Domme Belg :)

Goed,
eerst en vooral mijn oprechte excuses aan iedereen die zich aangesproken voelde door m'n krasse gedachtenflash gisteren.
Néén, ik heb nix tegen Duitsers en néééén, ik vind niet dat je een heel volk mag afrekenen op de daden van een handvol schoften zo'n driekwarteeuw geleden.
Het zou hetzelfde zijn als een kind nawijzen om iets wat (één van) z'n ouders heeft gedaan en waaraan het absoluut niets kan veranderen behalve oprecht sorry zeggen.

Wat me spontaan ontviel, in m'n hoofd dan, was een vaste woordencombinatie ingegeven door plotse verontwaardiging. Toegegeven, 't was één van de minder mooie. Zoals "domme Belg".... óók - of ik zou me sterk moeten vergissen - een vaste combinatie in sommige buitenlanden :)

Maar bij deze mijn excuses.

Déze domme Belg (jawel, Belg door naturalisatie en dientengevolge eeuwig Belg tenzij de oorspronkelijke nationaliteit herwonnen wordt door enkele jaren verblijf in het vaderland) is alvast weer een beetje wijzer geworden vandaag.

Eerst het minst belangrijke punt: The Internet.
Dat dat slim is. Of sluw. Of beide.
Om praktische redenen gaat mijn ongewenste mail niet meteen in een prullenbak waar ik niets vanaf weet. Mijn ongewenste mail gaat naar ... juist... een map "ongewenste mail". Die ik dagelijks leegmaak, na een zéér diagonale blik op de ... juist... ongewenste mail :)
Naast de soms massale hoeveelheid Viagra-mails (OF ze denken dat Olijf een man is OF dat Olijf een man met problemen heeft en daar "dus" erg ongelukkig van loopt :)), ontvang ik ook regelmatig zogenaamde Re:-mails. Antwoorden op een mail die IK dus zou gestuurd hebben. Wat ik niet deed. En waardoor "dus" geen rieplaai mogelijk zou mogen zijn.

Die mails - en maakt u zich niet ongerust.... Olijf OPENT ze niet - zijn doorgaans van het Engelstalige soort en geven de indruk dat er schunnige foto's of anderssoortige brol achter zit. Selecteren en verwijderen is dus de standaard handeling.
Vandaag ontving Olijf haar eerste Re:-mail van de Italiaanse variant. Vermoedelijk met dezelfde soort pornografische inhoud, dus er werd niet doorgeklikt zoals meestal gevraagd wordt.
Maar ik ga dan denken... ik word gevolgd. Iets of iemand ergens ter wereld (het zal wel een bot zijn... uiteràààààrd) weet dat er ook Italiaanse mailwisseling plaatsvindt..... en dat gat in de markt moet gevuld worden. Met dit soort mails als gevolg.
Het internet is slim, vrees ik. TE slim.....

Niet dom is ook Olijf. Of niet onhandig. En voor nóg maar eens één keertje ook niet bescheiden. :)

Een deel van het weekend met mamma was gewijd aan het vervangen van de kraan in de badkamer.
Daarvan hadden we maaaaaaanden geleden ontdekt dat die lustig stond te lekken in een overlopend plastic potje. Een situatie die blijkbaar al langer bestond maar waar niemand wat van af wist. Tenzij m'n papà, die het niet meer kon zeggen en mamma die andere gedachten om het hoofd had.
Sinds de ontdekking werd de badkamerkraan voorlopig vervangen door een schamel ànder exemplaar en de hoofdkraan ging dicht. En open wanneer mamma thuis was. En weer dicht wanneer ze het huis verliet.
Gelet op de moeilijke plaats van de kraanaansluiting (in een badkamerkast met wel héél smalle compartimentjes) en de zwakke fysieke toestand van papà de laatste maanden, begreep ik waarom de vervanging van de kraan er niet gekomen was. Papà kennende, zou hij ook niet graag om hulp gevraagd hebben. Met een overlopend plastic potje tot gevolg. Maandenlang drup drup drup zonder dat wij ergens van wisten.....Waterschade en schimmel..... :(

Vandaag was dus de dag dat Olijf haar SuperWoman-outfit aantrok (bestaande uit een jeans vol verfvlekken, een uitgerafelde T-shirt en een sterke bril, geholpen door een superhandig zaklampje) en de klus ter harte zou nemen.
Eén vervanging van een wandkraantje, één lavabokraan mét uittrekbare douchekop en montage van 3 kastdeurtjes later, leek het "jobke" geklaard.
Goed... de afvoer moet later deze week nog gekit worden maar voorlopig ziet het ernaar uit dat alles watervast gemonteerd werd.
Mamma vroeg voortdurend hoe ik wist wat ik doen moest.
.... Tja.... een leven lang het hulpje van papà spelen heeft zo z'n vruchten afgeworpen, dacht ik.
Terwijl ik vlijtig vlas om de fitting draaide, vroeg ik me voortdurend af wanneer het "genoeg" was. In m'n hoofd vroeg ik het aan m'n leermeester. Of hij antwoordde of niet, kan ik u niet zeggen. Olijf heeft geen half medium-bot in haar lijf. Ik heb hem dus niet voelen leiden. Maar ik stelde me voor dat hij naast me zat en toekeek en zei "Da's ghenugh". En toen stopte ik met vlassen en deed de rest.
Zoals het er een uurtje geleden uitzag, bleef alles droog.
Deze week neem ik me voor om alles nog eens te dubbelchecken... hoewel ook vanavond de hoofdkraan voor alle zekerheid dicht ging....(lees hier gerust een restantje gemankeerd zelfvertrouwen in).

Samenvattend:
Olijf is een beetje fier op zichzelf maar behoudt zich het recht voor te corrigeren, mocht dat nodig zijn.
Heel even bekroop me de zin om het resultaat te kieken... maar besloot het niet te doen.
Het is niet mijn huis en niet mijn privacy.
U zal me gewoon moeten geloven.
Ook de mannen onder u die menen dat technisch georiënteerde vrouwen zeldzaam zijn. Dat zijn ze niet. Ze BEGINNEN er gewoon niet aan..... als een man hen vóór wil zijn :)

Morgen pakt Olijf een nieuwe kraan aan. Die voor de vaatwasser.... die binnenkort de keuken zal sieren.
Vlas heeft geen geheimen meer voor mij :) :) :)