zaterdag 7 mei 2016

Memento




Gionni, Italia, 1998







King, Maldives, 2016


het is belachelijk
zéker op deze - gezegende, zegt men - leeftijd

maar sommige mensen laten een blijvende indruk achter

zelfs al verdienen ze het niet

de zee, "een" zee en wat daaraan verbonden is

In de loop der jaren is het amper een geheim geweest dat de zee
"een" zee
(bijna eender welke, zolang het maar niet onze grijze Noordzee is)
een belangrijke rol speelt in dees vrouw's leven.

Het is een moeilijk uit te leggen concept
dat water
wat kan betekenen in het leven van een mens
in die mate dat
het een bijna onontbeerlijke voorwaarde wordt
om  een geheel gevoel van sereniteit gewaar te worden....

....

het klinkt ongelukkig
het klinkt voorwaardelijk

en dat is het misschien wel
of misschien ook niet

hoe langer m'n leven duurt
hoe meer ik ervan overtuigd ben
dat water (meerbepaald - "dus" - ZEEwater) m'n algemeen gevoel van welbevinden bepaalt

dat kan verschillende redenen hebben
zoals daar zijn
het beleven van gevoelens van (ver)liefd(h)e(id)
aan de kant van voornoemd medium
of de rust die me overspoelde
zelfs in algeheel "alene" toestand
(lees: zonder de nabijheid van een significant other)

Ik haalde twee mogelijke redenen aan
maar ik ben ervan overtuigd dat er minstens een stuk of duizend andere kunnen worden aangehaald om dat aanvoelen te verklaren.

En dan verbaas ik me keer op keer
wanneer vrienden op een/het (momenteel nog steeds meest gebruikte) sociaal medium
liever foto's van aan een azuurblauwe zee grenzende zwembaden posten
dan die van de zee zèlf.

Akkoord
aan eenieder z'n eigen voorkeuren

Ik zie ze
Ik probeer ze te begrijpen
maar ik deel ze niet.

In een zwembad zit niet veel méér dan enkele handen vol chemicaliën
die vroeg of laat de zee bereiken

en dan worstel ik
om te snappen
wat een mens in een chloorbad vindt
dat hij (of zij) niet kan vinden
in het zoute sop.


Dat gezegd zijnde
wacht ik nog steeds op de ingeving die me ertoe zal brengen om de zee, "een" zee, tot mijn dagdagelijkse realiteit te maken

(lees wèl..... Olijf is lui genoeg om niet te "zoeken" naar de juiste manier. Het schijnt dat "zoeken" eerder contraproductief is. Een overtuiging die me tot hiertoe enkel op redelijk onbelangrijk vlak resultaten heeft opgeleverd. Echt.
Pas wanneer het belangrijk is (en wat IS belangrijk????), levert geen ènkele methode me tastbaar resultaat. .... het blijft wat zoeken. En niet zoeken. Begrijpt u me nog?)