Een halve seconde later ligt ie tegen de grond, in gruzelementen.
M'n oude cozza pinna. Eentje die ik helemaal zelf had opgehaald tijdens een duik.
Een dode, anders had het niet gemogen.
Een cozza pinna is nix meer of minder dan een reuzenmossel. Duikers en snorkelaars hebben die wel her of der gezien, half of driekwart ingegraven in de zeebodem.
Pinna nobilis oftewel Noble Pen Shell voor wie het graag opzoeken wil.
Endemisch voor de Middellandse zee, wordt tot een kleine meter groot (leeftijd mij onbekend) en stilaan bedreigd omdat de mossel een delicatesse zou zijn.
Ik heb ze nooit gegeten.
En het exemplaar dat ik bovenhaalde was op dat moment overduidelijk morsdood. Geen dier meer te bekennen in de schelp.
Ik herinner het me nog duidelijk... hoe ik hem vond, twijfelde, hem uit het modderige zand loswrikte en ietwat beschaamd mee naar boven bracht. Hoe ik aan de duikleider teken deed als om te vragen "Màg het? Is het OK als ik hem meeneem?"... en hij knikte "Doe maar".
Hoe ik hem ooit tot in België heb gekregen, herinner ik me niet. Vermoedelijk heb ik hem meegegeven met m'n zus die destijds nog vaak met de auto kwam (vanwege een hele trossel erg jong kroost).
Maar ik had hem dus al jaren. Op een wankel rek.
En vandaag viel ie met een smak tegen de grond.
En dat vind ik spijtig....
Ik was fier op m'n nobele reuzenmossel. Hij was zo'n 45 à 50 cm lang. Ergens op de helft van z'n leven gestorven dus, om godweetwelke reden. Tot ik em vond en bovenbracht en meebracht en uitstalde en vrijwel elke dag bekeek.
Nu, ik heb er nòg eentje. Maar hoe die ooit in m'n bezit kwam, kan ik me met de beste wil van de wereld niet herinneren. Hij ziet er ook niet zo verweerd en doorleefd uit als die andere, die nu kapot is.
De overblijver doet me niet zoveel.... maar die is blijven liggen waar ie lag.
Ach ja.
Weer een stom stukje "vroeger" in de vuilbak.
Zou ik? Hem wegsmijten?
.... MOET eh....
 |
| mijn cozza pinna... of wat er van over blijft |
 |
| en zó zag ie er eerst uit... maar dan stukkkkken mooier... |
Ach... ik laat hem nog even liggen tot morgenvroeg. En dan moet ie weg.
Ssssssonde.
Sneu voor je... herinneringen en zeker mooie wil je liever niet aan diggelen zien vallen. Kan ik goed inkomen.
BeantwoordenVerwijderenknuffel en een kus!
Bedankt voor de kadotip, zat me toch al suf te peinzen wat ik voor je mee moest nemen. Ik maak even een omweggetje via Apulië. Neem daar een frisse duik en keer weer noordwaarts. Moet kunnen, in drie daagjes. ;-)
BeantwoordenVerwijderenDat belooft overigens weinig goeds. Ik heb al schade aangericht voordat ik ooit een voet bij je over de drempel heb gezet. Zal ik maar een tentje meenemen voor in de tuin? Da's misschien veiliger. Kunnen de scherven rondom het kampvuurtje waar ik kastanjes pof.
Lehti...het zijn gewoon dingen die gebeuren. Ik had maar wat voorzichtiger moeten zijn. Of minder rommelig :)
BeantwoordenVerwijderenMaar als je dat rondje richting zuiden wil ondernemen, zou ik me maar reppen als ik jou was ;)
Ils, gisteravond heb ik "beslist" dat hij niet weggaat (hoe is het móóógelijk????). De mossel is in een groot blik gegaan en wacht (en dat wachten kènnen we...) op een postmossel tribuut in de vorm van een soort collage.
Nee, ik ga hem niet wedersamenstellen, dat lukt nooit. Maar iets met een kader en veel siliconenlijm.... yep. Ik laat hem niet gaan :)
Waarom kijk ik niet van op? :-)
BeantwoordenVerwijderenxxx
Ils... omdat je me kènt? :)
BeantwoordenVerwijderen