Broodje Wikipedia

Maandagochtend.
De wekker had ik op "uit" gezet. Niet nodig om vroeg op te staan, dus een uitslaapmoment màg.
Helaas pindakaas... om 8u19 slaat Olijf de ogen open richting wekker en ziet dat het te vroeg is.
Slapen lukt niet meer.

Denken aan een ziekte, overlopen van een rare droom, licht geïrriteerd constateren dat oude herinneringen weer hardnekkig de kop opsteken en - wee o wee, dit overkomt me haast nooit - piekeren over to do's voor het werk.
8u20. Sla de dons met een wijde zwaai opzij en zet me op de rand van het bed.
Vooruit met de geit.

Buiten regent het niet meer maar - ik hoor het natte "riiittsssjjjjjj" onder de autobanden - het hemelwater ligt nog vers op de straat.
Vandaag, aldus de weerberichten, zou het nog nat en wisselvallig blijven. "Vanaf dinsdag overwegend droog en warmer".
Zo gaat het al wéken. Werkweek: schappelijk weer. Niet schitterend maar schappelijk. Dikke strepen zon tussen de wolken door. Weekend: krot en compagnie.
Toegegeven, augustus 2010 had beter kunnen zijn - stukken beter - maar we klagen niet.
Het k*tweer tijdens m'n vrije dagen daarentegen wil al eens gaan wegen.
Vooral nu ik merk dat de bladeren aan de paardekastanjes in m'n straat duidelijke tekenen van herfst beginnen te tonen.
Het duurt niet lang meer. De zomer is voorbij. Hij heeft gevlogen.

...
een ochtend dus om chocola te eten.
WANT chocola - dat weet tegenwoordig ieder kind - heeft onder andere een feel-good effect.

Olijf is geen chocoladefanaat.
Ik hoef geen pralines bij de koffie. Geen repen en repen bij de TV. Geen eieren of andere figuurtjes voor Pasen of Sinterklaas.
Af en toe een stukje chocola bij het ochtendboke is meer dan genoeg.
Dus wordt het dat. Een boterham met chocola én een kop stevige koffie.

Terwijl de koffie op het vuur staat (yep, een espressoding, écht op het vuur... al maanden geen percolatorkoffie meer voor Olijf) zet ik de pc aan en google ik "chocola dopamine serotonine".
Wil nog eens checken wat ik weet en niet weet. Welke van de twee zit nu weer in m'n reepje?

Beide, zo blijkt. And then some!
Endorfines ook.
Fenylethylamine, cafeïne, tryptofaan en theobromine.
Allemaal stofjes die hun effect hebben op onze hersenen.
Sommige zorgen voor het goede gevoel, andere houden je wakker. Een boel effecten heeft chocola. Fijn.

Wikipedia is erg volledig wat chocola betreft, valt me op.
Het hele productieproces wordt uitgelegd. Van boon tot praline als het ware.
Gisten, drogen, branden, zeven, malen. Da's maar voor de boon.
Dan het onderscheid tussen cacaopoeder en -boter.
En dan: mengen, walsen, concheren, temperen en tenslotte afwerken. Da's voor de chocolade zélf.

"Geen wonder" denk ik "dat chocolade kost wattie kost".
De Azteken, keizer Montezuma (mij bekend uit één of andere Suske en Wiske of aanverwante?) en de oude Spanjaarden worden er nog bijgehaald voor de volledigheid.
Het is een indrukwekkende record op Wikipedia.

Intussen is m'n boke met chocola op. De koffie ook.

Strakjes moet ik nog wat googlen. Naar de effecten van voorgestelde kuren voor papa.
"Maximaal supportief" heeft de tweedemeningdokter geschreven.
Straks ziekenhuisbezoek en Olijf wil geïnformeerd de consultatieruimte binnenstappen.
Maximaal supportief betekent heel duidelijk geen hoop op genezing, maar we wisten al lang dat dat er niet meer in zat.
Tijdelijke stabilisatie had allang goed geklonken. Zo doen we het al jaren.
Supportief is in het beste geval de voorloper van palliatief.
Intussen probeer ik het van de goeie kant te bekijken. Tweedemeningdokter biedt een tussenstap aan die eerstemeningdokter blijkbaar niet de moeite vond om voor te stellen...
We zullen zien.

Wat zou ik graag kunnen zeggen: "Hier, papa... een reepje chocola en je bent er weer bovenop".