De kardinaal

Er is de laatste tijd wat te doen omtrent de Kerk en z'n onfrisse praktijken.
Het heeft geen naam, zou je kunnen zeggen.

En het hééft ook geen naam.
Waar gaat het allemaal nog om?
Misbruik van kinderen door hooggeplaatste "kerkelijken".
Woord tegen woord dat het een lieve lust is.

Eerlijk gezegd probeert Olijf dat nieuws een beetje "buiten" te houden.
Ja, wat gebeurd is (en wie zegt dat het niet nog steeds gaande is?), is vreselijk, Erg met Hoofdletter, ongehoord, schandalig én schandelijk.
Ja - of Néén! - wij kúnnen ons op geen enkele manier voorstellen wat de slachtoffers allemaal hebben moeten meemaken, Toen én Nu.
Dingen die nooit hadden mogen gebeuren, nooit, door niemand... laat staan door de heren waarvan we veronderstellen dat ze het toonbeeld van deugdelijkheid zijn... Heiliger dan de Paus...

Het heeft dus geen naam, wat mij betreft.
En toch hou ik me er niet dagelijks mee bezig. Shame on me misschien.
Ik hou me ook niet dagelijks bezig met alle overstromingen ter wereld, oorlogen in het Middenoosten, mutilaties van jonge meisjes in Afrika enzovoort enzoverder.

Het volstaat echter een krant op de tafel in de werkrefter te zien, het nieuws even op te zetten of een digitaal nieuwsbericht binnen te krijgen om willens nillens met de dagelijkse realiteit te worden geconfronteerd.
Facebook doet ook z'n best, met vrienden en kennissen die hun verontwaardiging laten blijken, al dan niet via links.

De ene linkt erop los, compleet en al met uitingen van diepe verbolgenheid. Ik snap dat.
De andere laat weten zich te hebben laten ontdoopt. Dat begrijp ik ook.
Ieder z'n interesse's, ieder z'n keuzes.
EN stof tot nadenken, zonder twijfel!

Zelf blijf ik het vanop een veilige afstand bekijken. Ik denk er het mijne over maar geef doorgaans geen hard standpunt door.... omdat zovelen het al voor mij doen.

Vandaag toch een link gevolgd naar een transcript van een vertrouwelijk gesprek tussen Danneels en Slachtoffer van Vangheluwe. Het las niet erg gemakkelijk... daaraan zie je maar weer dat het gesproken en geschreven woord twee verschillende zaken zijn, maar dat terzijde.
Ik las en sloot af, zonder al te veel betrokkenheid.
Een half uur later weer een nieuwsflash. De reactie van Daneels. Nog steeds weinig betrokkenheid van mijnentwege...

Omdat "men" hierboven misschien dacht dat Olijf te lang te onbewogen bleef, volgde nog maar een link.
"Danneels wilde seksueel misbruik Vangheluwe geheim houden"
...
tja... mannekes.... durven we nog verbaasd zijn?
Eigenaardig genoeg liet ik me het meest treffen door onderstaande passage. Van Danneels' woordvoerder.
Blijkbaar, wanneer het wat heet onder de voeten wordt, laten de heren zich liever bij monde van hun woordvoerder horen...
"De kardinaal betreurt intussen dat de gesprekken met het slachtoffer openbaar gemaakt zijn."

Ziezo.
De kardinaal betreurt.
Hij betreurt - leest u goed - dat de gesprekken openbaar gemaakt zijn.
Betreurt hij de misdaden van zijn collega? Geen woord daarover.
Betreurt hij de doofpotaffaire die waarschijnlijk al even oud is als ons Kerkelijk Instituut? Nope... althans... dat wordt niet geschreven.
Hij betreurt dat de gesprekken openbaar gemaakt zijn....

En dààr, beste dames en heren, moeten we het mee doen.

Verder onthou ik hieruit - wil u even testen hoe ongevoelig Olijf soms kan zijn? - dat Danneels met twee NN-en wordt geschreven en Vangheluwe één woord is.....

Ik kreeg een link doorgestuurd omtrent ontdopen.
Deze winter denk ik veel vrije tijd te hebben.
Iets om over na te denken.