Losing my touch :)

Twee dingen vielen me op afgelopen week.

één.
Sinds m'n terugkeer uit vakantie heb ik een hele week - 7 volle dagen! - rondgetoerd zónder fotoapparasie.... :)
Daardoor al enkele "momenten" gemist die een stelling of twee op deze blog visueel hadden kunnen ondersteunen.
Zoals etentje gisteren, alwaar ik een zalig uitziend (maar verder véél te groot) dessert zomaar aan m'n fotografische neus moest laten voorbijgaan :)
Ach ja.... het was lekker. En u ligt er niet wakker van, van mijn dessert.
Waar ik u wél mee had kunnen entertainen (maar dat mist u nu lekker óók), waren de onnozele carnavalspullen die ik op het werk aantrok/opzette, tot groot vermaak van collega's en klanten.... maar u ziet ook dààr dus nix van deze week :)

twee.
Op de dansavond leerde ik van twee afzonderlijke mensen, helemaal onafhankelijk van elkaar, dat Olijf een zeer onopvallend individu is.
Niet dat het enig belang heeft of ik "uit de groep spring". Heb die nood nooit echt gevoeld om op te vallen.
Anderzijds.... vier cursussen lang (bijna) wekelijks op een danscursus verschijnen en na een jaar vernemen dat je gesprekspartner (man of vrouw, maakt niet uit) je nog nooit gezien heeft... dat "piekt" wel even...
De vraag: "Op welke avond kom jij naar de cursus? Donderdag? Ah, ik ook, 'k heb je daar nog nooit gezien."... en pertinent zeker weten dat je met die persoon al meermaals gedanst hebt.... dat piekt dubbel.
Hij/zij (noot van Olijf: sommige vrouwen leren ook de man-dansrol op zich te nemen) heeft je m.a.w. al van héél dichtbij gezien en heeft na een vol jaar geen enkele herinnering aan je....

Dat kan dus twee dingen betekenen.
OF Olijf is nog grijzer dan een muis :)
OF de mensen in kwestie zijn van het bijzonder onopmerkelijke tiep, dwalen door het leven zonder af en toe eens op en rond te kijken.

Vandaag ga ik geen conclusies trekken uit die vraag.
'k bekijk het nog even.
Ik als (grijze) muis moet er in slagen om de kat uit de boom te kijken, niet?

piep :) :) :) :)