Er is nix zo erg als....

een Vlaams kookprogramma.

Ik weet het. Ooit, ergens op deze blog, heb ik er al eens over gezeurd.
Ik wil nóg eens zeuren.

Olijf heeft van jongs af aan van kookprogramma's gehouden.
Het rare is... hoe minder ik ging koken, hoe méér ik naar kookprogramma's keek.
Toeval misschien.
Of wishful thinking. Als ik maar keek, leek het alsof ik kon koken.

De Engelsen, misschien gedreven door hun vréselijke culinaire achterstand in de jaren '80, begonnen op TV te koken.
En die mannen deden dat begot niet slecht. Ze gaven werkelijk de indruk iets lekkers op tafel te kunnen toveren... liefst wat ànders dan afgekookte fluogroene erwtjes onder een prak puree...

Met de jaren werden de programma's talrijker en inventiever.
Ready Steady Cook met de sympathieke Ainsley kon me lang boeien.
Toen kwam de jonge Jamie Oliver wat gewoontjes doen (and didn't we simply LOVE him? Wicked, man) om maar te zwijgen van de vloekende blonde (ahum, smaken verschillen) "God" Gordon Ramsey.

België kon niet achterblijven.
We moesten plots óók op het scherm gaan koken.
Maar staat u me toe.... we lijken nérgens op.
Allez kom.... SOSPiet... het zou bijna een scheldnaam kunnen zijn... (en wat hebben we vandaag geleerd?)
Gerenomeerde koks uit x-sterrenrestaurants (al dan niet vóór hun schandelijke val uit de hemel) die wat hoogdravend staan te doen over wat kan en wat niet kan... het liefst daarbij één of andere onnozele TV-celebrity (die voor een keer keukenhulpje speelt) stomweg belachelijk makend...
Nope... ik hield er niet van.
En dan zij er al onze wannabe's.
ALLES doen ze in de toekomstige tijd.
ALLES is blijkbaar minuscuul klein
en ALLES is van hén.

We GAAN ONZE WORTELTJES snijden.
We nemen ONS potJE water.
Daar GAAN we ONZE GROENTJES in doen.
enzovoort enzoverder.

Tùùùùùrlijk nemen jullie JULLIE potje water. Het zou bijzonder rààr zijn mochten jullie MIJN potje komen halen...

Terwijl Olijf na 5 minuten licht misselijk wordt bij het aanhoren van zo WEINIG taalvariatie, spuwt de  kok er nog een mooitje uit...
"Er is NIX zo erg als champignonnetJES waar nog zand aan hangt"

NIX zo erg als dat?
Werkelijk?
Wat dacht je van je hele familie zien verdrinken in een tsunami? Zou dat eraan kunnen tippen?
Je leven in duigen zien vallen na 20 jaar huwelijk? Niet zo erg als een champi met een zandkorreltje aan?
Op je 13de door een onoplettende vrachtwagenchauffeur in de bocht van je fiets gemaaid worden en het leven langzaam uit je voelen wegvloeien terwijl de omstaanders de 100 bellen?
Nee eh....
er is wérkelijk NIX ZO ERG als een zandkorrel tussen de tanden voelen wanneer je op een champignonneTJE bijt....

Bijna
BIJNA
voel ik een onweerstaanbare drang om een groep op te richten tégen Vlaamse kookprogramma's op TV...
maar er ZIJN érger dingen dan dat.
Dus na dit
zwijg ik.