Blik vooruit, Blik achteruit

Vanochtend, rit naar het werk.
Zonsopgang over een bevroren vlakte.
Ik reed vooruit (richting Westen) maar keek achteruit (oost...ah ja!).


Vanmiddag: laatste middagpauzedrinkje van het jaar met werkneemster. We doen dat soms, ontsnappen.
Het regende, het was koud, we wilden niet ver stappen.
We gingen "De Fabels" binnen.
Dat ligt gevoelig voor me, De Fabels.
Daar, binnen 3 weken zo'n 3 jaar geleden, precies op de plaats waar ik vandaag zat, zat ik toen ook, voor het eerst oog in oog met m'n hemel en m'n hel.

Ik móet dat doen. Terug op plaatsen komen waar iets aan vasthangt. Zoniet kan ik nergens meer binnenkomen. En dat is onleefbaar op den duur...
Shocktherapie.

niet gemakkelijk, maar het móet