irl

Het is al wat jaartjes geleden toen ik voor het eerst (en meteen voor het laatst) moest vragen "Wat betekent irl?" Het dateert zelfs van vóór het msn-tijdperk.
IRC was toen het medium van m'n keuze. Anderen zwoeren bij ICQ, Olijf had op één of ander manier IRC gevonden. Toeval, niet meer of minder dan dat.

Ben niet geboren met een pc-klavier in de handen.
M'n humaniora-eindwerk werd nog getypt op een (elektronische!) typmachine.
Het ding had een correctielint en kon een héle (een héééééle!) lijn onthouden vooraleer je op "enter" drukte (hoewel ik betwijfel dat enter toen al als term bestond....). Maakte je dan toch nog een fout, dan hielp het correctielint :)
Figuurtjes en diagrammen werden nog netjes ingekleefd, net genoeg om geen storende lijntjes te zien op de kopies....
Aaaahhhh, the good old days.... NOT! :)

Unief-thesis werd wél al op een computer gemaakt, maar toen had Olijf nog hulp nodig van de grote mensen.
Een DOS-ding (windows .... wat was dat?) met zwart scherm en fluo-groene lettertjes.... ik zie het nog zó voor me....

Een jaar of 7 later kwam ik dan terecht op een instituut (neen, niet voor de zwakzinnigen!) alwaar iedereen een Persoonlijke Computer kreeg. Hence PC :)
Luxe!
Aanvankelijk stond daar 1 pc met modem in een kamertje, alwaar alle werknemers (excuseer: waardevolle en uiterst respectabele wetenschappers) beurtelings konden gaan mailen. Spannend, die trrrrrrrtttuuuutt-tuttuttut-trrrrrr-tut-trrrrrrrrrrrrrrrrr-tuuuuuuuut :)
Een jaartje of wat nadien: bekabeling in alle lokalen zodat we ieder ons eigen mailprogramma konden bezigen.
Nog wat later verliep het hele zootje draadloos.....Enzovoort enzoverder. Vooruitgang.

En aldus deed het internet en de chat z'n intrede.

Op IRC zocht Olijf Engelstalige chatrooms op om haar taal wat te oefenen. Taal is belangrijk voor me.
Het hele gedoe leidde destijds zelfs tot een reisje richting Londen om enkele chatmaatjes "irl" te ontmoeten. Olijf was toen nog ondernemend, you see :)
Fijn waren die dingetjes. Kijk er nog steeds met plezier op terug.

Msn hinkte toen nog achterop maar deed dan toch z'n schuchtere intrede. Met alle gevolgen vandien... :)

Waarom vertel ik u dit?
Ewel, het wordt dra duidelijk.

Vandaag hebben we een overschot aan communicatiemiddelen. Mail en chat zijn voor "sommigen" onder ons (ik noem geen namen :) ) zó prominent aanwezig dat "irl" bijna ongemerkt op de achtergrond verdwijnt.
 Je neemt de telefoon niet meer ter hand, je springt niet noodzakelijkerwijs in je auto om snel een terrasje te doen... msn is hap-slik-weg-gemakkelijk.

Het vervreemdt je van Real Life...
Het maakt dat je niet meer weet hoe je je irl moet gedragen, zeg maar.

Enige tijd geleden had Olijf een close encounter. Stomweg in een winkel.
Blikken kruisten elkaar, zeer duidelijk, meer dan eens. Olijf is soms een onnozel kieken, maar sommige dingen kan ik nog lezen... en ik laat niemand me het tegendeel beweren...

En zo gebeurt dus dat je iemand ziet, ontmoet en "best wel leuk" vindt .... en BEGOT niet weet hoe je het verder moet aanpakken.
... en wegwandelt met een vraag aan jezelf.... "hoe had ik dit moeten afhandelen?"
Was er überhaupt een zinnige te ondernemen stap? Hoe zou ik dit gedaan hebben in het pre-chat-tijdperk?
Zou ik toen ondernemender zijn geweest of niet? Of zou m'n eigengevoel (posi- of negatief) me in de weg hebben gestaan? Heeft anonieme chat me immobiel gemaakt?

Vragen, ziet u?

Het resultaat - u mag dit weten - was ronduit noppes. Spijtig misschien OF m'n redding... de tijd zal het uitwijzen.

Hoe dan ook... Real Life ... it ain't simple.
Méér dan dit wou ik niet zeggen :)

Over naar de studio.