Wabi Sabi

Ik heb een wabi sabi haag sinds gisteravond.

Neen, dat is geen nieuwe plantensoort, de haag in kwestie is van het banale ligustersoort Zo'n 5 à 6 meter lang en aan de straatkant een goede 2 meter hoog.
De aanvankelijke "wens" om het ding met de elektrische heggeschaar te lijf te gaan, liet ik varen. Het was te mooi weer om te gaan puffen en zweten in de zon.

Tegen de avond aan kreeg ik wél erg veel zin om de tuinkant onder handen te nemen. Met een stom klein schaartje.
Takje voor takje knipte ik af. Vond het gaandeweg wel iets hebben. Zelf voelde ik me erg Zen worden en de haag zag er na afloop Wabi Sabi uit.

Voor wie de term niet kent: het is een Japanse term die duidt op onvolmaakte schoonheid. Imperfect, impermanent and incomplete.
Het beschrijft m'n haag ten voeten uit :)

Dat snoeien met een klein schaartje had een therapeutische waarde. Je neemt ieder takje individueel vast en knipt het "liefdevol" af (voor zover het amputeren van levende delen liefdevol kan genoemd worden :)). De haag is niet kaarsrecht gesneden nu, maar dat maakt me niet uit.
Ze heeft iets sympathieks.

Wanneer je een haag elektrisch aanpakt, heb je na afloop niet alleen pijnlijk gespierde schouders en rug, de haag krijgt ook een agressief geschoren uiterlijk. Half afgesneden blaadjes, afgeknabbelde takjes... triest.
Nu ziet mijn wabi sabi-tje er gelukkig uit.
En Olijf was Zen... tot de telefoons waarvan eerder sprake.

Strikt genomen is dit dus wabi sabi. En Olijf heeft nóg dingetjes van die strekking... een paar teveel misschien. Trop kan ook teveel zijn ;)
... Learning as I go....