hak op tak: zondag 28 juni

Zicht van op m'n ligzetel op super-luie zondagnamiddag. Keek door slaapoog even omhoog en zag dit. Nam foto en deed oog weer toe :)

Erg laat uit geweest naar eigen normen, maar wel stevig gedanst.
Rest van de zondag maar half in leven en néén, niet door drank :)

Beschouw deze foto als insider's blik op Olijf's simpel bestaan

Yasmine achterna

Gisteren personeelsuitje.
Om eens géén bbq te organiseren en een geest van teambuilding op te roepen, zouden we gaan kayaken en fietsen.
Personeel van beide winkels was vriendelijk uitgenodigd.

Tot m'n aangename verrassing daagde een meisje - tot dan toe dankzij eigen verdienste bestempeld als de rotte (lees érg slechtgezinde) appel - zoals beloofd op en was ze onherkenbaar in haar hartelijkheid. Mooi, dacht Olijf. Toch even m'n mening herzien.

Een ander meisje daagde niet op. Eentje waarvan ik geen moment had getwijfeld dat ze met plezier zou komen. Een vrolijk mens, ondanks de tegenslagen en soms slecht gemaakte keuzes in haar leven.
Ze was er niet.
M'n collega belde haar op..... het was gedaan met haar vriend, hetgeen geen van ons echt verbaasde, maar goed... zoiets kan je niet zéggen.

Ze klonk verward, zei collega. Hij zou na de middag even langs gaan.
Gelukkig - GELUKKIG - ging hij niet in op m'n vraag om toch nog even na de middag bij de groep te blijven voor een drankje. Om 6 uur 's avonds ontving ik bericht van collega dat hij de ambulance had gebeld om haar te laten opnemen in het ziekenhuis: overdosis pillen.
Ze kon het niet meer aan. Was bereid haar 17-jarige zoon moederloos achter te laten.

Staartje vandaag op het werk. Meisje wil niet in ziekenhuis blijven óf professionele hulp zoeken. Ze wil rust. Ze wil eruit.
Herkenbaar, ja. Vreemdsoortig begrijpelijk zelfs. Maar die ultieme stap... voor een verloren liefde...
Ben er de hele dag niet goed van. Denk na over

• liefde als gebruiksproduct
• mensen, inwisselbaar als mode-prullaria
  
• onvermogen of onwil om te vechten voor de persoon waarvan je ooit dacht te houden... in plaats daarvan zo snel mogelijk weglopen in de armen van een "beter" model...
• woorden en beloften die plots niets meer schijnen waard te zijn

Het steekt soms nog de kop op. Zoals vandaag, terwijl ik me afvraag wat er gaat gebeuren met meisje nadat ze vanavond terug alleen thuis zal komen....

Niet verwonderlijk eigenlijk, dat Cupido pijlen door nietsvermoedende harten schiet. Dat móet gewoon pijn doen.

Couleur Café: randbemerkingen

Olijf bezocht dus één dagje Couleur Café.
U krijgt hier NIET een uitvoerige of weldoordachte omschrijving van de muziek(anten). Wel enkele randbemerkingen.

De tocht er naartoe.
Olijf nam de auto en was welgeïnformeerd. Auto niet tot aan de terreinen proberen loodsen. Beter "buiten" parkeren en aldaar tram of bus naar T&T nemen.
Aldus geschiedde.
Tram vol allochtone jongeren. Niet ongewoon in een metropool als Bxl.
Toch bevreemdend voor een meisje van den boerenbuiten.

Een jongetje - amper de pampers ontgroeid - vergezelt een groepje 16-17-jarigen en slaagt er al aardig in om zich dezelfde air als de groten aan te meten, coole outfit inclusief. Boys of the hood 'n all that jazz....
Ik zie ze op- en afstappen, mensen recht in de ogen kijken terwijl diezelfde mensen bliksemsnel hun ogen ten gronde richten of wezenloos voor zich uit proberen te staren. Olijf doet hetzelfde.

Eénmaal uitgestapt, wacht me nog een wandeling van pakweg een kwartiertje.
Vragen aan een betrouwbaar uitziende vrouw welke kant ik uit moet voor T&T.
"Ah! Vous allez toujours tout droit. Mais prenez plutôt l'autobus, madame... c'est un quartier peu agréable. Fermez votre sac et faites attention"

Dank u voor de goede raad: Olijf gaat te voet. Wat leven opsnuiven enzo.
Leven was er zeker... en de raad van mevrouw had me toch oplettender gemaakt dan ik gewoonlijk al ben.
Een traag wandelende jongen snel voorbij gestoken, terwijl ik in vitrines probeerde te zien of hij de pas versnelde. Anderen die me tegemoet kwamen vooral NIET aankijken. Ik zie jou niet, jij ziet mij niet.
Andere keren er proberen uitzien als iemand die daar dagelijks rondloopt. "Don't mess with me, you motherf*cker"-uitdrukking op m'n gezicht... en nog van dat moois.
Tenslotte de ultieme truuc. Dezelfde snelheid aanhouden als een andere concertganger, waardoor de arme man gaat denken dat IK hém achtervolg :):):)

Olijf komt heelhuids en zonder kleerscheuren ter plaatse, ... OEF!


Concerten... ? Cheb Khaled
Terwijl Ben Harper de avond afsluit op het grote podium en maar niet één van z'n tragere nummers wil zingen, sluipt Olijf even naar de tent waar Cheb Khaled optreedt.
Ooit een cd-tje van gekocht, vele jaren geleden, en ik wou de man wel eens in levende lijve zien.
Kort voordien werd me echter toegefluisterd dat deze zelfverklaarde strijder voor verdraagzaamheid destijds zijn eerste vrouw in elkaar had geramd in de 7de maand van haar zwangerschap...
Geen idéé of dat verhaal klopt. Toch vond ik de muziek heel wat minder sympathiek klinken dan wanneer ik niet op de hoogte was geweest van die roddel. Het valt me op dat de man ook voortdurend, écht voortdurend, beide tandenrijen bloot lacht.
'k denk: zo'n man heeft wat te verbergen. Waarom zo'n nadrukkelijke lach gedurende je hele optreden?
Kan er niet meer van genieten en verlaat de tent zo'n twintig minuten later.

In de mensenmassa bij meneer Khaled stond ik achter een gezeten toeschouwer met dikke zwarte haardos. Heb het gezicht nooit gezien, maar aan de handen te oordelen, was het een vrouw.
Vele vrienden had die vrouw klaarblijkelijk. Van tijd tot tijd kwam iemand haar een vriendschappelijke zoen op de wang drukken, werden allerlei code-handdrukken uitgewisseld en evenveel knipoogjes en aaitjes over de wuivende haren. Het had iets samenzweerderigs en tegelijkertijd triest. Die vrouw kon niets zien van het concert maar wou er wel aanwezig zijn.
Wist zij van het verhaal van de ineengeramde ex-echtgenote? Of kon het haar niet schelen?

Tenslotte een vraag die door m'n hoofd speelde.
Concertgangers hebben de ietwat bizarre gewoonte de handen ten hemel te richten tijdens een concert. Palmen lichtjes naar omhoog gericht en dan stotend wuiven, van voor naar achter (in tegenstelling tot van links naar rechts). Anderen veinzen dichterlijke vrijheid en maken het cornuto-tekentje of steken een wijs- of andere vinger uit.
Ik zie het en zoek naar een betekenis.
Uiting van plezier en genot? Handen omhoog om opgemerkt te worden? Of antennetje voor het opvangen van muzikale of kosmische energie?
Geen idee. Ik kreeg geen antwoord (vermoedelijk omdat ik de vraag niet luidop stelde) en keerde - zoals gezegd - Cheb Khaled de rug toe.

allez kom, een toegift omdat hij al een week in het nieuws is.
MJ met cornuto sign (voor wie zich afvroeg wat ik bedoelde)
;)

Oud Nieuws: Couleur Café 26 juni

Couleur Café: Tours & Taxi Bxl.

weinig te vertellen over de muziek zelf. Kon me maar matig boeien.
Het gezelschap en de locatie daarentegen weer wel.
Enkele impressies.

Straatvermaak aan de ingang. abc brassband.com: een trossel zwarte percussionisten en koperfluitisten met bijhorende danseressen. Op de achtergrond oude bokken die wel een groen blaadje zouden lusten.
Nota: veruit de beste muziek van het hele festival, wat Olijf betrof.


Streetsmart: De trashy look, al dan niet gewild of geveinsd. Vuile schoenen en bekraste benen van links individu deden me vermoeden dat er weinig veinzen aan was. Beide dames amuseerden zich wél kostelijk.
Nota: hoeveelheid shit of andere chemische brol gebruikt om dit effect te bereiken, is me onbekend.

Stukje melancholie binnensdeurs. Troosten of gewoon elkaar vasthouden? Ik kijk naar haar geklemde vuist en zijn onverschillige houding en denk er het mijne van.

No comment. Vond ik gewoon mooi.

Jong geleerd = ?

Geen publiek pissijn op z'n brussels.

Back to the ??'ies.

Avondmaal: Argentijse maisprak in bananenblad. Ondanks het uitzicht: lekkerrrr.

lichtjes bij brusselse valavond

this is NOT a crab

Indoor Art met (jewél) yours truly in beeld.

niemand online

je moet gek zijn ook, om met dit weer aan je computer te zitten

euh....

.....

YESSSSSSSSSSS

Ben ervan af, van die rotbelastingaangifte.
Hoop dat één of andere controleur er zijn tanden op breekt, nah :)

vandaag te lui (en geestelijk uitgeput) om hier wat zinnigs te schrijven.
Hopelijk de volgende dagen wat meer inspiratie

time for some R&R
en vanaf morgen es goed zoeken naar een vluchtje.

druk druk druk

Lekker weer, alle avonden uit én een rotte belastingsaangifte
weinig tijd voor blog.

alles op z'n tijd :)

Charlie's Angels

Wat een week zeg...
Een boel zieltjes die ten hemel worden opgenomen.
De meesten onverwacht, met uitzondering dan van eentje die altijd al een engeltje is geweest, al was het maar Charlie's Angel.
Val van een ladder(67?), zelfmoord (37), darmkanker (62) en hartaanval (50).

en dat zijn enkel de celebs die het nieuws halen.

Facebook is meteen ook al bij.
Een "fanclub" plots voor Yasmine.
Complottheorieën omtrent Wacko Jacko (eh, Meneer Haveel?)
Mensen die "er" niet goed van zijn

en dan vraag ik me af: wrijft Jackson's entourage zich nu in de handen, denkend aan het geld dat postuum gaat binnenrollen? Nix zo goed voor de kassa als een superster die het bijltje erbij neerlegt...

Stomme vragen.
De naasten zullen daar, hoop ik, niet echt mee bezig zijn.

Olijf moet eerlijk zijn.
Ik lig niet wakker van deze gebeurtenissen, hoewel het best wel "schokkend" is wanneer de wekkerradio het ene overlijden na het andere uitspuwt bij wijze van wakkermakertje.

Ik ben al lang blij, héél blij, dat al wie me lief is in min of meer goede gezondheid verkeert, mezelf incluis.

Even terug grijpend naar vorige blog: deze week was dus geen 0K-week. Geen 0 Kills. Integendeel.
Bizar

K

Lees Kee, niet Ka.

Afkorting van iets wat al niet lang was om mee te beginnen: Okay of OK.

Olijf maakt zich niet graag moe en gebruikt frequent "K" in smsjes of chat, wat soms leidt tot de vraag "k?"
Vandaar deze bijdrage. k = kee = okee

Je kan die k overigens niet in alle talen bezigen.
Engelstaligen zouden het onveranderd als Kay lezen en (sta me toe dat ik het nog even onder de aandacht breng) Italianen zeggen sowieso erg gearticuleerd Okaaay, als om te onderstrepen dat ze wel degelijk een mondje Engels praten (hetgeen meestal een grove onwaarheid is. Verder dan "Spiek Iengliesh?" en "Okaaay" komen ze niet). Sommige zuiderse taalwonders maken er OK van, lees OK, niet OKEE. Het vraagt wat aanpassing, maar goed.

En meteen vroeg ik me af, vandaag in de auto, nadat de caravans m'n hoofd hadden verlaten: "waar staat OK voor?"

zoiets kan je Googlen, of rechtstreekser: Wikipediaën.
En zelfs dan nóg: al naargelang de taal waarin je wikipediat, krijg je nog een veelheid aan antwoorden.

Deze keer beperk ik me tot de Nederlandse uitleg. Best wel interessant.
De hele uitleg ga ik niet kopiëren. Als u deze blog kan lezen, dan hebt u Internet. En als u Internet hebt, kan u bij Wikipedia.

Een greepje, te beginnen met een copy/paste.
Oké of OK (ook okay (als op zijn Engels geschreven) of okee (vooral in Vlaanderen) is een tussenwerpsel met de betekenis "goed", "akkoord". Schertsend wordt het woord wel verlengd tot: okido (Olijfnoot: door Olijf ook soms gebezigd indien goedgezind en bereid tot het typen van langere woorden). Het woord gaat, naar men meestal aanneemt, terug op de Amerikaans-Enelse afkorting OK, waarvan de betekenis niet met zekerheid bekend is.

Vroege Turbo-taal
Reeds in de jaren 1800 bleek men gretig met schrijfwijzen te goochelen. All Correct zou worden omgevormd tot Oll Korrekt et voilà!

Aan de kade.
In New Orleans - toen nog Frans - riepen de schippers "Au Quai" wanneer hen bij het binnenvaren gevraagd werd waar ze hun ladin zouden lossen. Later werd die Au Quai in de kroeg een uitdrukking om te zeggen dat alles in orde was. De boot lag aan de kade en het was dus OK.
Dat vind ik een mooi theorietje.

Ola Kala
De Grieken zochten het ook in de scheepvaart. Ola Kala = alles goed, afgekort OK werd tussen wal en schip geseind om te laten weten dat alles in orde was. Hetzelfde bericht op scheepskratten. Gecontroleerd en goed bevonden: Ola Kala.

Omnis Korrectes
zou "soms" nog gebruikt worden door schooljuffrouwen om hun appreciatie voor uitstekend werk uit te drukken. Ik zie ons Ilske haar leerlingen niet om de oren slaan met een vleugje Latijn, maar goed, het is genoteerd.

en nog eentje om af te sluiten.

Nul Doden
Bij het doorseinen van dagelijkse berichten aan het thuisfront, zou men in de oorlog 0K sturen wanneer er nul doden waren, 0 (Zero) Kills dus.

Olijf gaat in de toekomst wat meer nadenken wanneer ze "k" schrijft. Ik wil het niet echt over doden hebben, ook niet wanneer het er "maar" nul zijn.

en het teken?
Geen Thumbs Up, zoals men vaak pleegt te doen. In duikerstaal is een thumbs up het teken voor stijgen naar de oppervlakte... en da's vaak in gevallen dat het niet zo geweldig OK is.
Een OK-teken (yep, goed - of ik heb je begrepen) geef je als volgt. Zó en niet anders. Ingeval je me ooit es tegen het lijf loopt....en trouwens, voor wie mocht twijfelen, met Olijf is het AOK (All Ola Kala).
GEWIDS. Goed En Wel In De Sjakosj

;)

We're all going on a... Summer Holiday...

tralalalaaaaaaaaaaa

oftwel.... een blogje over kèrrevèns.... (kent u ze?)

Vandaag voor het eerst een zwerm kèrrevèns gezien op de autostrade. Veelal vanuit richting Aantwaarpe richting Hent ... dus ik vermoed, richting Zeetje.

Allemaal ende zonder uitzondering Hollanders, eentje stond zelfs al oververhit op de pechstrook... het is dan ook wàrm voor de tijd van het jaar....
Toch dacht ik even: als je over die kleine afstand al oververhit geraakt, is er bijzonder weinig voorbereiding aan je trip voorafgegaan :)

Andere losse gedachte en verder van generlei belang: als je een caravan ziet, is het 9 kansen op 10 een Noorderbuur van ons. Belgen gaan óók wel goedkoop in het buitenland logeren en vullen óók hun vehicel met voldoende proviand "van thuis" om aldus de lokale economie vooràl niet te moeten steunen èn omdat die buitenlandse kost niet te vreten is... (eh...), maar ze doen het vooral in Mobil Homes. De Caravan is en blijft op en top Hollands. Me dunkt.

Tot zover m'n kritische geest over reizen.
Olijf kan ook kappen op andere onderwerpen... you bet!

Neem nu ... Will Tura.
Een poosje geleden viel me de twijfelachtige eer te beurt z'n nummertje "Caravan" te mogen beluisteren op de radio.
Ehm... tja... "ondergaan" is een betere omschrijving van het evenement.

Het nummer, de tekst, de muziek sloegen me met verbazing.
Een pseudo-Reaggea-ritme (blijkbaar werd onze Vlaamse artiest destijds Reaggea Tura genoemd...val nu omver) en een onvoorstelbaar domme tekst. Het geheel afgewerkt met een ir-ri-tante zweem van Jamaïcaans accent...
Geniet even mee...

In m'n caravan
(backing vocals: cara caravan)
ben ik superman
(backing vocals: super super man)
In m'n caravan
(bv: oh yeah)
ben ik superman
(bv: oh yeah)

Tussen haakjes.
Vandaag de dag is het een kleintje om songteksten allerhande op Tinternet op te zoeken. Geen artiest is te groot of exclusief: u vindt werkelijk alles.
Behalve Will Tura's Caravan.
Blijkbaar is de copyright op dit nummer ijzersterk. Ik vond het niet.
Maar ik geef toe... meer dan 5 minuten zoekwerk heb ik er niet aan gespendeerd. Niet echt de moeite, vond ik :)

Mag ik u allen uitnodigen om Will Tura's Caravan te youtuben? Hij staat er. Ik heb hem net nog es beluisterd...

Geef mij dan maar Sir Cliff Richard. Hij toerde tenminste in een stylish double decker bus rond. We're all going on a... Summer Holiday
:):):):):):):):):):):):):)



(kan me niet schelen dat z'n caravan van het funky retro-type is. Het nummer blijft abominabel lachwekkend)

de tijd komt

dat Olijf doet wat ze ieder jaar doet.
Als een gek beginnen zoeken naar vluchten naar het Zuiden.

Op het laatste ogenblik en tóch iets willen vinden dat "betaalbaar" is.
Twijfelen of we er nu twee of drie weken van maken. Zee-kriebels en de roep van het vaderland voelen (en willen beantwoorden).

Olijf houdt van Italië, een beetje zoals van andermans kind.
You gotta love it, maar het is ook goed wanneer je het op tijd en stond kan "teruggeven".
De band met 's vaders land is er zeer zeker en onmiskenbaar, tot groot ongenoegen van wie dat niet begrijpt/begrijpen wil.

Het is moeilijk uit te leggen. Maar het ís er wel.
De ene helft voelt zich perfect thuis in Vlaanderen, de ander helft hunkert soms naar die 2000km verderop... om - eens dààr - regelmatig te vloeken op het ingegroeide gebrek aan efficiëntie, werklust, organisatie enz...
En tóch... Olijf kan er niet niét van houden.

Dat wordt dezer dagen dus luchtvaartmaatschappijwebsites afschuimen en hopen dat er voor Juli nog wat leuks tussen zit.
Twee weken dit jaar, vermoedelijk. Maar twee is beter dan nix.
En drie had teveel kunnen zijn :)

Che sarà, sarà

ay ay ayyyyyyyyyyyyyyyyyy

Olijf heeft een probleem.

Ik merk het nu pas. En Ú gaat zeggen dat ik zaag (kan u daar overigens geen ongelijk in geven).

Op een perfect mooie avond als deze constateer ik bij mezelf dat ik online zoek naar latin danslessen.
ONLINE!... in plaats van buiten te komen en wat constructiefs te doen!
Shame
on
me!

Een beetje "in het milieu" verkerende, trekt Olijf een parallel.
Dit heeft veel weg van ontwenningsverschijnselen.

De wekelijkse "shot" vorige week was aan de lichte kant.... waardoor Olijf op een zonnige vrije avond haar dosis probeert te "uppen" met online beeldmateriaal...

nogmaals:

Shame
on
me!

(oh dear....)

Lying by omission

Ik kende de term. Het was een tijd geleden dat ik die gehoord had, maar vorige week kwam het ergens op tv.
Vandaag schoot de uitdrukking - wegens ogenschijnlijk toepasselijk - door m'n hoofd.

Lying by omission: liegen d.m.v. weglating.
Je vertelt geen echte leugen, je laat gewoon een deel van de werkelijkheid weg. Of je zwijgt wanneer je een directe vraag wordt gesteld.

Laat Tinternet erop los en je komt bij Wikipedia terecht.
Interessante materie. Er bestaat een hele serie leugentjes, ieder met hun eigen naampje en ieder met hun eigen definitie.
Ik overloop ze, in het Engels (polyglottisme is geen ziekte...) en hou daarbij enkele voorvalletjes in het achterhoofd.
Gek, denk ik... dit voorvalletje kan ik klasseren onder

• Lying by omission
• White lie
• Noble lie
• Fabrication
• Exageration
  
• Bold-faced lie en
• Misleading.

Meestal, maar niet altijd, is het de bedoeling dat degene die zich van een onwaarheid bedient, er zelf beter van wordt. Van White, Noble en Emergency lies kan men gebruik maken om een tweede of derde partij niet onnodig te kwetsen, zij het lichamelijk of geestelijk.

Het rotte aan onwaarheden is, dat àls ze dan toch uitkomen, er altijd kwaad is geschied, welke ook de onderliggende reden was.

Ik citeer nog even Wikipedia.
A lie (also called prevarication - mooi woord vind ik dat... het doet het bijna minder erg klinken...), is a type of deception in the form of an untruthful statement, especially with the intention to deceive others, often with the further intention to maintain a secret or reputation, protect someone's feelings or to avoid a punishment.
A liar is a person who is lying, who has previously lied, or who tends by nature to lie repeatedly.

Boeiende materie vind ik dat.
Vooral als me gevraagd wordt om op te houden met bepaalde personen af te schilderen als leugenaars... omdat het niet wààr zou zijn.

Voor mezelf klasseer ik "lying by omission" vlak naast "foolish by repetition". Vroeg of laat en herhaaldelijk in dezelfde val trappen, zelfs al heeft de geschiedenis je geleerd hoe de vork aan de steel zit.

Olijf is de fool by repetion. Wie de liar by omission is, laat ik in het midden.
Wie het schoentje past... alstublieft.

Mesdames et messieurs, je vous présente...

La Wallonie.

Propriété Privée. Accès Interdit.

oftewel

Privaat Eigendom. Toegang Verbood

Moest even lachen, vooral omdat we nadien vrolijk besloten een acute aanval van analfabetisme aan de dag te leggen en de eigendom alsnóg te betreden. Aan het platgelopen padje te zien, had menigeen ons dat al voorgedaan...

Het weze gezegd.
Net op het ogenblik dat onderstaand plaatje werd genomen, kwam een vriendelijke man tevoorschijn uit het niets, met z'n blonde compagnon. Het beestje mocht de kids entertainen terwijl hij ons in - naar Waalse normen - zéér behoorlijk Nederlands vertelde dat we dat bordje professioneel mochten negeren...
Hij was duidelijk niet de auteur van "Toegang Verbood".

Weer thuis... ontgiften!

Het zijn me de twee dagen geweest...!
Ontspannen, dàt zeker, maar ook eten eten eten eten eten eten eten. Pfoe!

In twee dagen tijd méér in m'n mond gestopt dan in een hele week. Dat wordt dus stevig ontgiften de volgende week.

Goed, dat is m'n eerste reactie.
Nu de rest.

Vrijdagavond laat toegekomen. Het was al donker en Olijf moest zoeken naar huisnummer 390 in de straat Vaux. Toeval wil dat àlle baantjes daar Vaux heten (had ik al gezien op Routenet tijdens m'n korte voorbereiding), dat noch Routenet, nocht Betty (m'n gps-dame) het huisnummer 390 kenden én dat alle baantjes Vaux gelegen zijn in het dorp .... Vaux.
Bij ons zeggen ze: nu gij!

Een 20-tal minuutjes "beter zoekwerk" én een telefoontje aan m'n zus later was het adres gevonden. Meteen verwelkomd met een stevig bord homemade stoofvlees met frietjes en een hartige Duvel.
Zo moet dat zijn :)

Zo was meteen ook de aftrap gegeven voor de rest van het weekend. Opstaan en eten.
Wandelen en eten. Siësta en eten.
Tussendoor ook wat drinken... en eten :)

Man man man. We waren met z'n zestienen en er was voldoende proviand voor een klein leger.
Helaas liet de zelfdiscipline Olijf volledig in de steek. Alles zag er zo lekker uit dat het móest geproefd worden. De spijt zou wel volgen... later :)

Nu dus.

Maarrrrrrrrr! Olijf heeft genoten van een weekend hartelijkheid. Iedereen op z'n best, vertrouwde gezichten met vrolijke gesprekjes, rustige leesmomenten, sauna, biljart, wandeltochtjes en twee volle dagen géén internet (best wel een prestatie voor yours truly).
De zon speelde lang niet altijd mee, wat ons enkel dés te dankbaarder maakte wanneer ze wél tevoorschijn kwam :)

De langste dag van 2009 was niet min... inclusief 2 uur terugreis in de auto met schitterende laagstaande zon (niet ongevaarlijk), een kwartiertje in de sauna ginds ter plaatse en verder, zoals gezegd, relax-totàl, gezeten aan en rond tafels vol voedsel en aperitiefjes, digestiefjes en aanverwanten.
Enig minpuntje. Had deze dag graag in schoonheid geëindigd: in gezelschap. Maar een mens kan niet alles hebben en het is goed geweest de voorbije dagen.

(ochtendzicht op glooiende heuvels van uit m'n slaapkamerraam: 20 juni 5u22)

(achterzijde huis: crimescene voor de talrijke eet-en drankfestijntjes)

(op maat gemaakte bbq: inox, rooster en .... motorkettingen)

(geen woorden nodig zeker?)


(jewél: hopelijk onherkenbaar manvolk)

(neefje's voeten tijdens spelletje Wii)

(Olijf in wandelbottinen: waiting for Godot)

ertussenuit

voor een paar dagen.
Weekendje heuvels en fransche taal.

verslag later, wanneer het kan :)

ciao

moe

vandaag: de tweede dag dat ik me rond zessen uitgeput voel. Zin om te slapen, vroeg in bed te kruipen, lang te dromen en laat wakker te worden.

"Vroeg" in bed kruipen zal lukken vandaag. Snel even gaan dansen en dan recht naar huis.
Dromen: geen idee.
Laat wakker worden: onmogelijk. Heb me voorgenomen om terug naar de kust te rijden om de gemiste kappersbeurt van vorige week goed te maken. Wekker staat op halfzes...

Olijf is gewoon moe.

(ik wéét het, er staat een dt-fout in de foto....)

zomer ... écht

Zonet klaar met een lang uitgesteld werkje.
Zwaar Ikea-boekenrek ontdaan van wieltjes die ik er destijds meende te moeten onderzetten.
Het hele ding was gaan verzakken.

Boeken uitladen, rek afstoffen, rek neerleggen (jaaaaa, alléééén en het wàs zwaar), wieltjes demonteren, rek (nog steeds alleen) terug rechtzetten, rek afwassen, boeken sorteren (hier en daar wat rommel weggooien) en de boel weer ordentelijk schikken.
Jobje van 3 uur.

Tussendoor wat smsjes beantwoorden (waddayaknow: Olijf ontvangt terug berichtjes :)), was van de lijn halen en merken dat er geen vogel meer zingt. Wind helemaal gaan liggen en zo goed als totale stilte.
Snuiven aan de was (lekker fris) en even menen dat er een mediterrane geur van pijnboomhars in de lucht hangt... kan bijna niet, maar de idee is leuk.
Even denken aan lang vervlogen zwoele vakantieavonden, met de was naar binnen gaan door wijd openstaand schuifraam en eigenlijk, ondanks zware oogjes, geen zin hebben om bed op te zoeken.

't Is warm buiten,
't Is stil buiten.
Zalig stil.

Eéntje ontbreekt. Degene naast wie Olijf graag had gezeten om samen de warme stilte te horen.


Epiloog
3 minuten voor middernacht. Hoor een geluid van zachte regendruppels, ga naar de tuin en stel vast dat ik ze niet zie. Geen druppels zien, ze amper voelen, maar ze wél horen... zo stil is het :)

zomer

bijna... zomer.
nog even en de langste dag van het jaar is daar...

weet u nog? een half jaar geleden telde Olijf nog af naar de kortste.
Nu hopen dat de langste zo lang mogelijk wegblijft.
Onmogelijk natuurlijk. We moeten mee.

Maar goed. "We mogen niet klagen". Het weer heeft al meegezeten.
En in Olijf's hoofdje heeft de zon ook vaker geschenen.
Wat mócht. Eindelijk.

Lekker weer, een nieuwe hobby éindelijk ontdekt (en er met volle teugen van genieten), nieuwe mensen ontmoeten (en ook daarin stilaan en met groeiende overtuiging alles nemen wat op me afkomt)... 't is me 't jaartje al geweest.

Zorgen dat de avonden niet langer enkel gevuld zijn met thuis zitten en denken, maar uitgaan, lachen, praten, muziek luisteren. Vrije tijd gebruiken om opnieuw te genieten van wat het leven te bieden heeft. En pot-vér-dorie... het hééft wat te bieden :)

Oef.

Als en wanneer Olijf haar deuren weer open zet voor de wereld, dan eet ze. Eten, ja.
Vandaag, in tegenstelling tot vroeger, met mate(n) maar nog steeds op alle uren van de dag.
Deze vond ik er zo lekker zomers uitzien, dat ik er midden in de nacht na een gewéldige avond uit nog een fotootje van maakte. Misschien voor volgende winter, mocht ik dàn alweer een black-out hebben over hoe zomer eruit ziet.

wie komt es meeproeven bij Olijf?

Remedy: it worked again :)

Zaal de Volkslust, zondagavond.

Volkslust, zeg dat wel!

Spijtig, geen foto-apparasie bij, maar volgende keer doe ik dat zeer zeker wél.

Herinner u een eerder blogje "Scène". Dirty Dancing baande zich toen een weg in m'n hoofd. Niet erg prettig toen.
Gisteravond dacht ik wéér: Dirty Dancing. Deze keer wél met prettig gevoel.
Een zaal vol swingende zwetende vrolijke dansers, veelal schaars gekleed maar meestal niet echt dirty (hoewel... sommige bachata's mochten er best wel zijn...).

Olijf was waar ze moest zijn om het weekend zo mooi te maken als maar kon.

De Volkslust zit in m'n gps nu. Voor volgende keer :)




Puur informatief
Bachata... een behóórlijk sensuele versie: hier. Het kàn ook minder hot. en nééééén, Olijf kan dat niet ;)

Park Spoor Noord: mensen kijken

I. schreef er al over een maandje geleden: Park Spoor Noord.
Met haar goeie achtergronduitleg beperk ik me tot: grooooooooot renovatieproject van een verpauperde buurt.

Afgelopen zaterdag en zondag was het openingsweekend. I. vatte alvast post op een mooie zaterdagvoormiddag en wachtte geduldig tot ook ik na het werk de sfeer kon komen opsnuiven.

De moeite, Park Spoor Noord. Nu weet Olijf ook waar Den Dam ligt. Spijtig dat ik nooit de vóór-versie gezien heb, maar goed. De na-versie mag er zijn.
Plaats voor iedereen in en rond de immense Hangar, waarvan ik vermoed dat het een populaire plaats voor concerten allerhande zal worden (zie zó minder gekende etnische muzikanten een geitewollensokkenpubliek entertainen).

Even rondgewandeld met I. en veel naar mensen gekeken.
Voor één keer een plaats vol volk gezien waar "wij" in de duidelijke minderheid waren en "zij" er met overduidelijk evenveel recht rondliepen als wij. Kindjes van alle kleuren die samen speelden en geen denigrerend woord te horen. Zo zou Olijf het altijd graag zien.

Dank u I. voor de tip en de geleide wandeling. Ik ken weer een plaatsje méér :)

("rootje schuiven" voor Mojito's en pizza's)

(Kinderpret op en tussen de fonteinen. Spuitje zitten was bij heel wat kindjes een geliefde bezigheid.... I wonder...)

(keurig ijsje eten op een rij. eentje kijkt toe...:) )

(rijtje dames. Fijn vredig allemaal naast en door elkaar. Vandaag hoorde ik niemand morren over etniek)
(nog maar eens keurig ijsje-rijtje)

(lange schaduwen: lage-zon-nostalgie op de grond)

(skateboarding voor jong en oud)

weergevoel

De lucht trok open en dan weer toe
een beetje zoals
m'n ogen m'n honger m'n hart

Een tijdje windstil
en met de wolken weer wind en kou
een beetje als in
m'n ogen m'n honger m'n hart

Quelle Journée

• Regen waar zon beloofd was
• Huis vol rommel
• Radiatorvervangingswerken (omdat het regent)
• Geen zin (omdat het regent)
• Nog maar eens zien dat some things never change
  
• Weinig inspiratie om te schrijven
• Denken aan remedie om schrijfbug terug aan te zwengelen

Gisteren Park Spoor Noord opening.
Alvast een pic ter voorsmaakje.

Remedie

(geen eigen foto)

zaterdagochtend... beetje moe opgestaan.
Om 3u in bed en om 7 er alweer uit. Nog één laatste werkdagje voor deze week.

Vrijdag was m'n onderhoudsdag. Dagje kust: tandarts, kapster en misschien schoonheidsbehandelingetje.
Twee van de drie gingen niet door.
Kapster gesloten voor vakantie en beauty-salon niet bereid vervallen waardebon te verzilveren. Boekhoudkundig problematisch, weet-u-wel?
Ik neem met bijzonder veel begrip aan. Tja, ik had dat laatste wel verwacht.
Later die dag draait m'n brein nog even door: boekhoudkundig is het géén probleem om geld te ontvangen zonder daar een product voor in de plaats te geven... maar als de klant zijn product komt vragen zonder daar geld voor te geven (het wàs al eens betaald, mevrouw!)... dan wordt dat plots een boekhoudkundig probleem.
Swat, Olijf had rustig en kalm begrip getoond. Het allemaal "together" gehouden, zoals dat een welopgevoed mens betaamt.

Tandarts-controle en annex bezoekje aan hem en zijn lieftallige echtgenote waren de enige programmapunten die ik kon afwerken zoals voorzien. Lekker middagmaal, gezellig gesprek op zonnig terrasje mét bijhorend aperitief en blij weerzien hielpen om de andere frustratietjes opzij te zetten.

Vroeger dan voorzien terug naar huis gereden... en het hoofd ging weer malen. Eerdere beelden van de dag staken weer de kop op. Ergernissen i.v.m. kapster en beauty-ding waren niet de enige... maar bij nader inzien de enige die de moeite waard zijn om woorden aan vuil te maken... kén je nagaan!

Toch, dat malen, dat denken. In a bad mood thuisgekomen. Geen zin meer om buiten te komen. Malen en hermalen. Nóg maar eens.
Tot een maatje online nog maar es een hart onder de riem kwam steken.
En Olijf besliste om deze week een twééde dansles te nemen. Nah! En als het effe lukte er nadien een danstent aan vastplakken?!?

Dóen, zei maatje. En Olijf dééd.
Dansles was ok (op eerste helft na wegens notoir slechte danspartner... geen van de vrouwen die met hem wil dansen...) en de uitnodiging voor danstent nadien kwam als vanzelf.
Ok, zegt Olijf, ... maar niet te laat. Morgen is werkendag.

Mja..... pas na tweeën kon ik mezelf ertoe brengen om te vertrekken.
Volle drie uur gedanst en éven lang àlles vergeten.
'k Had graag verder gedaan met vergeten, ... gewoon om zéker te zijn... maar het werk riep.

Hoe dan ook: muziek en dansvloer hebben Olijf weer gered. Even.
Maar nu kén ik de remedie :)

pikant op het werk

Twee pashokjes hebben we in de winkel.
Het zijn er zelfs "professionele" mét goed sluitend gordijn.

In de namiddag hoorde ik de mannen "klagen" dat er een klante hen voortdurend om bevestiging vroeg bij het passen van kledij.
"Staat dit me mooi?" vroeg ze (blijkbaar.... aan mij vroeg ze't níet).

Nu...
Dat mannen klagen als een wildvreemde, helemaaaaal niet slecht uitziende vrouw van net-geen-middelbare leeftijd expliciet hun aandacht vraagt.... dat verbaast me al.
Dat diezelfde - overigens zeer netjes uitziende - vrouw om mode-advies vraagt aan magazijnwerkers (en u mag me geloven: ze zien er bijzonder butch en ongeraffineerd uit, zonder daarom dierlijke lusten op te roepen) ... bon, het verbaast me licht maar ik begrijp een eventuele nood aan mannelijke aandacht..... éénder welke mannelijke aandacht :)

Ik dwaal af.
De mannen klagen
en Olijf is nieuwsgierig naar deze dame.

Stel u voor.
Olijf wandelt met een zo gewoon mogelijke air van magazijn richting winkel: effe chècke welk individu onze mannen zo van streek maakt.
Even scannen wat de pashokjes te bieden hebben.... heel wat, zo blijkt!
Blonde stoot die met gordijntje open in jeans en zwart behaatje rustig kleedjes past...

hm....
denken... snel, want dit duurt misschien niet lang.
Terug naar magazijn en mannelijke collega's dringend de winkel insturen (mannen, ik heb daar een jobke voor jullie).
Twee seconden later in een bescheiden deuk liggen omdat de heren onverwachte panorama's niet meteen adequaat weten te verwerken....

tja... met een érg weerbarstig binnenpretje van een half uurtje eerder kon ik het niet laten.
Ik heb hen even in verlegenheid gebracht en m'n eigen duivelse gedachten gestreeld...
Er zijn zo van die dagen dat het habijt van tante nonneke afgegooid wordt... :)

SMS

Tijdens de middagpauze zit ik even stil te mijmeren.
Geen boek bij om wat bij te lezen, geen Metro (vaak meegebracht door één van onze medewerkers) om bij te blijven met de actualiteiten en met dit weer ook geen zin om er snel even tussen uit te knijpen.

"Er was een tijd" denk ik, "dat sms-jes m'n dagen vulden".
Nah ja... "vullen" is een groot woord. 'k Ontving er meerdere per dag en keek ernaar uit om steels m'n gsm na te kijken op een berichtje van deze of gene.

Die tijd is al een poos voorbij.
Het grootste verschil merkte ik uiteraard een jaar geleden. Plots geen vragen meer om te weten wanneer ik zou langskomen, hoewel zelfs die vraag al stilaan was doodgebloed.

Ik miste dat toen enorm, vreselijk hard zelfs.
Niemand die nog es vroeg "hoe gaat het meiske, alles goed?".
'k Zwijg dan nog over de "wish you were here"-achtige berichtjes die sowieso geleidelijk aan in het niets waren verdwenen.

Plotse totale stilte dus. En ik voelde dat gemis.
Nu ben ik het alweer gewoon.
Sms-jes dienen nu nog om vrienden te laten weten dat ik op de plaats van afspraak ben aangekomen, of nog onderweg ben. "Sta aan ingang"... dingen van dat type.

Waarom, vraag ik me af, ben ik dat gaan missen?
In het pre-gsm-tijdperk konden we mekaar niet voortdurend laten weten hoe vaak we aan mekaar dachten. Niemand die eraan dacht om zulks te doen, te pas en te onpas.
In het beste geval kon je je op een onverwacht kaartje in de postbus verheugen.

Toen je't nie had, miste je 't niet.
Maar, zoals dat pleegt te gaan.... creëer een behoefte en je creëert afhankelijken.

Zo, dit zijn dingen die door me heen schieten tijdens een grijze boekloze middagpauze.
en méér valt daar verder ook niet over te zeggen...

eens niet

Vanavond eens geen corpulent blogje.
Zelfs geen mager.
Te moe
en wil m'n krachten sparen voor dansles morgen :)

"Sebiet no koffiekoeken" revisited

Gisteravond stond VTM nieuws op. Per ongeluk voeg ik er snel aan toe. Voor zover ik nieuws volg, gebeurt dat nog steeds op de goeie ouwe BRT/VRT/Eén.
Deze keer "per ongeluk" dus op VTM.

Eén news-item trok m'n aandacht.
De "Hola Hola Hey..., sebiet no koffiekoeken for you eh"-reclamespot is een algemene rage geworden.
Blijkbaar was iedereen daarvan al op de hoogte, behalve ik :)
(tja, wat wil je als je je niet vaak buiten je 4 muren begeeft...)

Ringtones, Facebook, Netlog, mails, iedereen is ermee bezig.
En Olijf, zonder het te weten, leverde daarin haar kleine bijdrage door er een blogje (en nu dus twee) aan te spenderen.

Conclusie:
Ik ben een kuddedier, zelfs al ben ik het onbewust.
Tja... een koe, een kieken of misschien een wolf?

Bedenk wél dat ik al een jaar niet meer hoefde te vragen "Who took my Badjas?"
Voor één keer word 'k daar nu eens níet triest van... het spotje is te leuk :):):)

Sommigen, ik kan het bijna niet geloven, hebben de Badjas-spot nog niet gezien. Geen nood: YouTube-search brengt soelaas. Enjoy!!!
Eén dingetje knaagt aan me: zit hier gratis ficatis een telecombedrijf te promoten waar ik een bloedhekel aan heb. ... zou ik me laten betalen voor dit soort blogjes?

(Olijf koopt haar eigen koffiekoek... veel betrouwbaarder ;))

Sebiet no koffiekoeken for you eh

Hebt u 'em al gezien? De reclame van Belgacom voor telefoon + internet + TV?
De man die uit z'n douche stapt en vaststelt dat zijn badjas niet aan de haak hangt (where is my badjas?)

Reclame vermijd ik meestal zapsgewijs, maar soms zit er een leuke tussen, zoals deze. Ik blijf hem graag zien.
Nicole Kidman (you know from nothing zeker?) doet alsof ze nergens van weet.
Robert De Niro (in 's mans badjas!) riskeert z'n ontbijt te missen als hij het ding niet sito presto teruggeeft (Sebiet no koffiekoeken for you eh).
Dustin Hofman (here se there se!) brengt de ochtendkrant en
de wagen uit Back to the Future levert de langverwachte koffiekoeken af.

Ze mogen hem nog draaien, die reclame, zelfs al issie van Belgacom ;)

Ikea

Bijna ontsnapt zonder aankopen. Hetgeen ik zocht, hadden ze niet: een immens groot oversized plateau.
M'n poef heeft dat nodig om te kunnen dubbelen als salontafel.
Nog niet gevonden dus, maar Olijf geeft niet op... bij deze een oproep aan iedereen die een lichtgewicht plateau weet te vinden, bij voorkeur in licht hout of bamboe, doorsnede 80 tot 100 cm, rond of vierkant. Ik verneem het graag.

MAAR! Het is algemeen geweten dat het schier onmogelijk is om Ikea te verlaten zonder aankoop. Het is des mensen om de trip ernaartoe te bekronen met een hebbedingetje.
Deze keer werd het een set cd-doosjes... "voorlopig"... tot Olijf een nieuw extra cd-rek koopt.
"Rien ne plus définitif que le provisoir" zegt m'n zus vaak... waarschijnlijk omdat ze zichzelf (en mij!) kent...
Maar toch, twee cd-doosjes... tot mijn verbazing óók in zelfbouwpakket-versie.... Ik prijs me gelukkig dat ik niet onhandig ben in die dingen... het zelfs graag doe :)

Blauw

U weet het al: Olijf houdt van Blauw.
De tuin is nu blauw...met een beetje geel, dat ik "tolereer"...
Hij staat op z'n mooist nu, de tuin.
Het foto-apparasie doet zijn ding, hopelijk naar uw goedkeuren :)