Veranderingen

Olijf verandert.
Het heeft lang geduurd, maar het lijkt erop dat het stilaan gebeurt nu.

Iedere dag kleine stapjes.
Onkruid van tussen de stenen schrapen.... een uurtje of twee. Olijf voelt haar rug kraken maar is blij :)
Spulletjes uit het huis weghalen. Opgeruimd staat netjes (hoewel "netjes" nog wel een tijd zal duren... baby steps, baby steps).

Zondag: eerste duik van het jaar. Er wàs een tijd dat ik dat schandàlig laat op het jaar zou hebben gevonden. Vandaag ben ik blij dat ik tenminste de stap zet.

Olijf duikt met een tiener. Z'n tweede (officiële) duik ooit. Fijn als je een starter mag begeleiden. Een beetje kennis of ervaring meegeven zeg maar. Het hééft iets :)
De jongen doet het goed en is rustig onder water. Dat mag gezegd worden. De debriefing eindig ik met een juf-achtige "Je deed het prima! Doe zo voort"
"En een bank vooruit", denk ik er nog bij, maar dat zég ik niet :)

Met beter weer dan beloofd, kunnen we nadien ontspannen aperitieven en eten in de zachte buitenlucht.
Een fijne groep mensen, iedereen goedlachs. Dat betekent wat als je weet waar sommigen onder hen mee worstelen...

Vrolijk gezelschap dat plezier kan maken zónder zichzelf persé lazarus te drinken.
Ook dàt was ik vergeten... dat dat kàn. Teveel mensen aan de dis gezien die pas "gezellig" werden na hun 5de baco, 20ste pint of volledige fles Jonge Klare....
Je maakt jezelf wat wijs, afhankelijk van het gezelschap.
Ik weet dat nu.....

Gisteravond zou ik nog afspreken met I, m'n salsavriendin.
Helaas, op zondagavond is het rijden naar het Brusselse of Leuvense om een salsa-tje te forceren. Als je daarbovenop mag verwachten dat zondagavond voor de meesten de avond vóór de nieuwe werkweek is en DUS erg rustig, lijkt een lange rit naar een onbekende danstent plots niet meer zo aantrekkelijk.
I beslist om elders haar heil te zoeken, in een plaats die Olijf niet zo ligt.
Olijf blijft dan maar thuis en da's niet eens echt tegen m'n zin.

Telefoon. Van het laatste individu op aard van wie ik het verwacht.
Het irriteert me dat individu in kwestie m'n telefoonnummer heeft gevonden, hoewel dat met een naam als de mijne en 1207 online niet eens zo moeilijk is....
Een bizar gesprek. Setting the record straight. Het is blijkbaar de bedoeling dat ik de andere klok ook eens hoor luiden.
Het relaas levert weinig nieuws op. Behalve dat Olijf gaandeweg ondervindt dat ze een vreemde sympathie begint te ontwikkelen voor de beller aan de andere kant van de lijn.
Met het woelig verleden in m'n achterhoofd en de wetenschap dat "hij", waarschijnlijk net als z'n zus, een geboren manipulator is (om niet te zeggen onbevreesde bedrieger), let ik op m'n woorden en bedwing ik m'n ontluikende sympathie.
Tussen "zijn kant van de zaken" door geeft hij me zicht op kleine stukjes van z'n leven: kinderen ziek in bed, goed draaiende zaak mét inbegrip van spaargeld op z'n rekening (!!??), verloop van z'n relatie én z'n vroegere sympathie voor Olijf.... "euh???" denk ik.... "waar is dit goed voor???".

Het is een uiterst bizar gesprek. Bizar en lang.
Voor zover dat mogelijk is, ontwikkel ik een ander beeld over m'n recent verleden.
Iedere dag vind ik nieuwe stukjes van de puzzel en wordt het totaalbeeld stilaan zichtbaar.

Wanneer ik naar bed ga, ben ik vreemd rustig.
"Stom stom stóm dat ik zoveel tijd, energie én verdriet heb gestoken in de voorbije twee jaar"
Veel meer dan dat kan ik niet denken.
Het was het allemaal niet waard. Spijtig.... zónde bijna... dat ik er zo lang over deed om dat te ontdekken, maar misschien noodzakelijk. Een levensles om mee te nemen naar m'n toekomst.
Minder binden, minder holderdebolder geven aan en geven om...

Olijf hoopt dat ze haar levenslessen wijs zal gebruiken. Balans vinden tussen hoofd en hart en hópelijk het "volgende keer" béter doen.
We zien wel.
We hopen op het beste.

Intussen is Olijf weer een béétje "anders".

Telefoongesprek leverde me wél een verontrustende droom op, maar goh... dromen zijn maar dromen...

En tenslotte... ooit wou ik hem kunnen zeggen wat ik écht van hem vond. Ik heb de kans gegrepen en het hem gezegd. Omdat het op veel serener toon was dan ik destijds in gedachten had, voelde ik me er nog goed bij ook.
Neh!