"Ik weet het niet, een huidgevoel, kan het niet uitleggen". Hij keek haar zacht aan en glimlachte een beetje ongemakkelijk.
Zij keek en begreep het niet helemaal. Anderen hadden hem gebruikt, misbruikt, opgekauwd en uitgespuwd. Maar er was het huidgevoel...
Zij ging naar huis, streelde even over haar eigen huid en vroeg zich af wat er mis mee was.
De volgende ochtend ging ze haar huid te lijf met extra veel lotionnetjes...
Zeer eerlijk antwoord waar alles in vervat zit .... ik begrijp hem helemaal ...
BeantwoordenVerwijderendan zijn jullie met z'n tweeën.
BeantwoordenVerwijderenWant met een huidgevoel alléén bouw je geen leven op....
ook helemaal mee akkoord .....maar vraag je eens af of je zijn zus wilt zijn , want zo bekijkt hij je zonder dat huidgevoel .... die blik van ... je bent voor op te eten .. ga je daar voor passen ??
BeantwoordenVerwijderen...
BeantwoordenVerwijderenIn het ideale geval zou ik graag af en toe het gevoel hebben dat ik "voor op te eten" ben...
dus ...
ik moet het antwoord schuldig blijven.
Zus zijn is niet mijn betrachting nee, en daar ben ik duidelijk in geweest...
Ik word boos als ik merk dat schijnbaar enkel de stoutsten die blik "verdienen".
Het maakt me behoorlijk boos... en daarmee heb ik al meer van mezelf blootgegeven dan ik wou.
le coeur a ses raisons que la raison ne comprend pas ..... je probeert gevoelens rationeel te benaderen , tot mislukken gedoemd natuurlijk en blijvende bron van ergernis ...
BeantwoordenVerwijderenzeer mooie quote ... die zegt het natuurlijk helemaal.
BeantwoordenVerwijderenje hebt gelijk en ik weet het.