Vanochtend iemand ten grave gedragen.... of zo goed als.
Olijf heeft nog eens een kerk bezocht. U weet al om welke redenen ik uitzonderingen maak.
De tijd van huwelijken is min of meer gepasseerd.
Dan doe je dat nog voor doopsels, communies en begravingen.
Vandaag het laatste dus.
Mama van een schoolvriendin die ik al jaren niet meer had gezien. De papa kwam ik af en toe nog eens tegen, de mama was al jaren ziek.
Olijf is geen ziekenbezoeker, niet intens, ik geef dat toe.
Sinds schooltijd was alle rechtstreeks contact ook danig verwaterd... en daar is ook vandaag niet veel verandering in gebracht.
Maar uit respect ga je.
Respect voor de mama.
Respect voor de familie.
Gewoon dat.
Ik ken mensen die zelfs dat niet doen.
"Werk" is hun enig geldig excuus dat ze kunnen bedenken.
Tja.... ik voel me hier niet thuis, kan voorlopig niet anders dan het herhalen.
Strakjes vriendenbezoek van Italo's die even "in de buurt" waren... als je Düsseldorf buurt kan noemen. Toch fijn dat ze even willen binnenspringen.
Groeten, praten, samen eten en dan weer weg, denk ik.
Vanavond hebben ze hun vliegtuig terug naar huis.
Als "De Wolk" er geen stokje tussen steekt. Ijsland.... allez nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten