Het heeft wat voeten in de aarde gehad, dat ding. Meer dan ik aanvankelijk had gehoopt/gedacht.
Maar nichtje droomde van die taart, dus nichtje kreeg ze.
Vanochtend contempleerde ik even een kattewasje voor de auto... zodat ik tenminste "proper" aan de kerk kon voorrijden. Gelukkig besliste ik om alvast éérst het roze glazuur op m'n kasteel te smeren.
Good thinking... deed er een kleine 2 uur over om het ding te plamuren. Daarna snoepjes plakken, afwasje doen, taart "rustig" naar zusje thuis rijden en snel de douche in. De auto bleef lekker vuil :)
Hieronder het resultaat. Nichtje was er erg blij om.
Veel Oh's en Ah's van de genodigden (alleen dààrom zou een mens nog eens een kleine werkdag aan zo'n baksel wijden... Olive's 5 minutes of fame)
EN! Tegen alle verwachtingen in, bleek het roze gedrocht nog lekker te zijn ook! Olé :)
(gewicht: zo'n kleine 4 kilo, schat ik)
Olijf, het ziet er geweldig uit en je stràààlt. Vasthouden hoor, dat gevoel!
BeantwoordenVerwijderenkwou vragen wie er die taart draagt .... maar Ils gaf het antwoord al ... echt voor op te eten ...
BeantwoordenVerwijderen@Rafale
BeantwoordenVerwijderen... de taart uiteraard ;)
ik was in de waan dat er een keuze was ...
BeantwoordenVerwijderenHet mooie van "waan" is dat er altijd een "mogelijkheid" in verscholen zit ;)
BeantwoordenVerwijderen