boek uit bib

Twee weken geleden een aantal boeken uit bib gehaald.
Eentje is gewoon een bundeling van quotes allerhande over ... Liefde (yep!)

Er staat veel in.
Dingen die ik herken en andere waarvan ik denk...pfff.

In de bib sloeg ik het open op pagina 161. M'n oog viel op deze zin.

De leegte die liefde achterlaat als ze sterft, is groter dan de leegte die er was voordat ze kwam.
...
en ik nam het boekje mee.

Het voorbije jaar ervoer ik dit... ben bijna beschaamd om het toe te geven.... voor de eerste keer.
'k Herkende het dus. En iets zegt me dat ik niet alleen ben in dat herkennen.
Juist?

En toch, met al die leegte zoek je dingen om die op te vullen. De ene keer met succes, de andere al wat minder.
DINGEN voegen niets toe aan m'n leven, en toch zoek ik ze, bij wijze van "instant gratification". Méér dan dat zijn ze ook niet, je wéét dat op voorhand. Op het moment van aanschaf ben je even blij... en dat duurt dan maximum een uur.

Mensen, vrienden, familie.... daar haal je alvast wat meer en langduriger blijheid uit. Dat zien en erkennen is alvast een stap in de goeie richting. Echt geaarde mensen distilleren daar zelfs Geluk uit.
Zóver ben ik nog niet.

Geluk heb ik - dat weet ik nu - pas laat in m'n leven ontdekt. Daarvóór was het content zijn, blij zijn. En ik ben veel en dikwijls blij geweest. Maar Geluk is nog wat ànders.

De uitdaging nu, elke dag opnieuw, is om niet boos te zijn/blijven op de gebeurtenis(sen) die dat geluk weer deden verdwijnen.
Meestal komt dat neer op simpel overleven, een beetje zoals in een winterslaap. Overleven totdat Leven met hoofdletter L weer helemaal mogelijk is.

In de tussentijd lees ik boeken, probeer ik mezelf te doorgronden en neig ik naar literatuur die me erop wijst dat alles wat met me gebeurt, door mezelf werd aangetrokken.
Dat Liefde en Geluk uit m'n leven verdwenen, interpreteer ik dan, dat heb ik zèlf "gewild"...

...
Still trying to get my head around that one...

en nu: terug naar overleven in de vorm van Onkruid Wieden In De Tuin! Hupla!