Hyper

Olijf is er waarschijnlijk hypergevoelig voor... relatieverhaaltjes.
OF ik zou mezelf intussen deskundige kunnen noemen, da's een andere draai aan hetzelfde gegeven.

Hóórdeskundige... niet ervarings-.... alsubegrijptwatikbedoel.

Op 24 december was Olijf van de Hand God's geslagen. Toepasselijk misschien op deze "heilige" dag.
De reden waaróm was heel wat minder godvruchtig.

Het liefst hou ik de zaak lichtjes flou. De persoon in kwestie hoeft niet met naam en toenaam, zelfs niet met functie of relatie tot Olijf gekend te zijn. Het geslacht geef ik u nog mee ... én een pseudoniem, voor het schrijfgemak.
Ik noem hem Jan en Jan is vroege dertiger. Dat moet volstaan als persoonsbeschrijving.

Enkele maanden geleden zegt Jan, een overigens best wel aantrekkelijk uitziend heerschap, dat hij zich eenzaam voelt. Hij wil zóóóó graag terug een vriendin, zegt hij, maar hij lijkt maar niets geschikts te vinden.
Olijf herkent dat verhaal... maar vóór u denkt dat ik me vol passie op Jan stort...nee, gebeurt niet. Nooit. Jan is niet Olijf's tiep.

Een maand of wat geleden zegt Jan dat hij een meisje heeft ontmoet. Hij is content. Maar hij houdt de boot wat af.
Afspreken in de weekends is genoeg voorlopig, zegt hij. Ze moet niet bij me intrekken hoor. Alles kalmpjes aan.

OK, goed, iedereen zijn keuzes. Lijkt me trouwens niet onverstandig. Holderdebolder je leven omgooien voor iemand die je nog moet "ontdekken" is inderdaad niet erg volwassen.

Af en toe valt er nog eens een kort verslagje over Nieuwe Vriendin, nix uitgebreids. Het kabbelt.

Gisteren vraag ik aan Jan hoe het met Nieuwe Vriendin is.
"Ah, da's af" zegt hij luchtjes.
Olijf beetje verbaasd, vindt het spijtig voor hem.

"Mja," zegt hij. "M'n vader had me ergens met haar gezien en ze stond hem niet aan. Ik moest kiezen: de relatie stoppen of hij verkoopt m'n huis".

....
EUH?
...

Jan is enige zoon. Liefhebbende ouders kochten een poos geleden een oude hoeve voor hem, die hij intussen al een jaar of wat aan het verbouwen is.
MAARRRRR... papa blijft eigenaar....

"Dus," zeg ik... "als ik het goed begrijp... als je vader je ziet met een meisje dat hij niet goedkeurt, dan blijft dat zwaard boven je hoofd hangen. Zij of je huis?"

"Yep, zo is m'n vader. Hij gaat niet veranderen. En ik heb altijd gezegd: ik verlaat m'n huis niet".

"Enneuh... misschien eens aan gedacht om dat huis gewoon af te kopen van je vader?"

"Pfuh" (trekt z'n schouders op)... "Afkopen?... dat zie je van híer!"

....
EUH?
....

"Goh ja, Jan... misschien was dit dan toch niet het meisje voor jou?"
"Tut tut, ik zag haar érg graag.... maar als de keuze valt tussen huis en lief, dan is de keuze snel gemaakt"

Well, knock me down with a feather.... ik gelóóf m'n oren niet. Sta perplex mét m'n mond vol tanden....

Ik vat even samen voor mezelf.

• Kloeke dertiger vindt het prima om een huis te krijgen, maar heeft niet de fierheid om het eventueel zelf te kopen. Erven is zóveel gemakkelijker...
• Zelfde kloeke dertiger is perfect bereid om huidig en eventuele toekomstige liefjes zonder meer aan de (niet in zijn eigendom zijnde) deur te zetten wanneer vadertje niet akkoord is met z'n keuzes.
• Jan... heeft een érg raar beeld van "heel graag zien"... of tenminste... het strookt in de verste verten niet met wat Olijf daaronder verstaat.

Iedere dag een nieuw verhaal. Iedere dag curieuzer en curieuzer.

Ik vraag me af: Zal er ooit een dag komen dat ik níet meer verbaasd sta over zulke nonsens?
Oftewel... zal er ooit een dag komen dat ik moegevochten geraak en me conformeer aan de rest van de wereld, genoegen neem met dít... omdat er nix beters te vinden is???

I sooooooo hope not!