Sneeuwtapijt aan zee

Het was nog eens tijd. De haren moesten eraf.
Wat dat betreft, heb ik geluk met m'n kapmadam. 't Is een erg inschikkelijke.
Vrijdag en zaterdag zonder afspraak, waar vind je dat nog?

Met een vrije zaterdag in het vizier, had ik deze week al een half plannetje gemaakt om nog eens naar het zeetje te rijden.

Bij het vallen van de eerste sneeuw deze week had ik nóg maar eens bij mezelf gedacht "Wat zou ik graag óóit een strand onder een sneeuwtapijt willen zien".
Het is altijd een kinderdroompje geweest. Sinds ik ooit hoorde van m'n neefjes in Italië dat ze geen school hadden vanwege sneeuw.
Tóen was dat nog hoogstuitzonderlijk: sneeuw in het diepe zuiden, laat staan aan zee.
In m'n hoofd probeerde ik me m'n neefjes voor te stellen aan een besneeuwd strand met dikke kleren en warme laarzen aan. Ik kende hen enkel in zwembroek-versie :)
Had er de grootste moeite mee, met die sneeuwstrandvoorstelling. Dus wenste ik sindsdien om het ooit zelf te zien.

Dat ik er 4 decades op zou moeten wachten, wist ik toen nog niet....
Een paar keer heb ik er héééél dichtbij gezeten in perioden waar ik heel dicht of heel vaak aan zee "logeerde" (laat mij het maar logeren noemen :)). Maar keer op keer zat ik er nèt naast.

Nu Olijf terug op een veilige afstand van haar zeetje is, wilde het eindelijk lukken. Heel toevallig.

Vroege winterprik dit jaar. Vroege sneeuw.
En om het geheel nog wat gekker te maken: meer en dikkere sneeuw aan zee dan in het binnenland. Daar zat een vette winterwolk uit Schotland voor iets tussen.

Gisteravond hoord ik dat het sneeuwde aan de kust. Ook hier bij mij vielen enkele vlokken... nix spectaculairs dus.... dacht ik.
Trouwens.... dat zou toch nooit lang blijven liggen.

Potverdorie, wat een vergissing!
Op weg naar het Westen werd me vrij snel duidelijk dat het daar flink "geprikt" had... Onderweg haalde ik het apparasie boven. Rijden en kieken..... sssssssjjjjjjt... nix zeggen!
Nog steeds geloofde ik niet dat het lang zou duren en omdat ik echt genoot van het witte plat, bleef ik maar kieken.

Gaandeweg bleek het tapijt alleen maar dikker en witter te worden.

'k Herkende zelfs het kruispunt niet waar ik hoorde af te slaan :)

De kapster had me gevraagd om vóór de middag te komen. In de namiddag zou ze het te druk hebben met het schoolbal, zei ze me.

Schoolbal? Blijkbaar een studentengalabal waarbij jongeren uit het hele land heen reizen om getoupeerd en opgetaloord hun ding te doen. Kapmadam zou een boel studentinnekes over de vloer krijgen voor het sjiekere haartooiwerk.

"Nou nou.... in MIJN tijd hadden wij geen centen voor zulke uitspattingen" dacht ik nog :)

Net OP de middag arriveerde ik ter plaatse. Sneeuwstrand zou dus na het kapwerk moeten moeten.

Ik hoopte vurig dat de zon niet te warm zou schijnen zodat er nadien nog wat moois zou blijven voor Olijf.

En O O O.... was het móóóóóóiiiiii!

Schitttttttterend!

Olijf was blij. Kiekte zowat alles in haar vizier.

Genoot van het krakende tapijt onder m'n voeten.

Probeerde te voelen of het anders was: sneeuw op zand.... en dat wàs het. Nèt dat beetje veerkrachtiger :)

De contrasten tussen wit en grijs.

Meeuwenpotenafdrukken.

Schelpen op een sneeuw"ding" (tja, een sneeuwMAN kon je het niet noemen)

Heel even tijdens m'n wandeling sprak een man me aan. Ook hij met een apparasie in de hand.

Hij leek van Indische of Pakistani afkomst (maar sla me dood, ik heb het niet gevraagd). Ook voor hem was het z'n eerste witte strand.

Het was duidelijk: hij wou graag een wandeling in gezelschap. Olijf verkoos net de stilte en het alleenzijn. Na enkele minuten scheidden onze wegen. Praten was even niét wat ik wilde doen.

Nog even drong hij aan - vriendelijk, niet opdringerig - maar Olijf wimpelde af.

Dit langverwachte moment wilde ik echt en helemaal alléén proeven.

Pas toen m'n vingers gevoelloos werden, liet ik het strand achter me.

Ik hoop dat dit niet m'n eerste én meteen laatste keer was.

44 op m'n eerste sneeuwstrand... 88 op m'n tweede???

Voor NU is het het beste als ik me maar niet teveel afvraag.

Vandaag wou ik het even vastgelegd hebben. Bewijs dat Olijf het ooit gezien heeft.

Deze dag vergeet ik nooit :)