vrijdag 27 november 2015

mislukking

al pratend met een vriendin
over vanalles
en nogwat

werk en familie
passies en angsten
gedane dingen (waar je spijt van hebt of net niet)
en nog te doene dingen (waar je spijt van had ze nog niet gedaan te hebben.... of net niet)

pratend over bloggen
de voor- en de nadelen ervan
de do's en de don'ts
de wills en de won'ts
en nog van dat moois

maar passies
passies
dingen die we nog niet gedaan hebben
en waar we steeds dwingender over moeten nadenken
"doen we ze nog of laten we ze liggen?"
want de tijd dringt steeds meer
of je't nu leuk vindt of niet

passies
tekenen, schrijven, fotograferen
ergens
èrgens
je binnenste zelf in kwijtraken
- als het effe kan -
heel ex-trovert
zonder ex-pliciet te hoeven zijn

het hééft toch wat.

en zo
haal ik het geheugenkaartje snel uit m'n apparasie
nadat ik haar heb uitgewuifd
en ben voor het eerst sinds lang
nog eens nieuwsgierig naar wat ik met zó veel geweld - najàààààà.... "geweld" - wou vastleggen

vanochtend (hiervoor zelfs vrolijk m'n tijdige aankomst op het werk riskerend)
en vanavond, toen ik me doodleuk op de pechstrook zette omdat de maan zo gróót was
tussen al die lichtjes (lichtjes, òveral lichtjes)
ook gisteravond, toen de maan niet groot maar helder was in het midden van m'n straat

dus kijk ik
naar wat ik op het geheugenkaartje vind
en meen teleurgesteld te moeten zijn
maar ben het niet.

Ze zijn mislukt
de foto's
met licht,
met lichtjes, waar ik zo van hou.

foute focus
bibberhand

zo uitgesproken niet geschikt

maar ik vind ze mooi

onder de mislukkingen
zijn dit mijn favorietjes

en ik hou ervan :-)


vanaf nu tot nader order: mijn all time favorite van de foute focus (hartje hartje hartje :-) )


ik had beter moeten weten dan het apparasie op het stuur van de auto met nog draaiende motor te laten rusten.
B-rRrRrRrRrRrRrRrRrRrRrrrrrrrrrrrrrr

woensdag 11 november 2015

11/11/15

feestdag.

ook m'n vaders verjaardag, mocht hij er nog zijn geweest.
helaas gaf z'n lijf de strijd op in januari 2011. Net in het jaar dat hij z'n 11/11/11 had kunnen vieren.
Nja... het zal hem een worst geweest zijn, die datum.

en hij hield ook niet zo van feestjes.
of toch wel.
Hij hield niet zo van cadeautjes.
of toch wel.

In feite....
hield hij niet zo van in het middelpunt van de belangstelling staan
waardoor hij dééd alsof hij geen cadeautjes wilde (maar wèl wat zei als je hem er geen gaf ;-) )
en hij dééd alsof hij geen verjaardagsgedoe wilde (maar ons wèl graag allemaal ter plekke had... het was toch fééstdag? We hadden toch allemaal tijd????)

11/11 is geen officiële feestdag in Italië. Voor hem was het dus een grote verrassing toen zijn liefje destijds (mijn moeder nu) een hele dag vrijaf had toen hij (weliswaar vooraf - PER BRIEF - aangekondigd) besloot om haar voor het eerst in haar thuisland te bezoeken.
En hij had ook niet nagelaten haar te vertellen dat hij toevallig die dag verjaarde.....
voor een eenvoudige jongen, vind ik dat sluw :-)
Maar goed.... je bent een Italiaanse jongen of je bent het niet, zullen we maar besluiten....


het is gek
voor iemand als ik die niet zo begaan is met feestdagen
dat die elfde november telkens wat los maakt.

En zo begon ik
geheel toevallig
gisteren aan de afbraak van een knustelwerkje in huis
dat m'n vader nog had gemaakt.
een .... "bakje".... "kastje".... DINGETJE... dat een handvol buizen moest verstoppen.

iets wat hij met de allerbeste bedoelingen
snelsnel in elkaar had getimmerd
en dat er .....
béter uit zag dan de blote buizen
maar nèt niet mooi genoeg om te houden als afgewerkt product.

Eerlijk?
Ik zou het gehouden hebben zoals het was.
Ik ben niet altijd een pietje precies....

maar ik wou er een kast onder plaatsen. En die was hoger dan wat het bakje toeliet.
En dus moest ik zien of het bakje kleiner kon.

En dat kon het.
Dus verdween het.

En kwamen vandaag
uitgerekend op zijn verjaardag
de kasten onder zijn afgebroken bakje.

en stopte ik tussendoor ook een uur of wat
om plots een zoektocht naar foto's te ondernemen.

Niet omdat ik dat zo dringend wilde
maar ik werd uitgedaagd
op de sociale netwerksite waar ik nog steeds deel van uitmaak

En hoewel ik in principe niet zo veel interesse had gehad om de foto-uitdaging aan te gaan
vond ik plots zoveel oude foto's
waarvan ik dacht...... "happy days"

en toen
plaatste ik de eerste foto.

het werd déze.
(ik heb m'n papà een zwart doosje voor de ogen geschoven. Ik kan hem namelijk niet meer vragen of hij akkoord is met online publicatie van persoonlijke gegevens. En ik heb daaromtrent een code....)

Ik zèlf....
zal véél moeite moeten doen
wil ik een nóg oudere foto van mezelf vinden........


M'n vader

en ik.