donderdag 4 februari 2010

Men zegt...

dat je't ziet.
Men vraagt of er een nieuw lief in het spel is.

Olijf antwoordt daar niet altijd even duidelijk op.

Olijf ziet het zelf ook wel - "het".

En sommigen waarvan ik liever zou hebben dat ze't niet zien, kijken er óók niet naast... Ach ja.
Geduld :)

Beginnen met babystapjes noemen ze dat.

Neh. Hier. Een verhaaltje.

Ex-werknemer (ik noem hem Piet) komt even op bezoek. Hij doet dat wel vaker wanneer hij tussen jobjes zit.
Olijf - in haar hoedanigheid van ex-werkgever (of vertegenwoordiger daarvan) - vraagt vriendelijk hoe het met Piet is.
Strikt genomen hoef ik dat niet te doen. En wel om (minstens) twee redenen.
Eén: ik ben in middagpauze en zou gewoon mezelf mogen zijn, in casu etend en lezend in totale relax.
Twee: Piet voer destijds frontaal tegen Olijf's schip toen hij manifest weigerde een taakje uit te voeren omdat het "niet voor een man" was en omdat hij "geen orders aanneemt van een vrouw" (los van het pijnlijke gegeven dat déze vrouw wél één van zijn rechtstreekse bazen was).

Het toeval wil nu dat het heel kort geleden nog volle maan was (never underestimate the full moon).
Net zo toevallig schijnt het zonnetje op de middag.
én Olijf heeft een lichtbruin tintje van de Alpenzon, hetgeen altijd bevorderlijk is voor de "uitstraling".
Voeg daarbij de wetenschap dat Olijf deze week eindelijk de rolkraagtruien terug in de kast lei ten voordele van een lichtjes diepere décolleté én dat mannen van nature meer visueel zijn ingesteld - daarbij professioneel negerend dat Olijf's cleavage nooit tot 's werelds meest omvangrijkste behoorde... swat.
Hoe toevallig het is dat Piet sinds kort zonder vrouwmensch zit, weet ik niet.

Het zet hem er wél toe aan om Olijf uit te horen over haar burgerlijke status, uitgangsleven in de buurt en mogelijk gemis aan een partner.

Nouuuuw........
Olijf is soms een kieken, maar er is nattigheid die je metéén voelt! En dit was behoorlijk nat :)
Geen hààr op m'n kop dat eraan denkt om me aan de voeten te smijten van een macho. Niet nu en niet later.
De antwoorden - hoewel eerlijk - logen er niet om.
Yep, ik woon alleen.
Nee, ik ga niet uit in de buurt.
en Nee... ik ben hoegenààmd niet op zoek. Ik zeg er alleen niet luidop bij "naar mannen zoals jij"...

Maar kijk.
Waar het om gaat, is dat men iets ziet.
En dat ik het óók zie (inclusief de erg yummie lach van een schoon mannetje dat onlangs onze groep vervoegde.... maar neeeeeennn... véél te jong en deontologisch onverantwoord!)

Belangrijk voor Olijf is dat ze weer verliefd is, op het leven namelijk, en voor nu kan dat al dik volstaan.
Of daar ook een manspersoon mee gemoeid is.... zeg ik lekker niet, néh!
Het schijnt mysterieus te zijn en dit is de enige manier die ik ken om dat effect te bekomen :)

In de auto weerklinkt sinds deze week Michael Bublé met z'n "I just haven't met you yet" en Olijf zingt luidkeels mee. Vasthouden dat gevoel!

Al de rest ... zijn details :)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten