Cullinan en Vonkelwijn

Ik was moetjes gisteravond, maar ik kreeg een etentje aangeboden "in zijn favoriet Antwerps restaurant. Ik zou er géén spijt van krijgen".

Hoe kan je zo'n aanbod afwimpelen?
Goed, ik was moe maar iemands favoriete eetplek móet gewoon geëxploreerd worden.
En dat deden we dus, met de voorafgaande afspraak dat we het niet laat zouden maken.

En Boy! was het lekker.
Restaurant Cullinan op de Isabellalei in Antwerpen, pal midden in het jodenkwartier.
Eenvoudig en gezellig de inrichting.Eeenvoudig,  eerlijk, lekker én (voor zover ik dat weet) gezond het voedsel.
Cullinan heeft een beperkte kaart. Geen ellenlange lijsten van exotische en minder exotische gerechten, geen "Griet, gebakken op het vel en gelegen op een bedje van...."
Gewoon: Lamsbout. Rumpsteak, Tonijn, Moussaka... zonder verdere uitleg.

Gelukkig kende m'n eetgenoot het eet-ablissement erg goed en kon ik met het volste vertrouwen mee-bestellen.
Het werd een lamsboutje voor mij. Eentje met prachtig (en lékker) gestoomde groentjes met een side-dish van rauwe groentjes.
Met huisbereide kroketjes.
HUISBEREID.... waar vind je dàt nog de dat van vandaag????
Het fotoapparasie was mee, maar ik heb me zwaar beperkt. Enkele lege tafeltjes gekiekt. M'n bord durfde ik niet aan (en geen idee eigenlijk waarom want de sfeer was gemoedelijk.... of misschien precies dààrom).

Ik beveel het restootje warm aan. Voor wanneer je eens simpel lekker wil eten zonder veel saarfetutten.

Het gezelschap, tussen haakjes, was óók van het aangename tiep. Mensen beter leren kennen vind ik altijd leuk. Vooràl wanneer extra achtergrondinfo een heleboel zaakjes op z'n plaats doet vallen.

Het resto-adres kon ik je geven. De compagnie moet je zelf verzorgen :)

Tenzij je er met Olijf heen wil... die zaken kunnen altijd geregeld worden.

Vanochtend: lesje Afrikaans.

Ik kreeg als bedankje een fles bubbels. SIMONSIG Kaapse Vonkels.

Een sproedelwijn, zeggen we hier soms.

In wereldser taal is dat een schuimwijn of spumante.

De Afrikaners - bless them - noemen het vonkelwijn.

Zààààààlig toch, zo'n woordje?

Kon het niet laten, dat woord moest op de blog.

Nu nog even denken wanneer ik de vonkels zal ontkurken.

Heb zo'n half ideetje, maar het is geweten: niets in deze wereld is zéker.

Zóveel heeft Olijf alvast geleerd.

En nu... time for a bit of personal grooming want mij wacht een ongetwijfeld gezellige namiddag mét iets voor de innerlijke én voor de uiterlijke mensch.

See ya's :)