Vreemd... zeer vreemd...
Is het het aankomend herfstweer? De goede voornemens na maandenlang half-vakantie-gevoel? Andere mij ongekende redenen?
Er wil nóg iemand mijn vriendje zijn...
Ik ga u niet vertellen wie het is.
Zonder in detail te treden, zeg ik u wel wàt het is.
Een man waarmee ik vroeger reeds geen enkele affiniteit voelde (en hij niet met mij).
Een vrouwenliefhebber noemt hij zichzelf, een vrouwenhater noem ik hem.
Een man die op z'n 45ste nog steeds vol is van blote-tetten humor, dat bijzonder grappig vindt en denkt anderen daarmee te shockeren, alle vrouwen over één kam scheert en geen enkele loyaliteit kent behalve aan z'n zieke zelf.
Een man die plezier schept in de miserie van anderen, vriend of vijand.
Een man die geen jota begrijpt van normale intermenselijke relaties, laat staan over vriendschappen.
Die man... dié wil m'n vriendje worden, zij het virtueel.
Ik kan me niet inbeelden, als zijn lijfelijke (en dus duidelijk fysieke) aanwezigheid m'n nekharen al recht deed komen... dat ik nog maar zou contempleren om hem virtueel als "vriend" toe te voegen.
Virtueel: voor een computerleek als ik is dat meteen gevaarlijk. Zéker met een sujet als hij, die alles weet over computers, netwerken en spyware...
Een ongewenste vriend dus, die desgewenst mijn doen en laten kan nagaan, info waar ie god-weet-wat mee aanvangt.... laat me raden... miserie veroorzaken als het effe kan?
Dus deze keer wordt het een besliste "nee".
Even had ik zin om hem dat meteen ook "in zijn gezicht" te zeggen, mét gefundeerde motivatie om alle twijfel weg te nemen over het waaróm van m'n nee.
Het zijn woorden die al lange tijd op m'n tong branden.
Het zou me misschien zelfs éven deugd gedaan hebben.
Maar Olijf hoopt te leren uit fouten en impulsief schrijven + meteen op de verzendknop duwen is er nog maar zelden bij.
Ik schreef het dus even van me af en verzond (nog) nix.
Ooit hoop ik het wel In Real Life in zijn tronie te smijten. Ik heb genoeg van mensen als hij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten