Dat geldt voor de groten en de kleinen onder ons.
Olijf had tot voor kort een grenzeloze bewondering voor twee dames. U zal ze wel kennen. Ze zijn niet meer van het scherm weg te denken. Trinny & Susannah, de Britse Fashionguru's, het TV-geschenk aan alle gewone vrouwen van deze wereld.
Ze hebben een oog voor wat ieder individu het best kan "hebben", met aandacht voor model, kleur, knielengte en ga zo maar door.
In hun Engelse programma's vond ik dat ze er telkens in slaagden om Mie Modaal om te toveren tot een gepersonaliseerde Femme Fatale. Iedere vrouw, ieder model heeft een eigen stijl nodig, details om op te letten, fouten om niet te maken.
Ze deden dat goed, de dames.
En toen kwam Vitaya ertussen...
Missie Vlaanderen: de dames kwamen naar België.
Ze zijn zelfs in Sint-Niklaas geweest, niet zo ver van waar ik woon.
Ik kon er niet bij zijn, had ze graag eens in levende lijve gezien. Maar dringend werk die dag maakte het onmogelijk om er bij te zijn.
Godzijdank!!!!
Heb intussen een paar afleveringen op TV gezien en wat ik zag, was bedroevend.
Dat krijg je wanneer een vrouwenzender de handen in elkaar slaat met "modegigant" C&A...
Mediocriteit alom. Middelmaat, nix bijzonders.
Nietsvermoedende Miekes werden van de Vlaamse straten geplukt om een grondige makeover te ondergaan.
U kent dat woord toch? Makeover? Het moet hét woord van de jaren '00 zijn.
Je wordt gerestyled, inside ànd out!
Hoe je er van buiten uitziet, gaat bepalen hoe je je van binnen voelt.
Tot op zekere hoogte kan dat waar zijn. Als je er slonzig uitziet, voel je je slonzig. Of vice versa.
T&S déden daar wat aan. Met gevoel vaak.
Maar terug naar Missie Vlaanderen.
Dames lieten zich van de straat plukken en legden hun vertrouwen in de dames en het programma. Al dan niet gedreven door de idee op TV te komen...
...
Ik vond het niet geslaagd. Echt niet.
Ligt het aan de middelmatigheid van C&A, de enorme workload voor T&S (20 dames klaarstomen op 1 dag) of een combinatie van beide?
Keer op keer, vrouw voor vrouw dacht ik maar één ding. "Ocharme sloor, hoe hebben ze jou aangestoten?"
Blinkende jasjes op diepe décolleté's, overdadige sjaals op al even overdadige outfits, "hippe" outfits die helemààl niet hip waren (naar mijn bescheiden mening uiteraard) en vooràl: iedere godganse keer waren de slachtoffers in véél te nauwe kleedjes gepropt.
Het mooie aan T&S was dat ze ook mollige juffrouwen wisten te hullen in sexy dingetjes zonder dat ze er goedkoop uitzagen.
Deze keer sloegen ze - wat mij betreft - de bal stevig mis.
Al die spannende stofjes over de mollige ruggen en zitvlakken, maakten dat ik alléén maar spek zag. Ingebonden spek.
Dat kan toch niet goed zijn? Als je denkt "spekrug"... of ... "goedkope straatmadelief"?
Nope, ze zaten er naast.
Ze hadden het niet mogen doen, de fashionguru's.
Ik dénk... dat ze het óók wel weten...
Het duurt een eeuwigheid om een goede reputatie op te bouwen en slechts een seconde om ze weer helemaal met de grond gelijk te maken.
En zo geschiedde....
Het weze gezegd: wat T&S betreft ben ik vergevingsgezind. Ik hoop van harte dat ze zich met eigen producties opnieuw herpakken. Ik gelóóf erin dat ze dat zullen doen.
Anders zou het spijtig zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten