Laatste keer lieten de fietsbanden ons in de steek, deze keer waren we voorbereid mét één reserveband per persoon én reparatiekit.
De zon speelde niet echt mee maar het was droog en dat was goed genoeg voor ons.
Met een multicache word je van het ene punt naar het andere geleid door te zoeken naar coördinaten die op allerlei plaatsen verborgen zijn. Met een beetje geluk en interesse leer je vaak nog wat bij ook :)
Twee konden we niet vinden maar met wat doorgedreven deductievermogen én het feit dat we ons in bekend gebied bevonden, slaagden we er toch in om de hele toer af te maken.
Onderweg nog enkele eenvoudige caches meegepikt, o.a. eentje van een koppeltje dat binnenkort gaat trouwen en ter ere daarvan een cache had verstopt (zie foto). D. en Olijf zijn weliswaar twee singletons maar konden niet voorbij aan onze in weze romantische zieltjes, dus we wensten het couple-to-be een dikke proficiat in hun logboekje. Hopelijk zullen die twee er een leuke herinnering aan overhouden...
Eigenlijk vind ik dat geocache-gedoe best wel sympathiek. Iets als Facebook. Over de hele wereld een boel mensen die elkaar niet kennen, maar toch samen "spelen". Contact maken. Via via.
Travelbugs die voortdurend van plaats veranderen en met een beetje geluk de hele wereld rondreizen enkel en alleen omdat een handvol vreemden uit sympathie het spelletje meespeelt.
Bij het toekomstige koppeltje haalden we er twee bugs uit en staken er twee nieuwe in. De travelbug die Italië moet bereiken ging met ons mee. Misschien een opdracht voor mij, wanneer ik deze zomer weer richting zuiden vertrek, wie weet? Wat we erin staken was een wereldbolletje en een luchtballon: toepasselijk voor het nieuwe paar, leek ons.
Het was een lange, fijne namiddag, enkel onderbroken door een telefoontje dat me een korte persoonlijke crisis bezorgde. Niet de fout van de beller uiteindelijk, realiseerde ik me achteraf.
Eerder Olijf die zichzelf af en toe nog overschat in het eigen incasseringsvermogen. Dat is nog niet wat het zou moeten zijn. Maar goed, het was een mini-crisisje en D. zorgde ervoor dat het snel vergeten was, waarvoor dank.
Eenmaal thuis recht naar bed. Het was nodig, Olijf was doodop.
De fietsen hadden het gehouden... meer moest dat niet zijn.
(niet OP het dak zoeken, Olijf!)
(ONDER het dak, yessssssssssss!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten