Het Leven in het nieuws

Open Facebook eens.
Als je een profiel hebt.

Kijk eens na hoeveel mensen zich aansluiten bij "bewegingen".

Eén regering voor België.
Haal de lijken uit de kasten van de katholieke kerken, NU!

We weten het allemaal zo goed.... de stuurlui aan wal.

Nu... Olijf weet helemaal nix. Of bijzonder weinig.
Maar beweren dat het sexueel misbruik in de (katholieke OF andere) kerken een "pas geweten" feit is, vind ik erover. Het schandaal kwam al minstens 10 jaar geleden aan het licht. Ook tóen werd er veel heisa rond gemaakt en toen stierf het weer uit, Godweetwaarom.
België zit met een situatie die al decennia oud is... ook daarover denk ik... NIEUWS? Is het werkelijk Leterme's "schuld" dat het alwéér voor de zevenendertigste keer niet opgelost geraakte???
We weten het allemal zo goed...

Vooràl, vooràl denk ik... wanneer hebben we't eens over samenwerking, eensgezindheid, goede wil, constructivisme?

Probeert de ene na de andere politicus een oplossing te verzinnen voor BHV: meteen staat de oppositie klaar om dat voorstel met de grond gelijk te maken, nog vóór de onderhandelingen begonnen zijn.
Het kind moet dood voor het geboren is. Ten alle koste vermijden dat er iets uit de bus komt!

De Kerk en haar eigen tuchtsysteem (nah jaaaa..... "tucht"). Zijn Kerk en Rechtstaat niet gescheiden in ons Westers deel van de wereld? Hoe blijft het mogelijk, in de jaren 2000, dat sexuele misbruiken ongestraft en zelfs ononderzocht blijven enkel en alleen omdat "de Kerk" ze wegstopt?
Maakt u zichzelf wijs dat nooit één slachtoffer het aankloeg bij de rechtsmachten???
Waar bleef de goede wil om eerst het systeem en daarna het instituut aan te pakken?
Of moeten we de Da Vinci Code dan toch maar eens au sérieux gaan nemen? De loges, de geheime genootschappen, de Kerkmaffia om het maar zo te zeggen.... Iémand érgens moet daar beter van worden en verdomde veel macht en invloed kunnen uitoefenen om de zaken te houden zoals ze zijn.....

Ik ben maar een klein iemand. Net zoals de rest...
Doorgaans beperk ik me tot het proberen begrijpen van wat er gebeurt.
En nu, de laatste tijd, wil ik niet verder gaan dan het toevallig lezen van wat anderen zo erg vinden. Op Facebook bijvoorbeeld.
Het Journaal en de krant mijd ik.
Heb even genoeg van slecht nieuws.
Niet dat het me niet kan schelen.
Het is eerder het gevoel dat ik, kleine garnaal, er niets aan kan doen.
Fatalisme voor even, zeg maar.
Waarom?
Omdat ik zie dat het gros van de zogenaamd geëngageerden geen stap verder gaan dan klagen en "tegen zijn".
Vóór iets, ho maar!
Olijf is geen haar beter dan alle anderen. Voor de duidelijkheid.
Maar éven uit de klaagmeute stappen is wat IK nodig heb.
De geen-nieuws-is-goed-nieuws-strategie kan je het noemen.

Voorlopig hou ik het bij het nieuws dat toevallig aan m'n neus passeert en vooràl bij het nieuws waar ik, peewee, met een beetje geluk nog wél iets aan kan veranderen.
Met goede wil en een beetje opbouwwerk.
't Is niet veel en het is niet groots. Het is zelfs niet bewonderenswaardig.
Het is gewoon wat ik denk dat ik kan doen.
Aansluiten bij "eje sperma aan je rugge... "(vul zelf maar aan) is NIET mijn idee van een ondernemende geest. In het beste geval is het misplaatst en getuigt het van  morbide massamentaliteit. Het kan me niet schelen wat een ander daarvan vindt.

Olijf is geen haar beter dan de rest. Het weze genoteerd.