de eerste dag van de rest van m'n leven

't is een mode aan 't worden: Bloggen. En omdat ik niet "achter" mag blijven, omdat bijleren bijblijven is, doe ik mee. Hoe lang ik het volhoud? Geen idee. Niet lang waarschijnlijk.
Het is allemaal ILS haar schuld. Ze schrijft zo aanstekelijk, inspireert mij en vermoedelijk vele anderen met haar optimisme, levenslust en nieuwsgierigheid... dat het begon te kriebelen.
En in plaats van een eigen dagboek bij te houden, waarvan ik hoop dat het nooit door iemand zal worden gelezen, dacht ik therapie-gewijs, dat dit wel eens leuk zou kunnen worden.
Wees gewaarschuwd... dit kan de eerste én meteen laatste bijdrage worden. Mijn talenten liggen niet op de eerste plaats op literair gebied... maar ik wil proberen.

Vandaag is de eerste dag van de rest van m'n leven, meteen een mooie om mee te beginnen.
Na maanden treuren om iets wat ik niet kon hebben (u raadt het!), stond ik vanochtend op met een "inzicht". Gedaan ermee! Zelfmedelijden aan de kant zetten en vooruit met de geit!
... het zonnetje vanochtend zal wel geholpen hebben... maar zelfs met de dichttrekkende lucht deze namiddag slaagde ik erin dat gevoel vast te houden... ook wanneer het donker werd.
Goed, de eerste dag zit er bijna op, maar so far so good.
Op dode momenten vandaag surfte ik met trefzin "kracht van positief denken" zwierig door allerhande websites ... de ene al dubieuzer dan de andere.
Valt het u ook op dat de lifecoaches de laatste jaren als paddestoelen uit de grond schieten en meteen hun goedbedoelde raad aan "democratische" prijzen aanbieden? Of boek na boek produceren (een minder flatteus werkwoord schoot me te binnen, maar ik wil mezelf nog niet van de eerste keer helemààl laten kennen) met titels die net één woord van het vorige verschillen ofwel heel origineel in deel 1, 2, 3 én 4 worden aangeboden....
Ze vonden allen door hun nieuw ontdekte "geheimen" succes en rijkdom... nix te maken met de betaalde raad die ze aan nietsvermoedende maar wanhopig zoekende zielen verpatsen...

Maar goed, ook dàt kon mijn enthousiasme niet smoren. IK? Ik trok 's middags naar de boekhandel. Op zoek naar m'n eigen "waarheid voor een prijsje".
Ik heb wat gevonden.
't Was meer de omslag die me aantrok, want ik vermoed dat de inhoud naar nuchter-europese normen te zweverig zal zijn. De titel verklap ik nog niet. Eerst kijken wat het voor me doet vooraleer ik me onsterfelijk belachelijk maak :)
ALS het me wat doet, laat ik het weten.

Maar wat telt, is dat ik een bladzijde heb omgeslagen. Wat ik wil, zal ik eerder bereiken door blij naar de mensen te kijken dan door met rode huilogen door het leven te slenteren... OOOoooh... hoe mooi gezegd!

NIEUW NIEUW NIEUW is vandaag mijn motto... Nieuw kopen is eenvoudig, nieuw ontmoeten leuk en nieuw ontdekken... is een blog...

En wat gebeurde? 's Avonds een telefoontje ... met het bericht dat m'n eerste echte leesbril klààr was. Hop, auto in en het ding gaan halen. Wel, het staat me bééldig :)
En met die nieuwe, net niet roze bril, ga ik morgen nog wat werken aan m'n toekomst.
Ils wil keukentjes met me gaan kiezen.
Ik kijk ernaar uit!
en de rest?... die volgt, hoop ik, vanzelf.

(net als het nieuwe boek dat ik dankzij de net ontdekte blogmanie vanavond NIET gelezen heb)