Aaaaaand... ACtion!

Dinsdag (extra vrije dag) nam ik me vanalles voor en...deed één en ander méér dan wat op het plan stond.

Boodschapjes waren eenvoudig. Wat voor mij, wat voor m'n ouders. Klus zó geklaard.

Containerparkbezoek werd bijna optimaal benut. Behalve het tuinafval en zakken vol steentjes (die ik na bijna 10 jaar nog steeds blijf vinden in de grond... resultaat van onbezonnen afbraakwerken én een voorganger die z'n puin gewoon in de tuin begroef) kreeg Olijf het plots in haar krullen om een oude voordeur, die ook al zo'n 8 jaar stomweg tegen de garagemuur stond te leunen, in haar auto te pleuren.

offeeeeuuuuh... "pleuren"... zóóó gemakkelijk ging dat ook weer niet. Het was een voordeur, volhout meranti, van het zware soort. Effe snel hoofd buiten op straat gestoken op zoek naar chinese vrijwilligers maar dat werd noppes. Dus deed Olijf wat ze het best doet... dat varkentje alleen wassen....
Dikke vette zucht!
Mààr het lukte... en zo kende ik mezelf weer :)
Na terugkeer merkte ik dat er toch nog wat metaal was blijven liggen, maar dat voer ik wel af.

Containerpark bezoeken is overigens geen sinecure voor Olijf.
Er WAS een tijd dat het van dins- tot vrijdag open was tussen halftwee en halfzeven. Op zaterdag ergens op "menselijke" uren (van tien tot vier ofzo).
Zondag en maandag gesloten.... precies in Olijf's weekend.
De openingsuren zijn intussen gewijzigd, viel me op bij m'n laatste bezoek.

In de week van één tot zes.... net zó gekozen dat ik het on-mo-ge-lijk kan halen zonder wat eerder te stoppen met werken.

Mis ik één dinsdagbezoek voor containerpark, dan is het voor Olijf weer wachten geblazen tot vier weken later (volgende vrije dinsdag....). Dat OF een uurtje eerder stoppen met werken dus.... :)

The joys of having my job.

Hoedanook. Ik was bijzónder trots op de afvoer van die deur :)

Good riddens.

Had 's ochtends ook mama gebeld. Of we samen niet wat bloemetjes voor haar tuin zouden kopen. Door al die ziekenhuisbezoeken en daarmee gepaard gaande depressieve gevoelens alom was het er nog niet van gekomen.

Mama vond het prima.
Na afloop (en Olijf hield mooi haar mond toen mama nog steeds dezelfde éénjarigen kocht als de voorbije 40 jaar) bleek het planten van die plantjes ook nog op het programma te staan. Had ik niet meteen gepland, maar mama kan het momenteel fysiek niet aan... dus enkele uurtjes plantwerk kwamen er gezwind bij.

Had mezelf voorgenomen om geen bloemen voor mezelf te kopen.
Technisch gezien heb ik dat ook niet gedaan..... :)
Ze bloeien nog niet :)
Liep dit jaar NIET voorbij aan de vijgenbomen. Ik wil er al jààààren één maar blijf het uitstellen. Moet eerst een andere boom verwijderen (vermoorden zouden sommigen durven zeggen?) maar dat komt er maar niet van.
Dus dit jaar dacht ik "ik pak het andersom aan". De vijgenboom koop ik alvast. Misschien helpt de aanblik me wel om komende winter de andere boom resoluut te ontwortelen....

Ander boompje gekocht, iets onooglijk kleins, maar wél iets wat me herinnert aan m'n vaderland.

Néh!

Gewoon omdat ik het fijn vond en omdat ik een warm gevoel vanbinnen krijg als ik denk aan dingen die ik leuk vind. Italië hoort bij m'n fijne herinneringen.

Néh dus.

Alla faccia di chi non mi vuole capire :)

En tenslotte... een nieuwe passiflora.

Omdat ik van passiflora hou.
Omdat de andere wel winter 2008 maar niet winter 2009 overleefde, de sukkel. Hij had nog zóóó z'n best gedaan... maar twee strenge winters na elkaar kregen 'em klein.... RIP.

Tenslotteslotte.... nog wat bloemenzaad. Twee kleine zakjes. En nu maar hopen dat de zaaiperiode nog niet ten einde is :)
Technisch gesproken heb ik dus géén bloemen gekocht. Niet????

de kruin van m'n vijgenboom. Deze zomer blijft ie in de pot. Deze winter hopelijk in de grond. Volgende zomer eigen vijgjes eten???

Olijf is op weg.

De actie komt er stilaan weer in.

I like :)