M'n pijplijst

euh?

u denkt... ze is gek geworden... het is gebeurd...

Tja, misschien hebt u gelijk. Het zou kunnen. Met de nonsens waar ik me dit jaar mee heb bezig gehouden... het zóu kúnnen!

Lees even mee... en dan mag u uw oordeel vellen.

The Bucket List.
Ooit gezien?
Ik wel.
Liet me verleiden door twee grote namen die me konden bekoren: Morgan Freeman en Jack Nicholson.
Het bleek bij nader inzien een onnozel stuk filmwerk. Iets waarvan ik me afvroeg: "Hoe lieten twee groten der aarde zich verleiden om dit scenario levend te maken?"

... geldgebrek misschien? Het kan. Het dóet er zelfs niet toe.

De film (je mag het film noemen omdat het dat medium gebruikt, maar om geen enkele andere reden!) is een verhaaltje over twee mannen die op sterven na dood een kamer delen in het ziekenhuis.
Eén van hen vernoemt zijn Bucket List.
Dingen die hij nog wil doen vóór hij komt te sterven. "Before I kick the bucket", dus... (excuses, slimme medelezer... 'k heb graag dat iedereen kan volgen)

Gisteren had ik een gesprekje met een vriend over iets wat daarmee in verband kan gebracht worden.
M'n eigen bucket list... míjn pijplijst... vooraleer ik de pijp aan Maarten geef... DUS :)

Ik vond het toepasselijk en wel om volgende reden.

Het is geen geheim: Olijf wil graag haar leven delen met een "significant other" zoals dat wel eens genoemd pleegt te worden.
Lang - véééééél te lang - heb ik m'n zinnen op één persoon gezet, waarvan ik écht waar dacht dattie het waard was.
Destructieve combinatie van liefde, verliefdheid en.... koppigheid waarschijnlijk?
Niet willen zien dat het individu aan elkaar hing (hangt) van de mooie woordjes zonder daar één enkele concrete, betekenisvolle daad tegenover te stellen.
"Geduld", dacht ik. "Je bereikt nix door te pushen."
Als hij zo vaak terugkeerde.... dan móest daar toch een (hopelijk mooie) reden voor zijn?
Dat ik niet wilde zien dat z'n even vaak terug weglopen óók wel een reden moest hebben... tja, dat is dus mijn grote koppigheid geweest.

Ik geef u.... m'n ex.
"Jij bent het beste dat me ooit is overkomen. Een meisje als jij kom ik nooit meer tegen. Ik zal nooit beter vinden. Jij en ik zijn zielsverwanten. Je bent m'n betere helft. Ik zie jou graag met hart en ziel" (met hàrt en zíel eh....)
en daartegenover... omtrent de "vrouw" (ik ben mild vandaag.... het àndere woord in m'n hoofd wil ik vandaag niet neerschrijven) die hem al even lang in limbo houdt als de periode dat ze elkaar "kennen"...
"Het is een gekkin. Ik vraag me af of ze nog gevaarlijker kan worden. Daar wil ik m'n leven niet mee delen. Heb dat al meegemaakt en wil dat nóóit meer... maar ik voel me li-chà-me-lijk tot haar aangetrokken"

Sinds Juni 2008 treur ik om en wacht ik op een "volwassen" man van 44 (going on 45) die nóg maar eens beslist heeft dat physical attraction (en - oh ja, ik zou het bijna vergeten - ze kàn lief zijn als ze zich daar heel hard op concentreert...) dé basis is om van nu tot het einde zijner tijden een volwaardige en genoegdoenende relatie op te bouwen.
Dààr ben ik dus anderhalf jaar droevig om geweest...

Reken ik hier af op de blog?
Yep.
Gelooft u me... ik zou veel harder kunnen afrekenen... maar een klein restant aan fatsoen weerhoudt me ervan...
In de eerste plaats reken ik echter af met mezelf.
Ik lach mezelf uit om wat ik zo lang heb toegestaan. Om wat ik mezelf heb aangedaan.
Ik wàs boos .... en ben dat nog steeds... omdat er nog steeds een kans bestaat dat ik dezelfde fout opnieuw zal maken... in the name of love...

Maar goed.
Die andere helft van me... hij hééft een vrouwtje... en dan weer niet... en dan weer wel... en dan weer niet... en dan weer delend met een handvol andere mannen... maar de ààntrekking is zo groot. Dat er een wóórd bestaat voor zulke vrouwen, dat gaat aan hem voorbij. Dat er óók een woord bestaat voor mannen die op zulke vrouwen vallen... evenzeer.
Tja... éigenlijk is het een put waarin Olijf niet meer hoeft te vallen. Zeg maar een beerput, want dàt is het.
Zelden zo'n gebrek aan waarden en normen gezien. Je dààrin laten meeslepen is moordend, létterlijk...

De Pijplijst dus... (ik week even af)
Olijf wil dus best wel eens kijken of er nog ànder interessant materiaal rondloopt op deze aardkloot.
"Aan je deur komen ze heus niet aankloppen" zei m'n moeder destijds, toen ze haar eerstgeborene de 30 zag naderen en nog steeds single...
Olijf wilde niet luisteren, bleef haar ding doen en geloofde in de grote liefde... Noppes dus :)
Moeder had gelijk.
De deur (zowel luid bellen als zachtjes kloppen) bleef akelig stil, op enkele episodes na (de waarheid dient volledig gezegd).

Eind 2006 ondernam Olijf dus stappen om virtueel door andermans ramen te gaan piepen. Niet aankloppen aan de deur... een dame doet zoiets niet... gewoon eens kijken wat de wereld te bieden had.
Dat bleek niet veel, maar ééntje is genoeg.
En ééntje kwam. En hoe.
Hoteldebotel, compleet van de kaart, ongeloof dat dit míj nog mocht overkomen. Wat zeg ik? "Als het met deze niet lukt, dan hoeft het voor mij niet meer, dan geloof ik er niet meer in".
Hmm... het lukte dus niet, zo vond hij na verloop van tijd.
Olijf gebroken en zoals voorspeld... geloofde er niet meer in.

We schrijven nu eind 2009.
Het geloof is er nog steeds niet echt... maar "kijk eens om je heen, meid.... er zijn genoeg mensen die een tweede, derde of tiende liefde vinden... waarom zou jij anders zijn?"

Dus denkt Olijf.
De deur blijft stil. Wat kan een mens bedenken om tenmínste onder de mensen te komen?
Gewóón onder de mensen komen.... om ooit, in een nu nog onbepaalde toekomst, de kansen te verhogen dat er nog wél een parel te ontdekken valt...

en dàt is dus de pijplijst.

• De online manier... een beetje terughoudend, maar "we" denken erover na.
• Sociale etablissementen bezoeken, zoals daar zijn café's, resto's, danstenten en varia. De vraag is... doe je dat alleen of in gezelschap? En indien in gezelschap, doe je dat dan met een vriend of een vriendin?
  Olijf denkt aan vroeger, toen ze steevast met de grootste zeuren ter wereld zat opgescheept. Lallende mannen die een boompje opzetten over "Alle vrouwen zijn hetzelfde", "M'n lief heeft me gebroken", "Ik geloof niet meer in relaties","M'n honden zijn m'n leven, "Wat vind je van m'n Audi reutepeteut?"...
  Brrrrrrrrrrrrr.... de gedachte alleen schrikt me al af....
• Feestjes bijwonen met of bij vrienden... veelal volgepakt met paartjes en hun kids... vrouwen die van uit hun ooghoeken wantrouwig naar je kijken, alsof je klaar staat om hun partner af te pakken... AFpakken, pe-lease!
• Singles-parties. Eén keer gedaan, zo'n jaartje geleden.
  Dúbbel Brrrrrrrrrrrrrrrr! Of je't wil of niet... je loopt daar als koopwaar. Iedereen bekijkt iedereen als potentiële partner... en dan weet je niet eens wat ze met "partner" bedoelen. Een "bit on the side" kan voor hen nét zo goed de definitie zijn voor partner. Of "de vrouw die m'n was en plas zal doen, nu mama en ik zo ver van elkaar wonen"
  Geen ervaring die ik zo meteen wil herhalen... denk ik (maar ik ben nog "jong")
• Speed-dating. Nog nooit gedaan :)
  Blijkt ook afschrikwekkend te zijn naar ik hoor. En - mezelf als semi-intelligent persoon beschouwend - niet meteen de manier om iets betekenisvols te verhopen...
• Je inschrijven op cursussen, reizen enzoverder waar je "gelijkgezinden" kan ontmoeten.
  Het probleem met "gelijkgezind" is dat het een breed concept is. Je kan een interesse delen, maar de mate waarin je dat doet... daar knelt het schoentje.
  Olijf danst graag... maar of daar gelijkgezinden zitten?.... *brede glimlach*
  Olijf heeft een bio-achtergrond... dus een natuurclub zou iets leuks kunnen zijn... ware het niet dat zoveel van die bio's (amateur dan wel professioneel) van het geitewollensokken-type zijn. Ieuw!
  Olijf houdt van dieren... maar m'n meute honden beschouwen als substituut voor de kinderen die ik nooit gehad heb (of die ik in een scheiding aan moeder de vrouw heb moeten afgeven)... noooo way.
  Olijf houdt van sporten... maar elke godganse zondagvoormiddag erop uittrekken met de koersfiets, door weer en wind, over berg en dal omdat "fietsen m'n lust en leven is"...euhm... nee :)
  Gelijkgezinden vrees ik niet te vinden... omdat Olijf van veel dingetjes houdt, maar van niets echt fanatiek....
• "Notoire" etablissementen bezoeken, plaatsen waarvan je weet dat er veel "vrij"materiaal rondloopt.
  Op mijn leeftijd... ook een afschrikwekkend idee. In gedachten zie ik zalen vol verloren gelopen Johnny's, met blinkende schoenen, brede snorren, weelderige borstharen, zwart-witte outfits en een "hip" giletje... loerend naar het vrouwvolk dat binnenstapt. Mannen die stante pede en zonder uitzondering dingen om de gunsten van kortgerokte vrouwen die hun overjaarse lijf in veel te jonge jurkjes hebben gewurmd. Mannen die de geschiktheid van vrouwen beoordelen naar de maat van hun borstomtrek, de diepte van hun décolleté en/of hun promiscuïteit naar andere mannen toe (maar nadien wél jaloers zijn wanneer hun nieuwverworven populaire vrouwtje nog maar dùrft te kijken richting barman om een derde wijntje te bestellen).
  Pfffff... dikke pffffffffffff...

Er zullen nog mogelijkheden zijn, waar ik me (nog) niet bewust van ben... en ik hoor die graag :)
M'n pijplijst is, naar ik vermoed, verre van volledig.

Het zijn, in tegenstelling tot hierboven genoemde film, geen dingen die ik absoluut persé wil doen. Het zijn dingen die ik kàn doen, kan overwegen om het isolement te verbreken en die ex van me voorgoed achter me te zetten.

Geloof het of niet, Olijf wil er wel degelijk uit.
Maar uiteindelijk, als puntje bij paaltje komt... wil ik eruit omdat het geven van affectie zo mooooooooi kan zijn.
Het liefst zou ik dat nog eens kunnen/mogen doen vooraleer Maarten om mijn pijp komt.
Da's toch niet veel gevraagd?

Oh ja... deze wil ik u niet onthouden.
Hij... de ex dus... kijkt met angst naar de dag dat Olijf een man zal ontmoeten die haar gelukkig maakt... want dan is hij haar definitief kwijt...
Ik vrààg u... ?????