Olijf zegt graag al eens grappend dat ze Zen is... euh... no more... ik dùrf nie meer :)
Na wat ik zonet zag... de bedelmonniken... tot 16 uur per dag zitten en mediteren... Nope, dat haal ik nóóit!
Wél indrukwekkend, ik moet het toegeven.
Maar het is maar weinigen gegeven om dat te doen én vol te houden.
En zo heeft ieder zijn ding zeker?
Respect, écht.
Hebt u al eens geprobeerd om een uur lang stil te zitten in een poging om je geest vrij te maken?
Ikke wel.
Nog niet zoveel, veel te weinig eigenlijk. Soms denk ik dat het me niet gegeven is om daar veel diepgang in te zoeken.
Maar goed...uit m'n luttele pogingen leerde ik dat het verdomde moeilijk is om meer dan een halve minuut lang nérgens aan te denken.
Laten we wel wezen: dat gedachten door je hoofd schieten is des menschen. Dat màg en dat kàn.
Waar het om gaat, is die gedachten voorbij te laten gaan.
Ergens las ik eens hoe je dat kan bekijken.
Stel je voor dat je op een oever langs een rivier zit, of ergens op het strand aan zee.
Iedere gedachte is als een bootje dat komt voorbij varen.
Spring niet mee op het bootje (ga dus nie mee in je gedachte), maar kijk hoe het bootje voorbij vaart. Bekijk het bootje, neem er akte van dat het er is, maar laat het voorbij varen.
Klinkt misschien te zweverig voor u... Toch... ik verzeker u, 't is een efficiënte manier om bij de zaak te blijven OF er tenminste iedere halve minuut opnieuw ernaar terug te keren. En dit een uur aan een stuk.
Dat kan ik nog.
Maar 16 uren op een dag?
Neeje, lukt me nóóit!
Enneuh.... voor alle duidelijkheid: ik heb die ambitie ook helemaal niet :)
Zazen, tussen haakjes is "the study of the self". 't Is maar dattu het weet.
Er zíjn gewoon geen 16 uren studiewerk aan Olijf.... ;)
(foto geplukt van tinternet)
Ik heb ook maar een heel erg klein stukje van de reportage gezien... Als die mensen gelukkig zijn, mogen ze van mij best 16 uur of nog veel langer stilzitten, maar mij boeit dat niet. Ik denk graag na, heb geen behoefte aan het "leeg maken" van mijn gedachten.. ik wil bewust beleven en genieten. Materiële dingen nastreven zal je me niet zien doen, maar voor mij ligt er meer persoonlijk geluk en rijkdom in een goed gesprek, meer diepgang ook in een goed gesprek dan in meditatie. En dat grenzeloos "ontzag" voor zo'n geestelijke leider die in volslagen willekeur zijn "gunsten" uitdeelt.. . ik krijg daar zéér koude en onaangename associaties bij...
BeantwoordenVerwijderenVoilà. Het komt eigenlijk neer op: ieder diertje zijn pleziertje.
BeantwoordenVerwijderenEn wat je zegt over die geestelijke leider, ik kan je volgen.
Hoewel ik wel kan begrijpen dat "beginnende" monniken graag een "meester" aan het werk zien. Als je een meditatietje of twee geprobeerd hebt, is het best wel intrigerend om geoefende en - wie weet? - verlichte zielen hun ding te zien doen :)
Om een ideetje te geven, hoe stom het ook mag klinken: ben ooit bij één (en tot nu toe slechts één) meditatie even "van de wereld" geweest. Dat gaat waarschijnlijk maar om een seconde of twee, maar het is wél een bevreemdend en tegelijk bevrijdend gevoel.
Allez, ik snap hen maar ik kan niet wat zij kunnen en voel daar verder ook geen afgunst voor :)