De maat, van wie enkele weken geleden sprake, de zelfmoordpoger... hij deed het weer.
Deze keer met tijdige verwittiging aan Olijf's adres.
De zelfmoordveteranen onder u weten vermoedelijk dat een aangekondigde poging een non-poging is. Olijf dacht dat ook maar wilde deze keer het zekere voor het onzekere nemen.
Wegens niet in het bezit van verblijfsadressen en andere nuttige info over 's mans privéleven gecombineerd met het feit dat hij smsgewijs zielig bleef doen maar z'n telefoon niet wilde opnemen, belde Olijf dan maar naar de politie.
Ze waren het eens met mij. Vermoedelijk niet méér dan een noodkreet maar je kan zoiets niet onbeantwoord laten. Zij zochten hem op voor mij.
Enkele uren later nog maar eens een aankondiging, nauwelijks leesbaar. Hij zou onder een lading slaappillen zitten met een glas wijn in de hand en of ie even naar mij thuis moest komen.
Ja zég! Niet met díe hoeveelheid slaappillen in je lijf, vriend! Dus Olijf peutert (eindelijk) zijn verblijfsadres los en begeeft zich sito presto naar de plaats des onheils.
Tot mijn verbazing is vriend in kwestie niet alleen thuis maar komt zijn broer openen.
Lang verhaal kort: met z'n tweeën rijden we hem naar de dichtstbijzijnde spoed (broer in kwestie blij dat Olijf er was wegens zelf niet in het bezit van rijbewijs).
In de tijd die nodig was om de maag leeg te pompen, verneem ik enkele verhalen. O.a. dat dit niet tweede maar minstens vierde mislukte poging was. Dat familie en vrienden daar allang niet meer zo heftig op reageerden...
Olijf weet nu met nog stelliger zekerheid dan bij het begin van deze "reddingsactie" dat het heertje eens duidelijk moet horen dat dit soort aandachtzoekerij niet aan haar besteed is.
Ik hou niet van mensen die met negatieve aandacht in het centrum van de belangstelling willen komen. Schuldgevoelens opwekken wanneer je niet meteen op een berichtje antwoordt of niet dadelijk in het midden van de nacht ter hulp snelt omdat "alleen slapen hem te zwaar valt"..... Nope, geen goed idee om Olijf's aandacht te krijgen.
Morgen of overmorgen wordt er een hartig woordje gepraat.
U mag me harteloos vinden... maar andermans leven is niet mijn verantwoordelijkheid. We vechten allemaal vroeg of laat voor ons zelfbehoud. Kan je het niet aan? Ga dan treuren zolang dat nodig is, zoek hulp of pik de draad weer op.
Wil je er een eind aan maken? Liever niet, maar ALS je't doet, doe het dan goed en zonder een halve gemeente in rep en roer te zetten.
Zadel vooral niemand op met schuldgevoelens... maar ga in schoonheid.
Ik heb een quote-je klaar voor vriend, alvast in gedachten.
Neen, zal niet zo harteloos zijn om het hem te geven, maar dít is wat ik vandaag/vannacht denk over het eind van mijn eerste augustus...
If you wish to drown, do not torture yourself with shallow water
Het schijnt een Bulgaars spreekwoord te zijn....
@ Olive
BeantwoordenVerwijderenMensen die misbruik van je maken, op welke manier dan ook, mag je die kans niet geven, vind ik.
Ben ik ook helemaal niet van plan. En zal dat ook ten gepaste tijde duidelijk maken aan persoon in kwestie...
BeantwoordenVerwijderenHmm... zelfmoord is meestal de deur waar " nooduitgang " op staat .
BeantwoordenVerwijderen@rafale: ik heb de nooduitgang al genomen. Dit overkomt me (althans met die persoon) geen twee keer. :)
BeantwoordenVerwijderen