En dat klopt ook. Lui, leeg en zonder energie.
Kan gebeuren, die dagen zijn er óók en wat meer is: ze mogen er zijn.
Ondanks gebrek aan fut had ik mezelf nochtans meermaals opgejut om wat méér in m'n dag te steken dan denken en werken alleen.
Enkele verfstaaltjes gekocht, een schuchter begin naar werken in huis zeg maar.
Het gedacht is alles.
Oftewel: alles op deze aardkloot begint bij een idee.
Drie staaltjes zijn het geworden. Twee ervan kent u al. Ze figureerden ergens op deze blog.
Dus... ik zou naar bed gaan, ondanks grootse plannen.
En dan... en dan?
M'n idee om eindelijk, na jaren kwijlen op één van m'n vele kookboeken bij het recept kersenclafoutis, dat ding dan ook eens te maken, vond z'n eerste aanzet bij de actie "kersen kopen".
Vijfhonderd grammen.
Maar ik vond het laat vandaag.
Naar bed zou ik gaan.
En dan... en dan?
Tóch maar even, met de blote vinger, de staaltjes op een onzichtbaar stukje muur gezet. Morgenochtend bekijk ik het resultaat.
Tóch maar even het kookboek erbij gehaald. Checken wat, behalve kersen, nog dient aangekocht om de clafoutisch te "manifesteren" in m'n nabije toekomst.
Extra 250 grammen kersen, dat zag ik als eerste. OK, make mental note. Morgen tweede doosje kersen kopen.
Kersenbrandy of kirsch. Had ik dat in huis? Maraschino... close enough.
Al de rest is veelvuldig aanwezig in m'n kasten.
Morgen geen tijd om te bakken, maar zondag (en de rest van m'n fabuleuze weekend) zal het regenen... ideaal om een bakmoment in te lassen.
Moederkesdag ook, zij het in Antwerpen.... maar ik conformeer.
Mama komt een dagje naar huis en zus keert met gezin terug uit twee weken vakantie.
Er zit een familie-etentje aan te komen, lijkt me.
Ik hoop dat ze allemaal kersenclafoutis zullen lusten.....
en dat de sfeer er wat in zal zitten.
Grijze regendagen zijn niet m'n sterkste punt.
deze is een internetcreatie.
Hopelijk lijkt de mijne er binnenkort voldoende op om MINSTENS fotowaardig te zijn.
Proeven en smaken is een tweede hoop.
Ik vertrouw erop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten