Enkele dagen geleden, na die bubbels, kreeg ik een mooie insider's tip en ik wil hem u niet onthouden.
Met "u" bedoel ik deze keer specifiek het zwakkere geslacht.
Zet uw leesbrillen op, spits uw oren en leer :)
'k Heb hier al enkele boompjes opgezet over dansen en hoe fijn ik dat vind. Ergens in februari werd ik zelfs eens lyrisch over het leiderschap van heren op de dansvloer.
Tot mijn verbazing heb ik de laatste maanden vastgesteld dat er zelfs méér heren zich aan het heupwiegen wagen dan ik voor mogelijk hield.
Ok, toegegeven, soms doen ze het onder lichte dwang, misschien wordt hen zelfs een maand (of langer) huwelijksgeluk ontzegd als ze niet meegaan. Maar tóch, er zijn ook ongebonden mannen die zich vrijwillig op de dansvloer smijten.
Laat nu zelfs dat laatste een bijbedoeling hebben... u wéét wat ik bedoel!
Maar goed. Afgelopen maandag rees bij mij de vraag: hoe komt het toch dat zo weinig gebonden mannen vrijwillig de hand van hun vrouwtje vastgrijpen om hen in vervoering te brengen op de dansvloer? Waarom is "lichte dwang" nodig?
Vanuit mijn standpunt als dansgrage vrouw smijt ik m'n theorietje op tafel.
Als mannen eens wisten wat ze van hun vrouwtje gedaan kunnen krijgen door hen een uurtje of wat dansgenot te schenken... een keertje per week (of per maand zelfs!)...
Daartegenover staat de mannelijke uitspraak "Dansen is voor jeanetten" :)
Het ene lijnrecht tegenover het andere dus (een beetje Mars en Venus).
"Goed" zegt N, "ik zal je een geheimpje verklappen".
De meest mannen die met het jeanetten-excuus schermen, ... sterven vanbinnen gewoon van de schrik. Ze zouden dolgraag dansen, maar willen niet het risico lopen om af te gaan op de dansvloer. Dàt toegeven, behoort niet tot de mogelijkheden, ... dus zeggen ze stoer-gaweg dat het voor mietjes is. Probleem opgelost :)
Nix opgelost, denk ik dan.
Als er nog dames rondlopen die maar een fráctie voelen van wat ik ervaar als ik in het rond word gekatapulteerd op de dansvloer (op gecontroleerde wijze, uiterààrd), dan zouden mannen rechtvéren om de benen te laten wapperen.
Vergeet lullige pickup-lines, vergeet ingestudeerde zwoele blikken, vergeet de stoere macho-look!
Vraag een vrouw ten dans, pak haar gedecideerd (doch galant) vast en toon haar wat je kan. Die vrouw, beste heren, is al half verkocht. Uw strijd is al half gestreden :)
Om de andere helft van uw strijd niet te ruïneren, nog een extra tip.
U danst, vergeet dat niet, in het openbaar. Ga dus niet denken "ik heb da mokke nu al vast, ik ga dat kontje maar es voelen" of "effe diep hijgen in haar nek en ze is van mij"....
Fout fout fout!
Blijf beslist, geef haar aandacht zonder te veranderen in een kwijlend hondje en behoud uw galante pose.
Al de rest (het meeste werk is al verricht) is .... chemie. Geen klein detail, ik geef het toe.
Een béétje toeval komt er altijd nog bij kijken.
En als de chemie uitblijft, dan hebt u toch een leuke tijd gehad. En wie weet.... aan de kant stond een andere vrouw u misschien stilletjes te bewonderen... smachtend naar het moment dat u hààr ten dans vraagt... ;)
Even herlezen (schrijffoutjes uitwieden) en ontdekt dat het sterke geslacht hier méér aan heeft dan hun zwakkere tegenhelft.
Ach wat... iémand kan er maar mee geholpen zijn.... hoop ik :)
Oh ja, dames....
Als u vermoedt dat u een faalangstige man hebt ("nààààà, da's voor watjes" is een stevige hint), stel hem dan voorzichtig voor om de pasjes alvast in de beslotenheid van uw huis te oefenen... tot hij zich zeker genoeg voelt om zijn kundes openbaar te maken. Het schijnt het proberen waard te zijn.
Verder wens ik u een ritme-bewust individu toe. Enjoy :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten