Parabool

Toch even noteren: maandag 14 november had Olijf nog eens "last" van activiteit. Huishoudelijke bezigheden en alles wat je daaronder kan verstaan.

Ik hàd me voorgenomen om wat retouche-plaasterwerk te doen (een deel was al gedaan op zaterdag) maar voelde plots een veel dringender behoefte de kop opsteken. Al een hele poos was ik van plan om m'n oude satelietschotel van zolder te halen en de boel terug te installeren. Een aantal zaken hielden me tegen, zoals het netjes wegwerken van de antennedraad. Laatste keer (jaren geleden) liep dat ding nonchalant door twee kamers met bochten en lussen die niet om ààn te zien waren. Alle onderdelen bij elkaar zoeken was nòg zo'n hinderpaal.... en zondag had ik me al gèk gezocht naar de ontvanger. Ik wist waar hij hoorde te liggen.... maar daar lag ie (natuurlijk) niet. Waarna ik nagenoeg het hele huis op z'n kop had gezet om hem te vinden. Noppes.
Uiteindelijk haalde ik de ontvanger bij m'n ouders weg. Papà had natuurlijk ook een satelietschotel gehad maar die stond nu al maanden werkloos te wezen. Mamma zei dat ze ooit wel weer opnieuw naar de RAI zou willen kijken, maar ik liet het even over me gaan. Technisch is mamma nooit geweest en ze heeft al de grootste moeite om de TV te bedienen, laat staan dat ze zou gaan beginnen overschakelen van de TV naar de parabolica en weer terug. In m'n hoofd zag ik diverse scènes waarbij ze me in paniek zou bellen dat alles uitgevallen was.
Terwijl ik het ding weghaalde, herinnerde ik me plots dat er een goede reden was waarom ik de ontvanger bij mij thuis niet had gevonden.... ik had de mijne een hele poos geleden geleend aan papà omdat de zijne de geest had gegeven. De mijne lag maar wat te liggen in een lade en hij kon die gebruiken. Quick fix, zelfs al was het maar een voorlopige .... tot ik hem terug zou vragen, maar dat was dus niet meer gebeurd.

Olijf nam zondag dus terug wat van haar was en liet alles wat bezinken. In m'n hoofd overliep ik het scenario voor de dag nadien. Hoe ik wat zou doen, hoe ik die verdomde antennedraad zou verbergen enzoverder.

En gisteren was dus eindelijk de grote dag aangebroken.
Tussen montagewerken door haalde ik mamma's nieuwe ID-kaart af, belde naar Italië om informatie omtrent te betalen rekeningen, ontdekte ik allerlei spullen die ik ècht niet meer in huis wou houden, begon ik plaats te maken in de garage om de auto terug binnen te zetten (ik verwacht vrieskou, u ook?).
Stelt u zich gerust een Olijf voor als kip zonder kop.
Maar de parabolica is er gekomen.

En waaròm, hoor ik u denken, moest dat zo dringend gebeuren?
Om Berlusconi. Dààrom.
Omdat de verslaggeving in ons Vlaamse land vrij summier is en ik de ontwikkelingen graag van iets dichterbij volg.
En omdat een taal moet onderhouden worden. We beseffen het niet voldoende, geloof ik, hoe belangrijk het regelmatig horen van een vreemde taal van ons Vlamingskes (excuses aan onze Franstalige medelanders, maar realiteit is realiteit) ware polyglotten maakt.
Dààrom dus.

En aldus geschiedde dat ik gisteravond vòòr het slapengaan het volgende vernam.
"Lascio? Raddoppierò i miei impegni!" aldus Silvio.
Weggaan? Ik zal m'n inspanningen verdùbbelen!
....
Waarmee gezegd is dat hij dus geen enkele intentie heeft om de politieke scène te verlaten.... alsof dat een verrassing was.

Meteen schoot me te binnen... als hij z'n inspanningen kan verdubbelen, moeten we vandaag dan aannemen dat hij in het verleden niet z'n àlles heeft gegeven voor zijn Grande Paese? Dat hij zich nog kan permitteren om de inspanningen te verdubbelen.....???
Het antwoord heeft hij in het verleden zèlf al gegeven, maar de Italianen zijn wat dat betreft eerder kort van geheugen.
"Het land besturen, dat doe ik in m'n vrije tijd", moet hij ooit al schertsend gezegd hebben. Van megalomanie gesproken....

Zomogelijk nòg verontrustender vond ik de uitslag van een poll (geen idee, tussen haakjes, hoe groot de steekproef was geweest en of deze representatief was). "Als Berlusconi morgen een nieuwe eigen partij zou oprichten, zou u dan aanhanger zijn?"
De uitslag: 62% (tweeënzestig procent!) antwoordde......... Sì.....
.....

Als ik even samenvat, kom ik tot de volgende conclusie.
De man die in 17 jaar tijd heeft bewezen het land ènkel te besturen om aan z'n eigen behoeften te voldoen (en zijn behoeften nemen proporties aan die de meeste gewone stervelingen zich niet eens kunnen voorstellen, laat staan zich kunnen permitteren), de man die geen persconferenties geeft maar zelfgemaakte videotapes aan de televisiekanalen slijt (geen rechtstreekse vragen moeten beantwoorden is wèl zo handig), de man die geridiculiseerd wordt in de hele wereld en z'n land daarbij een zeer kwalijke reputatie bezorgt, de man die wetten maakt naargelang ze hem van pas komen.....DIE man zou 62 % van de bevolking opnieuw verkiezen.

Ik probeer te begrijpen.....

Maar goed. Olijf heeft opnieuw een (werkende) schotelantenne.
En zal haar inspanningen om deze nonsens te begrijpen, verdùbbelen.
:)