Het gebeurt niet alle dagen dat Olijf gecontacteerd wordt door eentje van het andere kunnen en waarvan ze schaamteloos denkt "hmmmmm... mag er best wel zijn".
Halfweg de maand juni, vandaag dus, gebeurt dat twee keer. Op één avond.
Eentje woont zelfs gevaarlijk dicht in de buurt en ziet er nogal yummie uit.
Goed, toegegeven... dit is onvoorstelbaar oppervlakkig.
Na de foto's begint Olijf te lezen.
"getrouwd en met kinderen".
Die kinderen zullen me voorlopig een worst wezen... een mens moet niet te ver vooruit lopen.
Maar getrouwd? Ik heb geen zin om problemen te gaan zoeken wanneer ze kunnen vermeden worden.
Hij zoekt een LATdinges, blijkt al gauw. Warmte, genegenheid en goed gezelschap. De situatie "thuis" kan ik me niet voorstellen, laat hij weten.
Tja... waar hebben we dàt nog gehoord?
Maar goed, voor een keer wil ik eens nièt Mevrouw V.Ooroordeel zijn en zeg dat, hoewel ik z'n situatie niet in twijfel trek, het beter is om het prille contact maar meteen in de kiem te smoren "wegens onverzoenbare wensen".
Ik vind dat ik dat mooi gezegd heb...
Nummerke twee ziet er zomogelijk nog yummie-er uit.
En is dik 10 jaar jonger dan Olijf.
Kijk... dàt soort dromen laat ik dus meteen links liggen. Méér nog, daar begin ik zelfs niet aan.
Hier zit minder achter dan wat ik zou willen. Verticaal geklasseerd dus.
Mja...
en dan hebben we't vandaag niet gehad over de kandidaten bij wie je het liefst meteen een grote bruine zak over hun hoofd zou trekken.... geméén eh...
Vandaag is een oppervlakkige dag. Ik heb me die gewoon even gegund. Mòet kunnen :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten