De oude moto werd opnieuw in oorspronkelijke toestand gebracht wegens technisch probleem.
.... EN geblonken en gepoetst..... :)
De nieuwe moto kreeg z'n topbox. De vorige eigenaar had hem wel meegegeven maar de montage was voor Olijf. Het bleek nog een waar knutselwerk te worden mààr het is gelukt. Tijdens het bricoleren dacht ik een paar keer "dank u papa, 't is dankzij jou...."
Een hele zaterdagavond, zes uren lang, plande ik m'n keuken opnieuw in. Nòg maar eens :)
Meten, zoeken, nog eens meten, proberen... pfff... wat Olijf wil voor een kleine prijs bestààt gewoon niet. Maar ook hier zal ik bricoleren tot ik erbij neerval :)
Zondag Mamadag. Rommelmarktje in de voormiddag, tuincenter in de namiddag. Tijd om de nieuwe bloemetjes te planten was er niet, maar tegen maandagavond stonden ze op hun plaats. In een vollédig gewiede en omgespitte tuin. Nét op tijd voor de regen van dinsdag :)
Dinsdag was het keukenraam aan de beurt. Bijplamuren, zoals dat heet. De gaten waren diep dus de klus is nog niet helemaal geklaard, maar een verdienstelijke eerste start is gegeven. En Olijf zag dat het goed was. Waarna ze naar de bijles Fysica trok.
Woensdag, oorspronkelijk opgespaard om een namiddagje aan zee door te brengen, was gewijd aan Ikea.
De "afspraak" om naar zee te gaan viel in het water maar Olijf was on a roll. Zolang ik productief ben, moet ik ervan profiteren. Na het omzeilen van een ongeval op de E17 arriveerde ik eindelijk in Ikea Gent. Veel groter dan die van Wilrijk en ocharme maar een kwartiertje ofzo verder rijden van m'n huis.
Ik zou wel snel iemand vinden die m'n online plannetje met mij zou willen overlopen.... dacht ik.
Mis poes. Eén uur wachttijd werd me voorspeld.
Na ruim driekwartier wenkte een vriendelijk meisje me... en het dient gezegd... ze hééft geholpen.
Had genoeg aan een half woord om te weten wat ik bedoelde, luisterde aandachtig, goochelde met kasten, kastjes, inzetstukken en dies meer.
Na een uurtje samen plannen ging ik naar huis met een plan, een offerte en een goed gevoel.
... en een keuken die intussen dubbel zo duur is als wat ik een jaar geleden in gedachten had. Ach, ik leg me erbij neer. Gezien m'n leeftijd zal het wel voor de rest van m'n leven bij deze keuken blijven, neem ik aan :)
Na de boodschappen voor de spaghetti van donderdag was ik thuis.
Laatste zonnetje van de dag.
'k Overliep in m'n hoofd snel wie ik zou kunnen bellen om een terrasje te doen maar vond een boel argumenten tégen: wachtend op het lief, van ouderdienst tijdens de co-ouderschapweek, .... Er zijn een boel redenen waarom de "echte" grote mensen niet zomaar onverwacht een terrasje kunnen inlassen.
Olijf belde dus niet en ging op haar eigen privé-terras dan maar een teak tuinmeubel te lijf met borstel en schuurpapier. Wéér een klusje geschrapt :)
Om in schoonheid te eindigen begon ik alvast aan de spaghettisaus: dat zou meteen weer schelen voor donderdag.
Rabarber stoven kon er nog nét bij. Ik zou hem eens in de oven zetten in plaats van in de steelpan. Rabarber met suiker in de vuurvaste schotel en wachten maar.
Intussen telefoon met vriendin B. Onze gesprekken zijn zelden kort... net als vandaag.
Na een uurtje of wat legden we in en dacht ik meteen sh*t!!! De rabarber!!!!
Die zou nu wel zwartgeblakerd zijn!!!
Hoe mooi, hoe fijn was de ontdekking dat er nix mis was met m'n ovenstoofsel. Olijf heeft nu een oven met Timer, oooooh jaaa! Dat ding slaat automatisch uit.... *brede glimlach*
Dankzij de ovenklok heeft Olijf - keukenprinces extra-ordinaire - volkomen eetbare rabarbercompot :):):)
Dank u, oventje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten