zomer

bijna... zomer.
nog even en de langste dag van het jaar is daar...

weet u nog? een half jaar geleden telde Olijf nog af naar de kortste.
Nu hopen dat de langste zo lang mogelijk wegblijft.
Onmogelijk natuurlijk. We moeten mee.

Maar goed. "We mogen niet klagen". Het weer heeft al meegezeten.
En in Olijf's hoofdje heeft de zon ook vaker geschenen.
Wat mócht. Eindelijk.

Lekker weer, een nieuwe hobby éindelijk ontdekt (en er met volle teugen van genieten), nieuwe mensen ontmoeten (en ook daarin stilaan en met groeiende overtuiging alles nemen wat op me afkomt)... 't is me 't jaartje al geweest.

Zorgen dat de avonden niet langer enkel gevuld zijn met thuis zitten en denken, maar uitgaan, lachen, praten, muziek luisteren. Vrije tijd gebruiken om opnieuw te genieten van wat het leven te bieden heeft. En pot-vér-dorie... het hééft wat te bieden :)

Oef.

Als en wanneer Olijf haar deuren weer open zet voor de wereld, dan eet ze. Eten, ja.
Vandaag, in tegenstelling tot vroeger, met mate(n) maar nog steeds op alle uren van de dag.
Deze vond ik er zo lekker zomers uitzien, dat ik er midden in de nacht na een gewéldige avond uit nog een fotootje van maakte. Misschien voor volgende winter, mocht ik dàn alweer een black-out hebben over hoe zomer eruit ziet.

wie komt es meeproeven bij Olijf?