Tuurlijk: ik vervoeg altijd graag.
Even later opnieuw telefoontje: één van de enkele anderen had afgebeld wegens ziek, of ik in plaats van Bollekesfeesten dan naar hen toe wou komen voor dineetje in de tuin en kampvuurtje nà?
Ook zeer leuk.
Zo gezegd zo gedaan.
De vrienden in kwestie speelden hier eerder al een gastrolletje op de blog.
Zoals gezegd betreur ik het enigszins dat ik hen niet vaker zie. Waarom? Geen idee.
'k Heb de indruk dat ze me erg graag mogen en tóch is er iets in mij dat me ervan weerhoudt om hen te "storen" voor een afspraakje af en toe...
De heren hebben altijd voortreffelijke wijnen in huis, dus Olijf vond het moeilijk om met een flesje wijn ten tonele te verschijnen. In de plaats daarvan maar zoeken naar m'n eigen brouwsel dat tot nu toe nog nooit z'n effect gemist heeft: Limoncello à la Olijf.
Helaas, driewerf helaas: het enige wat me restte was éénderde fles. "M'n voorraad moet dringend aangevuld worden" dacht ik, maar bij gebrek aan beter grabbelde ik het restje mee.
Als goedmakertje zou ik bij de volgende brouwbeurt alvast een hele fles reserveren voor de heren.
Eerst en vooral een uiterst warme ontvangst, zoals ik dat gewoon ben van K & J. Daarna meteen ingeschakeld als professionele ontwarder van partylichtjes, maar J werd het al snel beu en hing het knosseltje op tussen de overhangende druivelaar... zéér Wabi Sabi :)
K was intussen al de keuken ingeduikeld om snel even wat in elkaar te flansen. Hoe hij het doet, geen idéé, maar de man is in staat om in 10 minuten een feestmaal op tafel te toveren... geloof me vrij, dit alles zonder gebruik te maken van pottekesjunk! Respect mate, deep respect.
Het eten was zoals gewoonlijk héérlijk, het gezelschap nog beter.
Kampvuur
Na verloop van tijd verlangden de mannen naar een kampvuurtje. Olijf dacht aan wat hout in een vuurmand... euh... fout! Achteraan in hun formidabele tuin was K al gestart met een heus kampvuur! Alle snoeihout ging eraan, om te eindigen met een oude deur en wat versleten terrastegels. Glaasje limoncello erbij én Argentijnse sigaren. Of ik er ook eentje wilde roken?
Euh... nog nooit gehad, een sigaar... maar waarom ook niet? "We" zijn geëmancipeerd en "ginderachter" roken vrouwen ook alle dagen een sigaar.
Olijf heeft op haar dik 43ste dus een sigaar gerookt, letterlijk :). Het ding heeft me een vol uur beziggehouden, maar dat kon me niet schelen. Plenty of time om de dingen des levens te overlopen met de mannen en gevoeld dat het goed was :)
Eten met familie
Vanavond wilde m'n vader een bbq-tje doen. Jongste zus met gezin was net terug van vakantie, het weer zat goed en... ik denk dat papa nog even wil genieten van het leven. Morgen moet hij alweer naar de dokter om z'n gezondheidstoestand te overlopen. Hij verwacht er, volgens m'n zus, niet veel goeds van... De details bespaar ik u maar ik hoop dat papa en zus ongelijk hebben...
Olijf heeft geen grote familie: twee zussen, anderhalve schoonbroer (don't ask), vier nichtjes en neefjes en twee nog steeds in leven zijnde ouders. Doe daarbij nog de schoonouders van jongste zusje met wie we een bijzonder goed contact onderhouden et voilà, je hebt m'n familie.
We zijn luidruchtig met z'n allen, kibbelen bij tijd en wijlen maar we zijn hecht.
Ikzelf voelde me niet op en top, de maag wil niet meewerken de laatste dagen, maar ik hoop op beterschap.
Toch een fijn ontspannen avond gehad, mét lichtjes in de vijgenboom.
Door het fijne samenzijn miste ik de enige lichtjes waarvan ik me had voorgenomen ze te zien: vuurwerk in m'n gemeente. Buurvrouw had eerder al gezegd dat het vuurwerk van de avond ervoor "gene vette" was geweest, dus ik maak me er niet druk om dat ik ook dit jaar Temse in de Wolken aan me heb laten voorbijgaan.
Er zijn nog enkele vuurwerkmogelijkheden deze week. Zal me erover buigen om te beslissen of ik erheen ga of niet...
Hieronder de lichtje die me dit weekend wél wisten te bekoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten