donderdag 8 april 2010

Huilen met de pet op

Ook dít viel me op gisteren.
Het nieuws zit vol kommer en kwel.

Waarom het me gisteren méér opviel dan andere keren, weet ik niet.
Had net een lekker bord spaghetti gegeten bij de ouders, geen haast om snel-snel naar de les weg te spurten, de sfeer was rustig, het weer was mooi geweest... kortom, het was een gezapige avond.

En toch.... miserie miserie miserie.
Ont- en aanslagen. Moorden en natuurrampen.
Onrust in Kirgizië.
Overstromingen in Brazilië.
Lock-out bij Godiva.

Moet er nog zand zijn????

Soms, heel soms, doen ze bij de nieuwsdienst een verdienstelijke poging om ook wat leuks te zeggen.
Toots Tielemans die in Vorst optreedt, één of andere experimentele choreograaf die naakte balletdansers ten tonele voert... Meestal gaat het dan om sport of cultuur.

Of met andere woorden: het lijkt schier onmogelijk om iets alledaags leuks te zeggen.
Dat de president van Oesbekistan ook vandaag nog steeds leeft.
Dat de Indonesische kustdorpen er nog steeds droog bijliggen (in tegenstelling tot verwoest door een tsunami)
Dat de labiele vrouw uit Huppeldepup dan tóch beslist heeft bij een psych te gaan i.p.v. haar kinderen uit te moorden...

Neen, wij zijn opgegroeid met de cultuur dat "geen nieuws goed nieuws is".... en bijgevolg het enige meldenswaardige nieuws SLECHT nieuws is.

Hoe doen we dat trouwens onder vrienden en familie, vraag ik u?

Ken je de zoon van de Swà van achter 't hoekske? ... Dood... moto-ongeluk... gisteren.
Wist je al dat Jeanneke gescheiden is... alweer?
De kleine van ons Mie werd gisteren opgenomen met een gebarsten appendix.
M'n hoofd doet pijn, alweer. Migraine denk ik.
M'n zaak loopt niet zoals ik wil. Nog even en ik ga falliet....

Wat is er mis met:
Gisteren stond ik op en het gefluit van de vogeltjes maakte me reuze-goedgezind.
Ken je m'n zus? Die is al bijna 20 jaar gelukkig getrouwd. Nog even soliede als op hun trouwdag, gewéldig toch?
Mijne kleine is nog nooit naar het ziekenhuis gemoeten... wat boffen wij toch!
Sinds ik het rustiger aan doe, heb ik geen hoofdpijn meer gehad. Meer dan dat was er niet nodig, jippedijeeeee!


Er is wat mis met ons.
Als we niet klagen, hebben we het gevoel dat we niet leven.
Er moet iemand dood of levensgevaarlijk gewond zijn, vooraleer we beseffen dat het leven dierbaar is... en een dag later zijn we die diepzinnige gedachte alweer vergeten.
En ziet u? Ik klaag ook. Over klagen.

Gek.
Het viel me op in het nieuws gisteren.

Ik wil een goednieuws-rubriek. Vooral voor 's ochtends, wanneer de tv even op gaat terwijl ik me klaar maak voor de dag.
Het liefst wil ik de deur uit met vrolijk nieuws, zodat de moraal nog lekker hoog is bij het aanvangen van de werkdag.

Vanavond, denk ik, zap ik weg wanneer het nieuws komt.
Zappen of simpelweg niet aanzetten.
Ik mààk het nieuws dan wel niet, maar ik kan wél bepalen waar ik aandacht aan schenk.

Neh, het moest er even uit.

Tussen haakjes. Ik hàd het koud deze voormiddag, wegens te optimistisch gekleed voor de dag.
Intussen breekt het zonnetje er weer door en ben ik opgewarmd :)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten