maandag 22 november 2010

Rocket Science

Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!
BOOS!
Alweer!
De wetenschap!
De MEDISCHE wetenschap!!!!!

Er zijn van die dagen dat je voelt dat je - mits een kleine extra duw - in staat zou zijn om je te spontaan te ontpoppen tot zelfmoordterrorist.
Vandaag is één van die dagen.

Moeder ligt in het ziekenhuis. Ok, alweer.
Deze keer was het ECHT nodig.
Haar PD werkt niet meer, ze moet over naar hemodialyse.
Op zich al geen leuk vooruitzicht maar - chapeau - ze nam het nieuws heel goed op afgelopen vrijdag.

Vandaag zou ze een relatief kleine ingreep ondergaan ter voorbereiding op de hemodialyse.
Een poort steken, noemen ze dat.
's middags hoor ik haar nog even aan de telefoon, net op het moment dat de verpleging binnenkomt om haar te preprareren voor de ingreep.

Olijf is er gerust in. Alles zal wel goed verlopen.
In de late namiddag bel ik om te horen of bezoek al kan.
Nix kan. Moeder ligt al enkele uren te bloeden en ze kunnen het niet stoppen.

??????

Pas om 22 uur krijg ik haar aan de telefoon, helemaal verzwakt.
Het bloeden blijkt nog niet gestopt.
"ze verstaan er nix van", zegt ze uitgeput.
De chirurg is sinds deze namiddag onbeikbaar, de afdelingsarts geeft telefonisch een opdracht.
De verplegers doen wat ze kunnen (inclusief alwéér haar medicatie maar half toedienen.... soms wil ik hen wurgen!) maar "niemand begrijpt er wat van".
Wanneer ik dan vraag of ze haar bloedverdunners dit weekend niet moest laten, antwoordt ze "nee".

wel wel....
Ik ben geen kernfysicus. Ik heb geen raket ontworpen om naar de maan te sturen.
Maar hoeveel studie heb je nodig om te begrijpen dat een patiënt die bloedverdunners neemt tot de dag van de operatie, nadien non-stop blijft bloeden?????

Ik heb zin om me naar de afdeling te spoeden en het hele ziekenhuis op stelten te zetten.
Ik wil iemand bij de nekharen grijpen en er echt  - ECHT - eens heel hard op slaan!
Ik wil stevige schade aanbrengen......

WAT VALT ER NIET TE BEGRIJPEN?????
Bloedverdunner = tegen bloedstolling = onbedaarlijk bloeden.

Eén nachtverpleger schijnt het zich voldoende aan te trekken om de dokter te bellen.
Om 22 uur in de avond valt af te wachten wanneer en OF die z'n edele kop laat zien...

Ik zweer u. De onmacht die je voelt wanneer een dierbare alwéér aan z'n lot wordt overgelaten.... het nodigt uit tot gedachten van gewelddadige oorsprong...

KNOEIERS!
BANDWERKERS!

Olijf gaat geen koppensnellen.
Maar ik vraag me af....  waar kan ik terecht om iemand professioneel eens wat stevige schade toe te brengen?
ik heb zoooooooooo'n zin!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten