Sprong terug in de tijd... The Rubettes

Gisteren zat ik in Gent... of liever... ik liep, schoof, reed en zat daar.
Sliederde gezwind voorbij het StuBru Glazen Huis in Gent en liep in het gezelschap van een Gent-kenner door de stad.

Keek links en rechts, praatte en luisterde ... en zou begot niet geweten hebben hoe ik terug naar de auto moest als Gent-kenner me plots zou plakken...

Maar ik werd niet geplakt, dus dat was dik ok :)

Tijdens de koude zwerftocht passeerden we een cd-winkeltje... zo'n goedkoop ding.
Wandel voor de aardigheid even binnen.
Vind een driedubbele cd van Sir Cliff Richard voor de democratische prijs van 9,95 €... néééén, ben geen grote fan, maar mama wel... dus dat ding gaat mee.

Naast Sir Cliff Richard staat een ceedeetje van The Rubettes.
Whooosh...... metéén meegesleurd naar m'n kindertijd... lagere schooltijd.

M'n zussen en ik waren kinderen van tweeverdieners. Na school gingen we een half uurtje tot uurtje mee met twee vriendinnetjes naar hun huis om daar te wachten tot mama ons kwam oppikken.
In afwachting van de pick-up mocht er gespeeld worden.
Destijds verstoken van Nintendo's, Playstations en aanverwanten, werd er nog echt gespeeld.
In de tuin, met de poppen, met het speelkeukentje (met échte kaarsen om échte dingetjes écht op te warmen!!!), verkleedpartijtjes.... écht spelen dus, met écht sociaal contact ...
Ik wijk af...

Vaak bereidden we, naar de zomervakantie toe, een tuinfeestje voor. De respectievelijke ouders zouden dan aanwezig zijn, samen met wat buren en vrienden... Glaasje wijn voor de ouders, glaasje prik voor de kids.
Onze vriendinnetjes en "de heilige drievuldigheid" (zoals m'n zusjes en ik soms genoemd werden) traden dan ook op.
We oefenden enkele weken een liedje in, zochten de gepaste kleren bij elkaar en oefenden onze dansjes en luchtgitaar-moves.... allemaal héél aandoenlijk eigenlijk...

Twee liedjes zijn me bijgebleven na al die jaren.
nr 1: It'll be lonely this Christmas - Mud (... hoe toepàsselijk, hoor ik u denken)
nr 2: I Can Do It - The Rubettes (ohla... ook toepasselijk... potverdepotver)

Ik zie ons nog jiven in de tuin van de vriendinnetjes, ouders die enthousiast applaudisseerden na ons vakkundig lipwerk (wij kenden de term playback toen nog niet) en wij apetrots dat we even in de spotlight hadden gestaan.
Glaasje prik, nog wat rondhollen in de tuin en het optreden was afgerond.

Aaahh.... The Rubettes...
Ik kocht ze.
Vandaag zette ik het ceedeetje aan in de auto.
Ik zong. Ik zong luidkeels mee en voelde me vreemd vrolijk worden...

Vandaag heb ik gezongen... voor het eerst sinds lang.
Dus... wat denkt u?.... Nog eens Dank U zeggen????

Bah jaaaaaaaaaa :)
Merci Wandeling In Gent en Rubettes-ceedee dus :)