Voor de goede verstaander

Ik kom thuis.
Heb net enkele uurtjes shopping met zus achter de rug (resultaat komt misschien eens online) en een etentje met ouders.

Bij thuiskomst staat laptop aan. Nix speciaals, dat is altijd zo.
Olijf heeft een vriendenverzoekje.
Ze gaat eens kijken. Wie mag dit zijn?

Een meneer. Er staan foto's bij.
Eerste foto op eerste zicht vrij neutraal. Meneer aan een raam.
Foto twee klaarblijkelijk van één van zijn kids. Dochter, neem ik aan, hoewel je vaak op puberleeftijd het raden hebt naar het geslacht.
Foto drie van vermoedelijke zoon. So far so good, oftewel redelijk normaal. Hij heeft twee kids en houdt ervan, zoveel zelfs dat ze mee op een soortement datingsite mogen, hoewel ik de publicatie van tieners op een volwassenensite lichtelijk in vraag durf te stellen. Maar goed, ik wil (nog) niet vitten...
Foto vier van een mevrouw met één van de kids. Moeder van het kroost neem ik aan. Dit wordt medium bizar vermits meneer gescheiden is en zoekt naar een vrouwvriendin.... in welk geval het publiceren van je ex niet meteen als teken van vrije ziel mag aanzien worden. Alweer de opmerking: weet mevrouw dat ze herkenbaar op zijn flirtsite staat???
Foto vijf: ....... meneer nét niet in vol ornaat naakt gelegen in een saunacabine. Oef, hij heeft nog net het been opgetrokken dat zich het dichtst bij de fotocamera bevond, aldus zijn ornamenten nog deels bedekkend....

Olijf schrikt niet van zulke beelden in de klassieke zin van het woord. Naakt is naakt, tot daaraan toe.
Maar het schrikt me wel af.
In de zin van: welke "normale" mens zet zichzelf alvast in z'n nakie online bij wijze van eerste introductie?
In de naam van "eerste indruk telt", kan deze tellen.

Nu, ik begrijp dat "men" denkt: "zo ben ik, en ik doe me niet anders voor dan ik ben. Eerlijkheid voor alles. Ik ben een vrijgevochten individu met een open geest en iedereen mag dat weten."

Olijf heeft daar haar bedenkingen bij.
Er mag veel over me verteld worden, maar preuts ben ik niet, net zo min als ik een geboren exibitionist ben.
Laat ons zeggen dat ik geneigd ben me aan te passen aan de omstandigheden binnen wat voor mij redelijke grenzen zijn. Superpreuts zou me storen. Groepseks met 10 onbekenden evenzeer. Olijf zit ergens tussenin: Reasonably openminded geloof ik zélf graag (maar iedereen mag me tegenspreken).

Wat door m'n hoofd schiet bij het aanschouwen van zoveel mannelijkheid is het volgende.
Eerst en vooral: meneer heeft een serieuze pens en dat trekt me alvast niet meteen aan. Als éérste eerste indruk is hij daar dus al grandioos geflest. Spijtig, want z'n eerste foto leek OK, zonder meer.
Maar wat doet een mens na de eerste schok van blote pens? De andere foto's nog eens gaan bekijken. En dan kom je dus terug bij foto één terecht.
Nog eens goed kijken en vaststellen dat oog voor detail niet meneer's grootste eigenschap is.
Op de achtergrond staat een droogrekje met de was van afgelopen week op....

Kijk... Olijf heeft zelfs niet meer de moeite gedaan om te gaan kijken wat er op meneer's droogrek hangt. De interesse, voor zover die nog kon bestaan na naaktfoto, is herleid tot subzero.
Zoveel eerlijkheid in één keer zonder woorden is zelfs voor mij te gortig.
En God wéét dat Olijf niet 's werelds meest ordelijke vrouw is.... hetgeen al één en ander moet betekenen als een droogrek me kan afschrikken.

Het gaat niet zozeer om het droogrek.
Het gaat om het oog voor detail.
Het gaat erom dat Olijf op haar eigen ouderwetse manier meespeelt met het eerste-aangename-indrukken-spelletje. Eens mogelijk contact is gelegd, is er nog tijd genoeg om alle eigenaardigheidjes te ontdekken en we weten allemààl dat niemand van ons perfect is!
En toch... dat is mijn eigenaardigheid. Voor zover ik ertoe in staat ben (en wie zegt dàt ik ertoe in staat ben???) let ik op details. Een droogrek is geen grote turn-on voor mij. Net zo min als meneer's blote omvangrijke pens.

Laat me het nóg eens anders zeggen.
Als hij slim was geweest, had hij éérst geprobeerd me te charmeren tot ik tot over m'n oren verliefd was. Dan had die dikke pens me waarschijnlijk niet gestoord, had ik die misschien nog liefdevol geaaid. Vermits ik meneer nù nog niet ken, zag ik maar één ding, en dat was veel te veel wit en vet vlees....

Wie zit juist? Wie zit fout?
Geen idee, maar mijn interesse is dood, althans voor meneer.