Dit jaar wordt moederkesdag doorgebracht in het ziekenhuis. Mama ziet er beter uit.
Olijf is daar blij om.
Maar de dagen zijn grijs. Da's het weer.
And thén some....
Op deze wereld lopen mensen rond die niet in mijn leefwereld thuishoren.
Het heeft geen zin ze te ontlopen want er is iets fundamenteel mis met die personages.
Er zijn redenen waarom ik er niet verder kan op ingaan, maar een goeie dikke DELETE-knop op hun voorhoofd zou me groot plezier doen.
Hun missie bestaat erin om anderen te ruïneren en ze putten daar grote vreugde uit...
Sinds kort heb ik reden om te geloven dat "ze" ook tot op deze blog zijn geraakt... waardoor me alweer een pleziertje wordt ontnomen.
Ach wat... vroeg of laat krijgen ze wat hen toekomt. Ik heb het nodig om dat te geloven.
Ik weiger te geloven dat "je best doen" nergens toe leidt.
Ik weiger nog méér te geloven dat stoute meisjes overal komen.
Érgens moet er gerechtigheid zijn...ooit.
Ik hou me vast aan m'n geduld.
Het mooie aan vandaag was dat mama er beter uit zag. Ik hoop dat het vanaf hier enkel bergop gaat met 'r.
Gelukkige moederkesdag aan (nagenoeg) alle mama's (excuses... er is er ééntje die dit niet verdient).
En gewoon een gelukkige dag aan alle andere mensen.... van goede wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten