Door toeval, of ook niet - wat heet toevallig als je op youtube na één nummer en vrije associatie stilaan bij bekende zangers en ouwe liedjes terecht komt? - beland ik vandaag bij Adriano Celentano.
De taken van de dag zitten erop, Olijf zit op haar "poef" en komt er na tienen niet meer af... tenzij om naar bed te gaan.
Na een muzieklink van een FBvriendje begin ik te surfen. Oude herinneringen, veelal aan lang vervlogen vakanties en melodietjes die daaraan verbonden zijn. Via omwegen duikt Celentano dus op.
Ik weet wel zeker dat hij in de jaren zestig-zeventig met minstens één nummer tot in België is geraakt.
Azzurro zou het kunnen zijn, maar ik durf er niemands hoofd op te verwedden.
Enkele van z'n nummers haalden het enkel onder gecoverde vorm. Dana Winner of all people heeft, naar ik meen, z'n Ragazzo della Via Gluck vernederlandst.
Maar goed, dat is totaal oninteressante info ... naar ik meen...
Valt m'n oog op een filmpje met titel Eros e Celentano.
Zoiets kan Olijf niet negeren. Toch even kijken.
http://www.youtube.com/watch?v=Zq5ZkHrN4BA
Et voilà... daar staan ze beiden. Grote meneren voor twee generaties.
Eros, jeugdidool voor een "handvol" fans uit Olijf's leeftijdsklasse en Celentano, jeugdidool voor al wie tot m'n ouders' groep behoort.
Nix echt speciaals, het filmpje... maar ik moet alweer denken aan m'n vader. Hij hield van Celentano (en bij uitbreiding - al was het maar omdat één platenspeler met een zeer kleine collectie LP's en één cassettenrecorder met een nog kleiner collectie bandjes de enige bronnen van muziek waren in mijn jeugd - ook de oudste dochter, in casu ondergetekende) en wij (Olijf en zussen) hielden van Ramazzotti...
Toch een héél klein beetje apart, dat die twee samen een podium delen.
Katapult terug in de tijd.
Meer heb ik daar verder niet over te zeggen.
Non-info, zeg maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten