om uit te breken, alles achter me te laten.
Afspraakjes maken, nieuwe mensen ontmoeten en hopen dat die mensen van het waardevolle soort zijn.
Beseffen dat al m'n sabattical weekends nix opbrengen.
Mooi: gisteren gevonden wat ik zocht, denk ik... bij Ikea, voor de gordijnen.
Mooi: papa in ziekenhuis gezien en gemerkt dat het beter met 'em ging.
Mooi: eindelijk twee zieltogende orchideeën vervangen door nieuwe... en zien of de oude er nog bovenop komen.
Lelijk: opstaan vanochtend met een rode kin, alsof ik ergens tegenaan ben gelopen... het me niet herinneren en ook geen pijn voelen... hoe kan dat?
Stom: een onnozele animatiefilm op TV zien en voor "ne nix" beginnen grienen...
De ene dag is de andere niet, zo simpel is dat.
En missen... dat sluit je niet zomaar af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten