3 jaar

De tijd gaat vooruit.
Hier begon ik. En hier sta ik, vandaag. Zomaar en nog steeds.

Staat u me toe.... WOW.
Yep, u leest het goed. Olijf schreef net WOW over zichzelf....

In 3 jaar tijd is heel wat gebeurd.
Hoewel Olijf vergeleken met "echte" mensen (u weet wel: die met kindjes, partners, aan-of verkopen van eigendommen, op- of afbouwen van zelfstandige bezigheden enz...) bijzonder weinig gerealiseerd heeft... permitteer ik me een klopje op de schouder.

Het prille begin van deze blog was ingegeven door een soort van nood om dingen "weg" te schrijven. Zelftherapie... het woord is - geloof ik - meer dan eens gevallen.
Gaandeweg waren sommigen onder u getuige van multipele ups en downs, leuke momenten en een heleboel - helaas - minder leuke momenten waarbij het leek dat Olijf met àlle geweld zichzelf in de afgrond wilde storten.
Mja... wat kan een mens zeggen over de schaamtelijke periodes?
....
Biezonder weinig eigenlijk...
...

Behalve
BEHALVE
dat Olijf NIET in de afgrond getuimeld is en
ondanks de ogenschijnlijk minuscule probleempjes (die in mijn beperkte wereld op het ogenblik zelf nagenoeg onoverkomelijk leken)
niet alleen stààt
maar staat met opgeheven hoofd.

There. I said it.
Ik ben trots ende content.

In de loop van 3 jaren ben ik erin geslaagd een destructieve (en veel te lang geïdealiseerde) relatie definitief de rug toe te keren. Van één ouder nam ik voor altijd afscheid, de andere vraagt sindsdien meer dan "normale" aandacht.
Tussen de bedrijven door was u getuige van veranderingen in en om Olijf's huis en liet ik u meekijken in (de bedenkingen achter) m'n betrekkingen met diverse medemensen. Online-perikelen, puberale verliefdheden, nieuwe dromen.

Vanochtend, terwijl deze blogverjaardag tot me doordrong, wierp ik een blik in de tuin. De zwarte kat van één van m'n buren was op bezoek.
Ze/hij (?) groef een putje nabij de vijgenboom, dropte haar "pakketje" en krabbelde de zaak weer netjes dicht.
Stront in een putje op een feestdag.
La vita è bella!!!

:):):)