Feel Good Television

Hoewel het vermijden van slecht nieuws de laatste tijd minder lukt, kan Olijf niet ontkennen dat Feel Good Nieuws nog steeds deugd doet.

's Avonds in het laat was er tot voor kort Australia's Master Chef.
Een groots opgezette kookwedstrijd.
Na de vele series van vloekende en tierende Gordon Ramsay is de collegiale sfeer die Australia's Master Chef  hier toonde een ware verademing.

Het is niet de eerste kookwedstrijd die Olijf "volgt" op de beeldbuis.
Het is evenwel zeer zéker de meest positieve serie.
Na Hell's Kitchen van bovengenoemde celebrity Gordon Ramsay en Top Chef van Amerikaanse makelij, is Olijf blij dat er nog programma's bestaan waarin modderslingeren en bikkelharde competitie eens NIET benadrukt worden.

Daar waar échte go getters blijkbaar enkel kunnen floreren als ze hun concurrenten zwart maken, een loer draaien of een hak zetten (en het programma klaarblijkelijk ook zò bewerkt werd dat vooral die beelden getoond werden), lag de focus in Australia's Master Chef op collegialiteit, ontluikende vriendschappen en wederzijds respect.
Of het voor en achter de schermen van het programma er daadwerkelijk op die manier aan toe ging, zal een gewone sterveling als Olijf nooit kunnen zeggen. Feit is dat ik mezelf er meermaals op "betrapte" met een glimlach het hele gebeuren te volgen.
Presentatoren, juryleden én deelnemers schrokken er niet voor terug om af en toe de gevoelige toer op te gaan (OK, OK, soms een beetje overdreven). Vooràl mooi vond ik de gelukwensen en knuffels van de verliezers aan het adres van de overblijvende kandidaten.
Nooit (of zeer zelden en dan nog in zeer beperkte mate) gaven de kandidaten negatieve kritiek op hun mededingers voor de grote titel. Geen éne keer kreeg je een behind the scenes beeld te zien waarin een leerling-kok een collega beschimpte om op die manier verantwoordelijkheid voor een mislukt gerecht op de ander af te schuiven.

Olijf houdt er niet van als mensen (eender wie) keer op keer excuses verzinnen om tòch maar niet te moeten toegeven dat een mislukte poging (voor eender wàt) gewoon het gevolg was van slechte voorbereiding, middelmatige inzet of ondoordachte beslissingen.
Als "het" altijd andermans fout is, resultaat van de omstandigheden of gewoon bad luck ... en dàt gegeven dan nog eens als een rode draad doorheen één individueel leven loopt... dan denk ik "Yeah, right!"....
Rampenmagneten... we kennen er allemààl wel eentje (of meerdere?). Let eens even op als je goed luistert... zelden of nooit hebben ze érgens de hand in gehad. Vader dronk, moeder at, leraren/werkgevers/collega's hadden een pik op hen, broers/zussen/vrienden hebben hun leven doen mislukken.... Hòògst allergisch word ik bij het aanhoren van zoveel miserie...

Maar goed, het ging hier over Feel Good.
Australia's Master Chef gaf me dagelijks in de late uurtjes een goed gevoel met een flinke dosis collegialiteit, een vleugje humor en een groeiend respect voor de notabele inspanningen die de kandidaten moesten leveren om hun droom na te jagen.
Tom Colicchio, één van de juryleden in het minder positieve Top Chef krijgt van Olijf ook een eervolle vermelding omwille van z'n rechtvaardige-rechter-houding. Een man die - althans voor de camera's - blijk gaf van echte betrokkenheid.
Vòòr het programma wist Olijf begot niet wie Tom was... en eerlijk?... ik weet het nog steeds niet. Een gerennomeerd kok, naar het schijnt. Eentje met succes en een hoogstwaarschijnlijk superexclusief restaurant(keten?). En tòch.... de indruk die hij wekte, was er eentje van een bikkelharde kerel als het mòest en een geduldige raadgever wanneer het kòn.
Zo heb ik ze graag :)


In diezelfde zin kon een ander programmaatje me ook bekoren.
Yep, alweer geen hoogstaande TV, ik wéét dat ik in uw achting daal :)
Coleen's Real Women heet het en het heeft wat te maken met een voetbalsterechtgenote (in casu Coleen dus) die om één of andere reden die Olijf niet kent (wegens programma nooit in z'n geheel gezien) "gewone" vrouwen/meisjes van de straat plukt om hen klaar te stomen voor de modewereld.
Het zou haar bedoeling zijn om de échte vrouw op de cover van modemagazines te krijgen... eventueel ook op de catwalk? Vergelijk het desnoods met de Dove reclamecampagnes: producten voor de gewone vrouw, de échte... niet de supermagere gephotoshopte modellen die niemand in z'n echte leven tegenkomt...
Dat zo'n gegeven potentieel hoge kijkcijfers haalt en dito inkomsten, zou wel eens de achterliggende reden kunnen zijn. Olijf is geen kieken, voor alle duidelijkheid.
Feit is wél dat ook hier de geëtaleerde goede bedoelingen en warme zorgen een goed gevoel creëren.
En daar gaat deze blog over.

Conclusie. Olijf kijkt graag naar/maakt graag dingen mee (als het effe kan) die getuigen van goede bedoelingen naar de medemens... Vréselijk melig, ik weet het... maar kijk.... 't is misschien één van die dagen waarin Olijf gewoon es lekker melig wil doen. En daarmee uit :)

(foto's uploaden ter illustratie van m'n punt lukt even niet maar daar wordt aan gewerkt :))