Op de radio hoor ik Nicole & Hugo. Laat de liefde in je leven, laat de liefde in je hart zingen ze. Ik draai het volume wat hoger.
Ben ik plots een Nicole & Hugo-fan geworden? Bwah, neen, niet echt. Ben ook nooit echt contra geweest.
Vandaag (in de zin van heden ten dage) is Olijf gewoon content met al wat leuk is.
En een positivo-koppel als díe twee kan je toch niet in de doofpot stoppen??? Nope, omhóóg met dat volume. Laat de wagen maar daveren met naiëve liefdesteksten.
Meteen denk ik aan m'n favorietje van N&H: Goeiemorgen morgen, goeie dag.
Kan niet wachten om het liedje te googlen. Eigenlijk is het simpelweg schitterend ... of (pardon) dat vind ík ervan.
Al googlend ontdek ik nog één en ander wat ik niet verwachtte.
Goeiemorgen deed mee aan Eurosong 1971 in Dublin mààr het waren niet N&H die hun nummer wereldkundig maakten. Blijkbaar velde geelzucht het koppel en werd in allereil gezocht naar waardige vervangers om 's lands eer te gaan verdedigen. Lily Castel en Jacques Raymond "deden" het dan maar en haalden een 14de plaats... Op een lijst van 18 deelnemers helaas nix om over naar huis te schrijven. Spijtig, vind ik nu.
Olijf was vijf toen Goeiemorgen werd geboren.
Moeder en grootmoeder beweerden lange tijd (en trots) dat Jacques Raymond (in de jaren '70 best wel bekend, herinner ik me) afkomstig was uit Tielrode (Temse). Ik google ook hem en zie dat m'n (groot)moeder(s) gelijk hadden.
Ik bekijk Lily&Jacques (o.l.v. Francis Bay, nóg zo'n naam die destijds een begrip was...aaaahhhh herinneringen....), bekijk dan Nicole&Hugo en besluit dat die laatsten het nummer àdemen.
Ik vraag me af: hadden zij Dublin gehaald... zou het een verschil hebben gemaakt voor ons land?
"Belgium: One Point. Belgique: Un point"....
Als je zin hebt, bekijk het promofilmpje es (eerste link hierboven).
DAT was de goeie ouwe tijd. Het begin van videoclips. Twee locaties uitzoeken (trein en ferry), de camera fix op één plaats, geen gedoe met in- en uitzoemen, geen 10 minuten durende intro die veel wegheeft van een miljoenendollarhollywoodproductie en een choreografie die niet langer dan één uur instuderen vergde.
SCHITTEREND :)
En dan heb ik het geeneens over de outfits (Nicolleke in Hotpants by the way) en de kapsels (Hugo's bakkebaarden.... zucht).
Dit lied - ik weet niet of het u intussen duidelijk is geworden - doet maar één ding: Olijf een goed gevoel geven. 't Is dat het nu even niet kàn, anders stond ik luidkeels mee te zingen. Ik voel zelfs een onweerstaanbare drang om m'n haren te creperen :)
Meer moet dat toch niet zijn?
Allez, ze hebben me in hun ban. Ik Youtube verder.
N&H hebben Eurosong uiteindelijk tóch gehaald, twee jaar later. In 1973 waren ze ervan af met enkele uurtjes rijden naar Luxemburg. Baby Baby zongen ze toen.
Deze keer werden ze 17de. Pittig detail: er waren 17 deelnemende landen... slik.
't Is niet eerlijk. Ze moesten extra punten krijgen voor durf en moed. Hugo's haardos was intussen nóg weerlderiger geworden en je moet het maar dóen, jezelf in een hoogpaars lycra pakje heisen en drie minuten lang als een overjarige tiener over het podium wuppelen... Maar goed... in die tijd deed iederéén dat, dus ze vielen niet echt op, neem ik aan.
Terwijl ik me in Memory Lane bevind, schiet met te binnen dat Eurosong destijds nog een paar beperkingen had. Zo moest ieder land in de eigen taal zingen: voor landen als België en Nederland zéker geen kado wegens nergens stemmen te rapen. De gebrachte nummers mochten niet langer dan drie minuten duren (of dat meen ik me toch te herinneren). Of dit laatste vandaag nog steeds geldt, weet ik niet. Ben al lang opgehouden met naar Eurosong te kijken.
Wist u trouwens dat er een heuse Eurosong History Website bestaat? Ik ook niet, tot een kwartiertje geleden. Hééééél interessant hoor... of waar dacht u dat ik m'n cijfers vandaan haalde?
Ik kan het niet laten. De Goeiemorgen-tekst wil ik op m'n blog. Het mag dan niet meteen hoogstaande poëzie zijn in de strikte zin van het woord. Voor zover het "het leven" aangaat, zijn de woorden (vind ik) onbetaalbaar.
Of in Olijf-terminologie: De kracht van het Nu (E. Tolle) en The Attitude of Gratitude avant la lettre. Toen bestonden die dure termen nog niet. Maar ze zongen ze wél :)
Zing even mee, wil je?
Goeie morgen, morgen, goeie dag
Goeie morgen, goeie morgen
Blij dat ik je weer vanmorgen zag
Goeie morgen, goeie morgen
Goeie dag iedereen
Dank U wel dat ik er weer bij mag lopen
Zingen, dansen
Goeie morgen, morgen, ik ben blij
Goeie morgen, goeie morgen
Want ik mag er immers weer al bij
Goeie morgen, goeie morgen
Goeie dag, zonneschijn
Dank U morgen dat ik mag zijn
De wereld is een schouwtoneel dat wij bespelen
Voor iedereen zijn luchtkasteel om van te delen
En krijgen we niet al te veel, 't kan ons niet schelen
We vinden ook het minste deel sensationeel
Goeie morgen, morgen goeie dag
Goeie morgen, goeie morgen
Blij dat ik je weer beleven mag
Goeie morgen goeie morgen
Goeie dag allemaal
Dank U morgen voor het onthaal
De wereld is een schouwtoneel dat wij bespelen
Voor iedereen zijn luchtkasteel om van te delen
En krijgen we niet al te veel, 't kan ons niet schelen
We vinden ook het minste deel sensationeel
Goeie morgen, goeie morgen
Blij dat ik je weer vanmorgen zag
Goeie morgen, goeie morgen
Goeie dag iedereen
Dank U wel dat ik er weer bij mag lopen
Zingen, dansen
Goeie morgen, morgen, ik ben blij
Goeie morgen, goeie morgen
Want ik mag er immers weer al bij
Goeie morgen, goeie morgen
Goeie dag, zonneschijn
Dank U morgen dat ik mag zijn
De wereld is een schouwtoneel dat wij bespelen
Voor iedereen zijn luchtkasteel om van te delen
En krijgen we niet al te veel, 't kan ons niet schelen
We vinden ook het minste deel sensationeel
Goeie morgen, morgen goeie dag
Goeie morgen, goeie morgen
Blij dat ik je weer beleven mag
Goeie morgen goeie morgen
Goeie dag allemaal
Dank U morgen voor het onthaal
De wereld is een schouwtoneel dat wij bespelen
Voor iedereen zijn luchtkasteel om van te delen
En krijgen we niet al te veel, 't kan ons niet schelen
We vinden ook het minste deel sensationeel
 |
| Noem me een sentimentele ouwe zot. d' er zijn er weinigen die het hen nadoen. Ik wil dat óók :):):) |
Noot.
Olijf was nog niet uitgezongen of ze mocht opzij gaan staan. Politie. Had ik te luid gezongen, te hard gegesticuleerd?
Kwart voor negen op een doodgewone donderdagochtend. Alcoholcontrole.
Op een donderdagochtend!
Gaan de meesten onder ons dan niet gewoon nuchter werken?
Ik weet dat aangekondigd was dat de BOBcontroles zouden worden vervangen door meer regelmatige en onverwachte controles.
Om zes uur op een zaterdagochtend (september) ben ik nog méé. Het hàd gekund dat ik net terug kwam van een avond stappen, drinken en boeren.
Ook 's avonds, op weg naar de film (oktober?) wil ik nog aannemen dat de politieman in mij een dronkelap zag die zich moed had ingedronken om de bioskoopzaal te betreden.
Maar op een doordeweekse dag om kwart voor negen????
Ik zie hen enkel de die hard alcoholici eruit pikken nu... of vergis ik me? Het lijkt me, eerlijk gezegd, een verkwisting van tijd, geld en middelen om te doen wat hier gebeurde, maar wie is Olijf om zulks te zeggen?
Ik zap m'n raampje naar beneden (draaien - iepe-iepe-iepe op z'n Urbanus, kan al lang niet meer) en glimlach vriendelijk naar de politiemeneer.
Hij glimlacht even vriendelijk terug. Of ik bezwaar heb om in het pijpje te blazen ('t zijn ook al lang geen zakjes meer). Hij wil me uitleg geven.
"Hoeft niet", zeg ik poeslief. "De voorbije drie maanden heb ik drie keer moeten blazen. Eerst 25 jaar blaasloos weggekomen en nu drie keer. Ik ken de dril" (grijns van oor tot oor).
Hij vindt het ook een beetje genant, heb ik de indruk.
Maar ik blaas, hij leest, we lachen beiden nog es gemoedelijk naar elkaar en Olijf mag haar reis hervatten.
Gooooooeeeeeeie Morgen Morgen, Goeie dag!!!!
:) :) :) :) :) :) :) :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten