donderdag 17 december 2009

muisstil

't was tijd om erin te kruipen. Oogjes toe en snaveltjes dicht.

Ik keek naar buiten.
Het sneeuwde weer.

Lichtjes uit beneden en één kaarsje aan.
Even buiten kijken naar al dat wit.

Naar boven, omkleden en alweer lichtjes uit, één kaarsje aan.

Keek weer naar buiten
en keek
en keek

de stilte die je hoort wanneer het sneeuwt
de rust
de kalmte
het wit

Het is de stilte van de sneeuw.
Muisstil.... stiller zelfs.

Je kan er niet níet naar kijken.
Je kan het niet níet bewonderen.
Kijken en denken "Morgen is het misschien weer allemaal weg."
Geniet ervan zolang het kan... want morgen is het er niet meer.

Pure eenvoud, pure schoonheid.
Meer is er niet,
meer hoeft het ook niet te zijn.

1 opmerking: