Toeval x3 op 17/11

Ik lees van L net een reactie over de juiste plaatsing van letters (of net niet) en hoe een tekst desondanks nog leesbaar blijft. Herinner me dat ik onlangs van haar nog zo'n tekstje mocht ontvangen en dat alles enkele minuten nadat ik dezelfde versie van die tekst in het Italiaans had gelezen... en (oef) moeiteloos gelezen.
Ik weet intussen dat ik "het" kan in 3 talen. Holadijeej :)

Ik schrijf een mail aan dezelfde L over vanalles en nogwat en dat "het" al een poos heel erg stil is van een kant die wat mij betreft best wel wat minder stil zou mogen zijn. Maar dat het me niet mag interesseren. Waarna (oh, stond FB nog open???) een plopgeluid me een binnenkomend bericht aangeeft. Van... ja.

Gedurende dit alles staat de TV te draaien op de achtergrond. Het verhaal van Amanda Knox, een Amerikaanse studente die jarenlang opgesloten was in Italië omwille van een vermeende moord op een vriendin in Perugia. Normaal gezien interesseren zo'n films me bitter weinig, ware het niet dat dat verhaal een belletje doet rinkelen. Enkel omdat - net toen ik nog even in Italië was - er een (voorlopig) einde kwam aan haar lijdensweg. Op 3 oktober werd zij na 4 jaar opsluiting vrijgesproken. Toevallig op één van de weinige avonden dat m'n TV alginds even opstond om me in slaap te wiegen. Ik zeg "lijdensweg" zonder te weten waarover ik het heb. Geen idee of het meisje al dan niet schuldig was. Weet wel dat het hele onderzoek met haken en ogen aan elkaar hing, hetgeen een schuldvraag op z'n minst moet bezwaren. En "voorlopig" omdat de openbare aanklager - zo las ik op het eind van de film - in beroep gaat tegen de vrijspraak van oktober 2011.

Drie kleine toevalletjes die nix betekenen. Maar die ik - om godweetwelke reden - opschrijf.
Misschien omdat ik nix zinnigers te vertellen had maar tegelijk te wakker was om schrijfloos naar bed te gaan.

Ach ja. Het staat hier nu.
Ik druk op Publiceren :)