Olijf leest af en toe. Niet zo héél veel. Maar als ze leest, is varieert dat gegarandeerd van het levensbeschouwelijke tot het zweverige.
Daar haalt Olijf dan wijsheden en inzichten uit waar ze zich uiteindelijk niet aan houdt.
Kan alleen maar hopen dat er hier en daar een plukje van blijft hangen, dat kan worden opgediept uit het archief wanneer het nodig is...
Vanmiddag las ik toevallig iets over namen. De naam die je bij de geboorte krijgt en de naam die je zelf kiest, eentje die bij je past.
"Een naam die je zelf kiest???"
Tja...
De schrijfster (jaaaaa, het is een vrouw) heeft blijkbaar onder andere iets met namen.
En suggereert, als je je eigen naam niet bij je vindt passen, dat je dan een eigen, zelfgekozen naam kan aannemen.
"Huh! Dat doe ik dus niet", dacht ik.
...
Hoewel...?
Dat heb ik wél gedaan. En al een hele poos geleden zelfs.
Olijf koos ik, blijkbaar zonder al te veel nadenken. Intussen de naam van m'n alter ego die ik pakweg 10 jaar (of langer?) geleden voor mezelf uitkoos.
Of ik dat bewust deed of niet... bwa.
Ergens eerder op m'n blog vertelde ik het al eens. Destijds chat-novice maar niet zo naiëf dat ik er met naam en toenaam invloog. Ik wilde toen een andere naam... iets waarmee ik niet zonder meer te traceren was.
Niet omdat ik wat op m'n kerfstok heb. Wel om m'n privacy wat te beschermen.
Een andere naam... welke zou het worden?
Had ik ooit gekweekt en had dat een dochter geweest, dan had ik haar altijd graag Olivia genoemd. Waarom weet ik niet precies, maar ik vind het een welluidende naam.
Vermits de kweekperiode aan mij is voorbij gegaan zonder significante partner in m'n leven, werd er nooit een dochter gemaakt. Geen Olijfje dus.
Dus, m'n geestelijk kind werd vrijwel au-to-ma-tisch een Olijf.
Hence my chosen name...
Sandra is m'n echte naam. Ik vermoed dat u, regelmatige lezer, dat weet.
Ergens in m'n verleden werd me ooit de betekenis van die naam aangereikt.
Verdediger, beschermer hoorde ik toen. Hmmm... nobele eigenschappen.
Door zelf verder te zoeken, ontdekte ik echter ook volgende verklaring: verdediger/afweerder der mannen.
En dàt vond ik zelfs in m'n twintiger jaren een minder leuke verklaring.... hoewel ik er destijds (nog) niet zo van wakker lag.
Het kon natuurlijk één en ander verklaren naar m'n liefdesleven toe.
Vanmiddag schuimde ik snel Tinternet af en ja hoor... daar stonden ze. Alle woordjes die ik me herinnerde. Plus eentje dat ik niet begrijp... tenzij bekeken als een bijzonder slechte vertaling uit het Engels.
Alexander, Alex, Alec, Lex, Sander, Xander, Alec (Eng.), Sascha (Russ.), Sandor (Hong.), Iskander (Arab.), Alexa, Alexandra, Alexandrine, Sandar, Zandra, Alessandro, Alessio, Alesio, Aleandro.
Afgeleid van het Grieks: Beschermer, mensenredder, mannenverdediger/afweerder.
Betekenis: sterk en vasthoudend.
Vooral bekend door Alexander de Grote, de Macedonische veroveraar.
(en hier krijgt u de slechte vertaling, inclusief dt-fout...)
Sandra is een Griekse meisjesnaam. Het betekent `Helper van mensity`. Extra info: Waar word het gebruikt? De naam Sandra wordt voornamelijk gebruikt in Italië en in Engelstalige landen. Het is een verkorte vorm van Alessandra, gebruikt in Italië.)
Tja, in Italië word ik vaker Alessandra genoemd dan Sandra. Macht der gewoonte, neem ik aan.
Maar ze spreken het er zo mooi uit, met juiste accenten op de juiste plaatsen, dat ik er me niet aan stoor :)
Cassandra wordt ook als oorsprong gegeven. Uit Homerus' "Ilias".
Dochter van Koning Priam van Troje. Van de god Apollo kreeg ze de gave om in de toekomst te kijken. Apollo was echter een beetje een sadist, want hij vervloekte Cassandra maar meteen zodat haar profetieën nooit zouden worden geloofd. Zo stond die arme meid te schreeuwen dat Troje zou vernietigd worden met het bekende Paard... maar geen kat die haar geloofde...
Zucht... ik herken dat precies een beetje...
En nu, m'n gekozen naam. Ter info: ik kende de betekenis van Olivia niet toen ik hem koos. Nu ik het weet, ben ik blij met m'n keuze. Voor het gemak "beslis" ik dat die naam bij me hoorde...
Olivia
Waarschijnlijk afgeleid van het Germaanse 'alf; met de betekenis 'elf', en 'heer', met de betekenis 'leger'. De betekenis zou zijn: bovennatuurlijke strijder. Mogelijk ook van het Latijnse 'olivarius', met de betekenis; olijfboomplanter.
of Latin origin, meaning "olive tree".
Coined by Shakespeare as the name of a much-wooed aristocrat in his play "Twelfth Night" (1599).
He may have derived the name from the olive plant, or as a feminine form of Oliver.
Biblical: the olive tree is a symbol of fruitfulness, beauty, and dignity.
Today, "extending an olive branch" traditionally signifies an offer of peace.
Today, Olive is associated with Popeye's scrawny girlfriend, Olive Oyl.
Nu ik het lees... ik had altijd een boontje voor Olive Oyl met haar curieuze haarknotje en haar rare zwarte rok ...
Afgezien daarvan: fruitfulness, beauty and dignity hoor ik liever dan afweerder der mannen...
en om af te sluiten.
M'n grootmoeder zaliger (mémé voor de kleinkinderen) zei altijd:
"Le nom d'un fou se trouve partout".
Wat dat betreft, heb ik vandaag m'n best gedaan vind ik :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten